Στο ΠΛΥΦΑ ξεδιπλώνεται μια μοναδική, σύγχρονη ερωτική ιστορία.

Το νέο έργο της Δανάης Λιοδάκη εστιάζει στο πρόσωπο της Ελ, που κατά κάποιον τρόπο είναι αθεράπευτα ερωτευμένη με τον ίδιο τον έρωτα.

Η παράσταση έρχεται να διακωμωδήσει τα κακώς κείμενα των γνωριμιών, της άτολμης στάσης μας απέναντι στον πόθο και το μεγάλο συναίσθημα, θίγοντας με άρτιο τρόπο την πολιτική διάσταση των ερωτικών σχέσεων σήμερα. Όπως λέει η ίδια η Λιοδάκη: «Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να ερωτευόμαστε, σε μια κοινωνία ατομικιστική, ναρκισσιστική, καταναλωτική, όπου όλα κινούνται αντίθετα; Μέσα από τον έρωτα, μπορούμε να περάσουμε από το ατομικό στο συλλογικό. Ο έρωτας, όταν είναι πραγματική συνάντηση, μας μαθαίνει πως μπορούμε να βιώσουμε τον κόσμο και μέσα από τη διαφορά, μέσα από η σχέση μας με τον Άλλον, και όχι μόνο μέσα από την ταυτότητα, μέσα από τον εαυτό μας». 

Επί σκηνής συναντάμε 3 αεικίνητους ηθοποιούς: την Μαρία Κωνσταντά, την Ευσταθία Λαγιόκαπα και τον Αντώνη Χρήστου.

Το CultureNow μίλησε μαζί τους για το “Match“.

***

-Τι σημαίνει έρωτας για εσάς;

Μαρία: Τόλμη
Ευσταθία: Υπέρβαση
Αντώνης: Αναστάτωση

Μαρία Κωνσταντά, Ευσταθία Λαγιόκαπα, Αντώνης Χρήστου | Photo Credit: Νίκος Κατσαρός

-Σε ποιά έργα και κείμενα αποτυπώνεται με μεγαλύτερη επιτυχία η έννοια του ρομαντισμού, όπως τον έχετε εσείς στο μυαλό σας;

Αντώνης: Επειδή το είδα πρόσφατα, θα αναφέρω τη σειρά “Normal People” γιατί αποτυπώνει με πολύ ωραίο τρόπο τις δυσκολίες που αναπόφευκτα έχει μια ανθρώπινη σχέση, και είναι ρομαντική με έναν καθόλου μελό και γλυκανάλατο τρόπο.

Μαρία:
«Μην μου θυμώνεις μάτια μου», Σταύρος Κουγιουμτζής.
«Πίστη,αγάπη,ελπίδα», Horvath.
«Τhe Fountain», Αρονόφσκι.
«Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι», Λώρενς.

Ευσταθία:
Ο «Ψυχρός Πόλεμος» του Π. Παβλικόφσκι, από σινεμά.
Η «Αντίστροφη Αφιέρωση» της Μ. Χατζηλαζάρου από ποίηση.

θα’ θελα μα πόσο θα’ θελα ναι θα’ θελα αμέσως τώρα τώρα
θέλω να ξεμαλλιάσω λίγο τη σύνταξη για να σε τραγουδήσω όπως
έμαθα στο Παρίσι
εσένα σ’ έχω Δεινόσαυρο από τους πιο εκπληκτικούς
εσένα σ’ έχω βότσαλο φρούτο απαλό που τ’ ωρίμασε η θάλασσα

Από το Promo της παράστασης | Photo Credit: Νίκος Κατσαρός

-Ποια είναι η Ελ;

Ευσταθία: Η ΕΛ σύμφωνα με το κείμενο είναι η τελευταία ρομαντική γυναίκα της εποχής της. Η τελευταία γυναίκα που πίστεψε στον έρωτα και προσπάθησε πραγματικά να σώσει την μαγεία του και να πραγματοποιήσει την ρομαντική απεικόνιση του έρωτα, που βλέπουμε στο σινεμά και στα μυθιστορήματα. Είναι μια σύγχρονη γυναίκα, που κρατάει ένα βαθιά παλιό αναλλοίωτο κομμάτι από τον έρωτα που της έχουν αφηγηθεί, από τον έρωτα που ονειρεύτηκε να ζήσει αλλά δυσκολεύεται τόσο πολύ να τον βρει. Όλος ο ρομαντισμός της εμπνευσμένος από τις τυχαίες συναντήσεις του σινεμά και τα ποιήματα έρχεται σε μεγάλο ρήγμα με την εποχή της. Στην προσπάθεια της να συμβαδίσει με την πραγματικότητα και να βρει κάποιον σύντροφο φτιάχνει ένα προφίλ σε ένα dating app αλλά η απρόσωπη διαδικασία των εφαρμογών γνωριμιών την αποθαρρύνει και την απογοητεύει. Έτσι, αποφασίζει να φτιάξει με τους φίλους της ένα dating app για ρομαντικούς. Ένα app, που θα σώσει τον έρωτα και θα ξαναφέρει την μαγεία του στην ζωή μας. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν πάνε ακριβώς όπως τα έχει υπολογίσει και οι συνέπειες είναι καθοριστικές. Η ΕΛ είναι μια ιδεαλίστρια, μαχητική και δημιουργική γυναίκα με μια βαθιά ευαισθησία και μια ευθραυστότητα που της προσδίδει κάτι αυθεντικό. Είναι θα λέγαμε μια σύγχρονη Ιουλιέτα χωρίς όμως τον Ρωμαίο της.

-Κατά τη γνώμη σας, ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία όσον αφορά τις ρομαντικές σχέσεις στο σήμερα; Γιατί έχει χαθεί αυτή η μαγεία στην οποία αναφέρεται και η παράσταση;

Ευσταθία: Η μεγαλύτερη δυσκολία στις σημερινές σχέσεις κατά την γνώμη μου είναι η παρουσία. Η δυσκολία της παραμονής στο παρόν- στο εδώ και στο τώρα, στην ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό, χωρίς να δεσμευτούμε με το βάρος των αναμνήσεων και τις υποσχέσεις του μέλλοντος. Η ζωή μας είναι τόσο ‘’φορτωμένη’’, που ξεχνάμε να δώσουμε χρόνο σε έναν άλλον άνθρωπο και να είμαστε στο παρόν μαζί του. Μας μοιάζει πιο εύκολο νομίζω, να τοποθετήσουμε τον έρωτα σε μια ιδέα παρά να τον αντιμετωπίσουμε πραγματικά και να πάρουμε την ευθύνη του.

Μαρία: Ίσως ο τρόπος που έχουμε μάθει στην ευκολία και στην αντικατάσταση Η απουσία επιμονής και υπομονής σε κάτι που πραγματικά μπορεί να αξίζει. Δεν επιτρέπουμε να επενδύσουμε ουσιαστικά στο ένα όταν υπάρχουν αμέτρητες επιλογές. Η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα πράγματα και οι πολλαπλές επιλογές, σε κάνουν να θες να πας στο επόμενο αν συναντήσεις δυσκολία στο προηγούμενο.

Αντώνης: Με όλο αυτή την παράνοια του well being και της τοξικής θετικότητας, αισθάνομαι ότι δε δίνεται πλέον χώρος για άλλον άνθρωπο. Είμαστε πολύ απόλυτοι για το τι μας αρέσει, για το πως θέλουμε να είναι τα πράγματα, βεβαιότητες παντού.

Αντώνης Χρήστου, Ευσταθία Λαγιόκαπα | Photo Credit: Νίκος Κατσαρός

-Τόσο εσένα, όσο και την Μαρία σας βλέπουμε σε πλήθος ρόλων. Ποιος υπήρξε ο αγαπημένος χαρακτήρας να ερμηνεύεις στο “Match”; Και γιατί;

Αντώνης: Με σιγουριά μπορώ να πω τον Ευτύχη Γλύκα, έναν σύμβουλο προσωπικής ανάπτυξης ή αλλιώς life coach σαν αυτούς που συναντάς σε κάθε δεύτερο reel στο instagram και στο Τik Tok και ήθελα πολύ να σατιρίσω τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι έχουν την ικανότητα να είναι σύμβουλοι ζωής.

-Ναι, και ο Ευτύχης Γλύκας, αλλά και άλλα στοιχεία της παράστασης θα φανούν οικεία σε αρκετούς θεατές. Είναι κι αυτό μέρος της γοητείας του να συμμετέχεις σε μια παράσταση νεοελληνικού θέατρου; 

Αντώνης: Θαυμάζω τον τρόπο που παρατηρεί και γράφει αυτά που βλέπει η Δανάη γιατί ακριβώς είναι οικεία, χωρίς κάποια προσποιητή σοβαρότητα και ενώ έχουν μια ανάλαφρη διάθεση έχουν ταυτόχρονα και βάθος. Είναι σημαντικό να αφηγούμαστε ιστορίες με νέο τρόπο, γιατί ο έρωτας δεν αφορά μια νέα θεματική και ανέκαθεν ήταν αντικείμενο των τεχνών, ωστόσο η γενιά μας έχει χρέος να αφηγείστε νέες ιστορίες μέσα από το δίκο της πρίσμα. Ο έρωτας δεν αλλάζει περιεχόμενο, αλλά οι εποχές αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο τον αντιλαμβανόμαστε και τον εισπράττουμε.

-Η παράσταση  “υπερασπίζεται” μια προσέγγιση μακριά από οθόνες; Βλέπουμε την Αλίκη που υποδύεσαι να γνωρίζει τον έρωτα μακριά από εφαρμογές…

Μαρία: Το Match δεν επιλέγει να πάρει θέση ως κάτι ορθό ή όχι απέναντι στον έρωτα. Καταπιάνεται από μία κοινωνική πραγματικότητα και την καταθέτει. Ποιος μας λέει ότι ο έρωτας που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο ήρωες της ιστορίας δε θα είχε ανθίσει και αν ακόμη είχαν γνωριστεί μέσω μιας εφαρμογής; Μήπως τελικά είναι θέμα τύχης και όχι μέσου;

Μαρία Κωνσταντά & Αντώνης Χρήστου | Photo Credit: Νίκος Κατσαρός

-Η Ελ παίρνει τη δική της “τύχη” στα χέρια της ύστερα από ένα όνειρο που βλέπει. Ευσταθία, μάλιστα, για να αποδώσεις αυτή τη στιγμή, κάνεις μέχρι και ακροβατικά! Τι δυναμική φέρνει το όνειρο στην παράσταση; Να σημειώσουμε πως και στο «Αυτές που δεν προλάβατε» της Λιοδάκη, που επίσης έπαιζες, υπήρχε πάλι σκηνή ονείρου. 

Ευσταθία: Το όνειρο που βλέπει η Ελ στην παράσταση, στην ουσία την οδηγεί να πάρει την απόφαση να αναλάβει δράση και να δώσει μια λύση για το αδιέξοδο του έρωτα. Η Δανάη Λιοδάκη, που σκηνοθετεί την παράσταση και είναι και η συγγραφέας του έργου, χρησιμοποιεί το ίδιο μοτίβο- του ονείρου και στο προηγούμενο έργο μας, την παράσταση Αυτές που δεν προλάβατε. Το όνειρο έρχεται να δώσει λύση σε μια αδιέξοδη κατάσταση, στην οποία έχουν επέλθει οι ήρωες των ιστοριών και διαμορφώνει ταυτόχρονα ένα συλλογικό ασυνείδητο, το οποίο αναλαμβάνει δράση και οδηγεί τους χαρακτήρες στην συλλογικότητα και στην ανάληψη της ευθύνης που τους αρμόζει.

Ευσταθία Λαγιόκαπα | Photo Credit: Νίκος Κατσαρός

-Τελικά, σε τι διαφέρει το “Match” από άλλες ιστορίες για τον έρωτα;

Μαρία:  Ο χρόνος στον οποίο έχει γραφτεί. Το 2024 η τεχνολογία κατακλύζει τη ζωή μας, είναι άμεσα συνυφασμένη με τα πάντα. Το έργο βασίζεται στο τώρα, στο πως είναι η πραγματικότητα σήμερα. Όπως και ο έρωτας του Ρωμαίου με την Ιουλιέτα απεικονίζει τον έρωτα όπως γεννιόταν το 1600. Τα μελλοντικά έργα θα μας δείξουν το δρόμο.Ίσως κάποτε ερωτευόμαστε και από απόσταση.

-Θες να μας πεις και κάποια πράγματα για την B.p.m. theater group;

Ευσταθία: Η θεατρική μας ομάδα bpm theater group, ιδρύθηκε το 2018 από απόφοιτους του Θεάτρου Τέχνης. Είχαμε μεγάλη ανάγκη να δουλέψουμε μαζί και έτσι αποφασίσαμε, να φτιάξουμε αυτή την ομάδα και να καταπιαστούμε με πρωτότυπα έργα. Μεταξύ διαφόρων παραγωγών που πραγματοποιήσαμε από την ίδρυση της ομάδας, ήταν και η παράσταση «Αυτές που δεν προλάβατε», που παιζόταν για δύο χρόνια και μας σύστησε στο κοινό.

Διαβάστε επίσης:

Match, της Δανάης Λιοδάκη από την B.p.m. theater group στο ΠΛΥΦΑ