Η Gallery Art Prisma εγκαινιάζει την έκθεση τριών Πειραιωτών καλλιτεχνών που ο καθένας έχει την δική του διαδρομή αλλά και οι τρεις «ΜΑΖΙ» συνυπάρχουν και δημιουργούν.
Η ιστορικός Τέχνης Λουίζα Καραπιδάκη στο εισαγωγικό κείμενο του καταλόγου αναφέρει: «ΜΑΖΙ» είναι ο πολυσήμαντος τίτλος που επέλεξαν τρεις καλλιτέχνες, η Μαντώ Δρίτσα, ο Μιχάλης Αβατάγγελος και η Σάντρα Σταυροπούλου για την τριατομική εικαστική τους έκθεση. Το «ΜΑΖΙ» συμπυκνώνει την αλληλεπίδραση και την ώσμωση που χαρακτηρίζει την καλλιτεχνική τους διαδρομή, παρά τις διαφορετικές τεχνοτροπίες, τεχνικές και εικαστικά μέσα που ο καθένας αξιοποιεί. Το «ΜΑΖΙ» δηλώνει και μια φιλία ετών∙ μια σχέση που ωρίμασε μέσα από κοινές καλλιτεχνικές αναζητήσεις, ανταλλαγές ιδεών και δημιουργικές διασταυρώσεις, και που τώρα αποκτά ορατή μορφή μέσα από την έκθεση και σηματοδοτεί τον δημιουργικό διάλογο, τον συνεχή προβληματισμό και τη σύμπλευση που διατρέχει το έργο και των τριών, προσδίδοντας συνοχή σε τρεις αυτόνομες αλλά βαθιά επικοινωνούσες εικαστικές φωνές.
Το έργο της Μαντώς Δρίτσα αναπτύσσεται μέσα σε μια διαρκή συνομιλία με την ύλη και τις δυνατότητές της. Ξεκινώντας από την τέχνη της κεραμικής καλλιέργησε μια ιδιαίτερη αίσθηση για το πλάσιμο και τη μεταμόρφωση των υλικών. Ο πηλός, τα υαλώματα και οι διαδικασίες όπτησης αποτέλεσαν για χρόνια το βασικό της εργαλείο στην αναζήτηση μορφής, ισορροπίας και επιφάνειας. Ωστόσο, επέλεξε να διευρύνει ριζικά τη σχέση της με τα υλικά και στράφηκε σε μια διαφορετική τεχνική, την κατασκευή περίοπτων και δισδιάστατων έργων από φύλλα χαρτιού. Η διαστρωμάτωση του χαρτιού, φύλλο με φύλλο, συνιστά μια διαδικασία που παραπέμπει στη διαμόρφωση του πηλού, ενώ οι επιφάνειες που προκύπτουν, επεξεργασμένες με βερνίκια, φέρουν τον απόηχο της κεραμικής στιλπνότητας. Η μνήμη της κεραμικής παραμένει παρούσα, όχι ως τεχνική αναφορά αλλά ως υπόβαθρο χειρονομίας και σκέψης.
Η καλλιτεχνική της πορεία ξεκίνησε στη Μαδρίτη, στην Escuela Oficial de Cerámica, όπου σπούδασε κεραμική και στην Ελλάδα ασχολήθηκε με μικρά γλυπτά. Σταθμός υπήρξε η μαθητεία της στο εργαστήριο της εικαστικού Anne Kern, όπου γνώρισε τις τεχνικές της χαρακτικής και εμβάθυνε στη χρήση του χρώματος. Όλα αυτά διεύρυναν καθοριστικά τη μορφοπλαστική της αντίληψη, επιτρέποντάς της να συνδέσει διαφορετικές υλικότητες σε μια συνεκτική εικαστική γλώσσα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Δρίτσα εστιάζει στον διάλογο ανθρώπου – χώρου, αποτυπώνοντας με τρόπο υπαινικτικό την ανθρώπινη υπόσταση μέσα από τις μεταμορφώσεις των υλικών. Μέσα από το πέρασμα από την κεραμική στο χαρτί, από το βάρος στην ελαφρότητα αναδεικνύει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στη μνήμη της ύλης και στις δυνατότητες της επανεγγραφής της.
Ο Μιχάλης Αβατάγγελος διερευνά την ένταση ανάμεσα στην ύλη που υποχωρεί και στην ύλη που αντιστέκεται. Συγκολλεί κομμάτια σιδήρου, συνταιριάζοντάς τα με οίστρο, επιμονή και την ακατάπαυστη επινοητικότητα του εικαστικού γλύπτη. Από αυτά τα ταπεινά θραύσματα γεννιούνται θεματικά σύνολα – μικρές μεταλλικές αφηγήσεις που υπερβαίνουν τη φυσική ακαμψία του υλικού και του εμφυσούν κίνηση, χαρακτήρα και μια ιδιότυπη πνοή ζωής. Τα θέματά του αναδύονται οργανικά από την καθημερινότητα: ζώα, φυτά, ανθρώπινες μορφές, καράβια, αλλά και καθαρές γεωμετρίες που μετατοπίζουν τη ματιά από το παραστατικό προς το αφαιρετικό. Έτσι, συγκροτείται ένα πολυδιάστατο εικαστικό λεξιλόγιο, όπου το βαρύ, σκληρό μέταλλο μεταμορφώνεται σε φορέα ευαισθησίας. Στα έργα του, οι αδρές επιφάνειες δεν λειτουργούν ως απώθηση αλλά ως πρόσκληση. Φέρουν ίχνη χειρονομίας, θερμότητας και κόπου, αποκαλύπτοντας μια σπάνια σχέση οικειότητας με το υλικό∙ μια σχέση που δεν εξημερώνει το μέταλλο αλλά το αφήνει να διατηρεί την πρωταρχική του δύναμη. Μια απροσδόκητη ποιητική χροιά διαπερνά τον όγκο και το περίγραμμα των έργων, σαν μια μυστική, μειλίχια ανάσα που ηρεμεί το άκαμπτο υλικό χωρίς ποτέ να το ακυρώνει. Αυτή η λεπτή ισορροπία – ανάμεσα στη σκληρότητα και την ευαλωτότητα – καθιστά το έργο του Αβατάγγελου μια διαρκή αναζήτηση μεταμόρφωσης, όπου το μέταλλο αποκτά φωνή. Το έργο του δεν περιορίζεται στην υλική επιφάνεια· ανοίγει έναν χώρο ερμηνείας όπου η ύλη γίνεται φορέας εμπειρίας, σχέσης και μεταμόρφωσης. Η γλυπτική αποτελεί το προνομιακό σημείο της έκφρασής του∙ εκεί όπου ο διάλογος ανάμεσα στο υλικό και την πρόθεση αποκτά τη μεγαλύτερη ένταση.
Η Σάντρα Σταυροπούλου, επιδίδεται, τον τελευταίο καιρό, συστηματικά στις τεχνικές της χαρακτικής, με ιδιαίτερη έμφαση σε μινιμαλιστικές συνθέσεις που αξιοποιούν τη λιτότητα ως μέσο εικαστικής οργάνωσης και καθαρότητας. Η εκπαίδευσή της σε σεμινάρια εφαρμοσμένων τεχνών, καθώς και η μακρόχρονη μαθητεία στο εργαστήριο της εικαστικού Anne Kern, της έδωσε τη δυνατότητα να εντρυφήσει στις τεχνικές της χαρακτικής και σε άλλες πρακτικές ελεύθερης καλλιτεχνικής παραγωγής. Έτσι, το έργο δεν περιορίζεται μόνον στη χαρακτική αλλά εκτείνεται σε πολλαπλά πεδία – ζωγραφική, μικροκατασκευές, χαρακτική, κόσμημα και αντικείμενα τέχνης – και περιλαμβάνει επίσης εφαρμοσμένες εργασίες σχεδιασμού, όπως του βιομηχανικού σχεδίου, με τη δημιουργία λογοτύπων και σημάτων για εταιρείες και μη κυβερνητικούς οργανισμούς.
Η εικαστική της παραγωγή χαρακτηρίζεται από ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό, από τολμηρή χρωματική παλέτα και, κατά περίπτωση, από στοιχεία ναΐφ αισθητικής, ενώ διακρίνεται για τη σταθερή έμφαση στη γραμμική κίνηση και την εκφραστική λειτουργία της μορφής. Ζωγραφίζει συχνά πάνω σε ευτελή υλικά, όπως χάρτινες κούτες, αξιοποιώντας τη μη συμβατική τους υλικότητα ως μέρος της εικαστικής σύνθεσης, ενώ παράλληλα αναγνωρίζει και ενσωματώνει επιρροές από την εκφραστική αφρικανική τέχνη, ιδιαίτερα ως προς τη σχηματοποίηση, τις χρωματικές επιλογές και την αφαιρετική απόδοση των μορφών.
Οι θεματικοί άξονες του έργου της αντλούνται από το φυσικό περιβάλλον, από αναπαραστάσεις ανθρώπινων και ζωικών μορφών, καθώς και από οπτικές και αφηγηματικές αναφορές της καθημερινής εμπειρίας, της λογοτεχνίας και των ταξιδιών. Συνολικά, η πρακτική της συγκροτεί ένα συνεκτικό εικαστικό ιδίωμα, το οποίο συνδυάζει παρατήρηση, αφαιρετική διάθεση και μια σταθερή επιδίωξη οπτικής επικοινωνίας με όρους άμεσης και αισιόδοξης αναπαράστασης.
Στην γκαλερί Art Prisma η έκθεση «ΜΑΖΙ» δεν ορίζει μόνο μια καλλιτεχνική συνύπαρξη αλλά τον δημιουργικό παλμό που πάλλεται ανάμεσα σε τρεις διαφορετικές εικαστικές φωνές και γίνεται πρόσκληση, σε όλους ΜΑΖΙ, να κατανοήσουμε την πολυδιάστατη αφήγησή της.
–Λουΐζα Καραπιδάκη, ιστορικός τέχνης, μέλος της AICA
Βιογραφικά εικαστικών
Η Μαντώ Δρίτσα σπούδασε Κεραμική, με ειδίκευση στη γλυπτική και την Ιστορία της Τέχνης, στην Escuela Oficial de Cerámica στη Μαδρίτη τη δεκαετία του 1980. Μετά την επιστροφή της, στο πρώτο της εργαστήριο, στον Πειραιά, ασχολήθηκε με το σχεδιασμό και την υλοποίηση μικρών γλυπτών που αξιοποιήθηκαν κυρίως στον τομέα του επαγγελματικού δώρου. Έκτοτε και στο πλαίσιο της διαρκούς αναζήτησης νέων τεχνικών, συνεχίζει να εκπαιδεύεται παρακολουθώντας σεμινάρια και συμμετέχοντας σε εργαστήρια εικαστικών. Στο εργαστήριο της γερμανίδας εικαστικού Anne Kern διδάχτηκε τεχνικές χαρακτικής και μετεκπαιδεύτηκε στο χρώμα. Ο πειραματισμός με νέα υλικά και σχήματα είναι για την ίδια, στόχος και κίνητρο συγχρόνως, αγώνας αλλά και απόλαυση. Ενδιαφέρεται εξίσου για την καλλιτεχνική έκφραση αλλά και για την τεχνική. Γι’ αυτό και δημιουργεί έργα, συχνά εφήμερα κι άλλοτε στιβαρά, εικαστικά αλλά ενίοτε και χρηστικά. Δραστήρια και από τη φύση της αισιόδοξη, εμπνέεται από τα απλά αλλά και από τα σημαντικά της ζωής, εξερευνά τις μεγάλες κοινωνικές αντιφάσεις και προσπαθεί να εκφράσει την ανθρώπινη υπόσταση μέσα στο δομημένο περιβάλλον και τη φύση. Είναι ιδρυτικό μέλος της ανοικτής ομάδας δημιουργών DώDEKA plus.
Ομαδικές εκθέσεις -2021 Gallery Concept Παλιό Λιμάνι Σπέτσες, -2022 Εκθεσιακός χώρος κάβας Χάλαρη Πειραιάς – Gallery Concept Παλιό Λιμάνι Σπέτσες – Event στο χώρο της ομάδας Δώδεκα plus 2023, 2024 – Gallery Concept Παλιό Λιμάνι Σπέτσες Gallery Art Πρίσμα My Paradise 2025.
Ο Μιχάλης Αβατάγγελος γεννήθηκε και ζει στον Πειραιά σε ισχυρή σύνδεση με τη θάλασσα, τις τέχνες και τις τεχνικές που την πλαισιώνουν. Εκεί εδράζουν και οι επιρροές του και σε συνδυασμό με μια ακούραστη δημιουργικότητα διοχετεύει τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις σε πολλαπλούς τομείς, στιχουργική, ζωγραφική, γλυπτική. Χρησιμοποιώντας “μικρές ηλεκτρικές αστραπές” που λιώνουν το μέταλλο και ενώνουν κομμάτια λαμαρίνας, επιχειρεί να δώσει ενιαία σχήματα δημιουργώντας δυναμικές ανθρώπινες μορφές, εικόνες της φύσης αλλά και ευφάνταστες φιγούρες. Κάποιες φορές οδηγεί το έργο του συνειδητά και κάποιες αφήνεται να τον οδηγεί αυτό το ψηφιδωτό από ασύμμετρα κομμάτια μέταλλο, που προσπαθεί να μιλήσει. Είναι αυτοδίδακτος και μέλος της ανοικτής ομάδας δημιουργών Δώδεκα plus.
Ομαδικές εκθέσεις 2021 – Gallery Concept Παλιό Λιμάνι Σπέτσες, -2022 Εκθεσιακός χώρος κάβας Χάλαρη Πειραιάς – 2023, 2024 Gallery Concept Παλιό Λιμάνι Σπέτσες – Gallery Concept Παλιό Λιμάνι Σπέτσες Gallery Art Πρίσμα My Paradise 2025.
Η Σάντρα Σταυροπούλου είναι μέλος της δημιουργικής ομάδας Δώδεκα plus. Ανήσυχη, αυτοδίδακτη και σε διαρκή κίνηση, μοιράζει τον χρόνο της τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στον Πειραιά, στις Σπέτσες και στην Λισαβόνα. Έχει παρακολουθήσει διάφορα σεμινάρια εφαρμοσμένων τεχνών, ενώ εκπαιδεύτηκε συστηματικά στο εργαστήριο τέχνης της γερμανίδας εικαστικού Anne Kern στη χαρακτική και στην ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση. Οι δημιουργίες της περιλαμβάνουν ζωγραφική σε διαφορετικές επιφάνειες, μικροκατασκευές, χαρακτική, κοσμήματα και αντικείμενα τέχνης. Έχει φιλοτεχνήσει λογότυπα και σήματα για εταιρίες και ΜΚΟ. Τα έργα της, ανθρωποκεντρικά και αισιόδοξα, χαρακτηρίζονται από ζωντάνια, κίνηση, έντονο χρώμα, ναΐφ αισθητική και εκφραστικότητα. Αντλεί την έμπνευσή της από τις καθημερινές περιπλανήσεις της, από βιβλία, ανθρώπινες ιστορίες και ταξίδια αλλά και από εικόνες που γεννιούνται μέσα της. Η θεματολογία της εστιάζει κυρίως στο φυσικό περιβάλλον και σε φιγούρες ανθρώπων και ζώων ενώ το αποτέλεσμα αντανακλά την άμεση, αισιόδοξη και τολμηρή προσωπική της ματιά για τον κόσμο.
Ομαδικές εκθέσεις: 2021 -Gallery Concept Παλιό Λιμάνι, Σπέτσες 2022 -Gallery Concept -event στο χώρο της ομάδας Δώδεκαplus 2023 -Gallery Concept 2024 -Gallery Concept Παλιό Λιμάνι, Σπέτσες
Κεντρική εικόνα θέματος: ΜΑΝΤΩ ΔΡΙΤΣΑ ”ΜΑΖΙ”
