Το Εργοστάσιο Τεχνών Σαντορίνης (SAF) υποδέχεται στις 10 Αυγούστου τον Θανάση Σαράντο και την παράσταση «Μακρυγιάννη Απομνημονεύματα», για μία ξεχωριστή βραδιά θεάτρου με την συνοδεία ζωντανής μουσικής.

“… Ἀπὸ ὅλα αὐτά, καϊμένη πατρίδα, δὲν θὰ σωθοῦνε τὰ δεινά σου, ὅτι σιδερώνουν τὴν ἀρετὴ ἐκεῖνοιὁ ποῦ σὲ κυβερνοῦσαν καὶ σὲ κυβερνοῦν, καὶ τώρα κατατρέχουν τὸ δίκαιον καὶ τὴν ἀλήθειαν καὶ μὲ ψέματα θέλουν καὶ μὲσπιγούνους νὰ σὲ λευτερώσουνε, μήτε τώρα εἶσαι καλά, μήτε διὰ τὰ μέλλοντάσου, μὲ τοὺς ἀνθρώπουςὁποῦ σὲτριγυρίζουν, πολιτικούςκαὶ σπιγούνους…”

Μέσα σε ένα χωμάτινο αλωνάκι και συνοδεία λύρας και ταμπουρά, θα ακουστεί ο λόγος του Μακρυγιάννη, για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή, έτσι όπως ο Θανάσης Σαράντος εμπνεύστηκε, σκηνοθέτησε και παρουσιάζει τα «Στρατηγού Μακρυγιάννη Απομνημονεύματα».

«Εγώ την αλήθεια θα την ειπώ γυμνή», έλεγε ο Μακρυγιάννης, ήρωας του σπαθιού και της πένας, που έδωσε συγκλονιστικό μάθημα ιστορίας με την “απελέκητη γραφή” του.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Με αφορμή τα 150 χρόνια από το θάνατό του, ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος παρουσίασε την παράσταση που ανέβηκε με ιδιαίτερη επιτυχία τον Ιανουάριο στο Θέατρο Απόλλων στην Πάτρα, το Νοέμβριο στο  Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στην Αθήνα και τον περασμένο Αύγουστο στη γενέτειρα του ήρωα, στο Κροκύλειο Φωκίδος.

Δείγμα της δημώδους γλώσσας στη νεοελληνική γραμματεία, τα «Απομνημονεύματα», είναι η συγκλονιστική αλήθεια της ζωής του ίδιου του ήρωα, που θα θελήσει να την ιστορήσει πάνω στο χαρτί. Με τα ελάχιστα κολλυβογράμματα που ξέρει, νιώθει επιτακτική την ανάγκη να μεταδώσει το ζωντανό κομμάτι της Ιστορίας στις γενιές που έρχονται.
 
Σημείωμα σκηνοθέτη Θανάση Σαράντου

«Καταπέλτης ο λόγος του Μακρυγιάννη για τη σύγχρονη διανοουμενίστικη “ελίτ” που ανερυθρίαστα βαφτίζει “παρωχημένες εμμονές” τα όσια και τα ιερά του. Που, μεθυσμένη από τα υποσχόμενα κέρδη του εθνικού ξεπουλήματος, απαξιώνει την αγάπη και την αγωνία του σημερινού Έλληνα για το τι θα απογίνουν όλα αυτά, που “γι’ αυτά πολεμήσαμε”. Καταπέλτης και για την αδικία που βλέπει να γίνεται σ’ όλους τους παλιούς ήρωες, τους επιζήσαντες του Αγώνα -μαζί και στον ίδιο- από το νέο κράτος της βαυαροκρατούμενης, πλέον, Ελλάδας. Με μένος απέναντι στους δουλοπρεπείς Έλληνες πολιτικούς της εποχής του, που ξεπουλάνε όσα κέρδισαν με αίμα οι παλιοί αγωνιστές. Έζησε την άκρα αχαριστία και είχε τέλος πικρό, με τα μόνα παράσημα που θα του απονείμει η αγαπημένη του πατρίδα να είναι μια καταδίκη “εις θάνατον” και μερικές αγιάτρευτες πληγές, που θα τον στείλουν στον τάφο στα 67 του χρόνια. Ο αγράμματος γιος βοσκών της Ρούμελης δίνει ένα συγκλονιστικό μάθημα ιστορίας». “Ο διαχρονικός λόγος ενός μεγάλου Έλληνα ακούγεται  επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα”.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία-διασκευή-ερμηνεία-φωτισμοί: Θανάσης Σαράντος
Μουσική σύνθεση: Τζιχάν Τούρκογλου
Μουσικός επί σκηνής: Στέλιος Βαρβέρης (πολίτικη λύρα, ούτι, σάζι, μπουζούκι, γιαλί ταμπούρ)
Σκηνική επιμέλεια: Σάββας Σουρμελίδης
Επεξεργασία video με τις εικόνες μαχών του Παναγιώτη Ζωγράφου: Γιώργος Φουκαράκης
Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς