Ο Bill Nighy έχει βραβευθεί με BAFTA και Χρυσή Σφαίρα. Μαζί του στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα είναι και η Aimee Lou Wood, γνωστή για τον ρόλο της στη δημοφιλή σειρά “Sex Education”. Ο Kazuo Ishiguro -σεναριογράφος του εν λόγω εγχειρήματος- είναι συγγραφέας των μυθιστορημάτων “The Remains of The Day” και “Never Let Me Go” και έχει τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ, αλλά και το Booker Prize. Σκηνοθέτης της ταινίας θα είναι ο Νοτιοαφρικανός Oliver Hermanus (Moffie, The Endless River)

Η ιστορία της κλασικής ταινίας θα μετατοπιστεί στο Λονδίνο του 1952, όπου και θα ακολουθεί τη ζωή του βετεράνου Γουίλιαμ στην μεταπολεμική Αγγλία. Ο Γουίλιαμ είναι ένας γραφειοκράτης, στου οποίου το γραφείο στοιβάζονται βουνά εγγράφων, καθώς ξαφνικικά μαθαίνει πως πάσχει από μία ανίατη ασθένεια. Έτσι, λοιπόν, ξεκινά το ταξίδι για εύρεση νοήματος σε μία ζωή που μοιάζει να σπαταλάται μονότονα.

Αρχικά, οι προσπάθειες του να στραφεί στην ακολασία καταλήγουν άκαρπες και εκείνος αγνοεί επιδεικτικά τις οικογενειακές και επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Σύντομα, όμως, την προσοχή του κερδίζει μία νεαρή συνάδελφός του, η οποία φαίνεται να ενσωματώνει οτιδήποτε διαφεύγει από τη δική του ζωή. Καθώς η φιλία τους αναπτύσσεται, εκείνη του προσφέρει έναν τρόπο για να αντιμετωπίσει την ανθρώπινή του φύση και την θνητότητά του.

Τα γυρίσματα της ταινίας έχουν προγραμματιστεί να πραγματοποιηθούν στο Ηνωμένο Βασίλειο την ερχόμενη άνοιξη. Στην παραγωγή συμμετέχουν επίσης βραβευμένα ονόματα, όπως το δίδυμο Stephen Woolley και Elizabeth Karlsen, υπεύθυνο για μεγάλες Χολιγουντιανές επιτυχίες όπως η ταινία Carol. Η Fiona Crombie (Cruella, The Favourite, The King, Mary Magdalene, Macbeth) θα είναι Σχεδιάστρια Παραγωγής. Η ταινία έχει δημιουργηθεί και χρηματοδοτηθεί σε συνερασία των Film4, Ingenious Media, και Kurosawa Productions, με εκτελεστικό παραγωγό τον Ko Kurosawa.

Όπως δηλώνει ο σεναριογράφος Ishiguro: “Το βαθύτερο νόημα της ιστορίας είναι πως είναι ευθύνη του καθένα από εμάς να βρούμε νοήμα και ικανοποίηση για την ζωή μας. Ότι ακόμα και ενάντια σε κάθε πιθανότητα, πρέπει να προσπαθούμε να βρίσκουμε έναν τρόπο να είμαστε περήφανοι και χαρούμενοι με τις ζωές που διάγουμε. Πιστεύω πως αυτή η ιστορία απευθύνεται σε πολλούς από εμάς που αναγκάζονται να μείνουν βιδωμένοι σε ένα γραφείο, μπροστά από μία οθόνη -ειδικά στην εποχή του COVID- παλεύοντας να δουν πώς η ατομική συνεισφορά προστίθεται στην ευρύτερη εικόνα.”