Κρίση εποχής ή εποχή της κρίσης – Συλλογικό

Κάθε μέρα νέοι διαγωνισμοί στο Culturenow.gr

Από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια κυκλοφορεί το βιβλίο των Alain Badiou, Jacques Généreux και Amin Maalouf με τίτλο Κρίση εποχής ή εποχή της κρίσης σε επιμέλεια της Έφης Κορομηλά.

CULTURENOW

Από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια κυκλοφορεί το βιβλίο των Alain Badiou, Jacques Généreux και Amin Maalouf με τίτλο Κρίση εποχής ή εποχή της κρίσης σε επιμέλεια της Έφης Κορομηλά.

Alain Badiou, Jacques Généreux, Amin Maalouf: τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στους τρεις αυτούς συγγραφείς – ανάμεσα σ’ έναν φιλόσοφο, έναν οικονομολόγο κι έναν λογοτέχνη;

Ο προβληματισμός και η ανησυχία γι’ αυτό που έχει επικρατήσει να ονομάζουμε «οικονομική κρίση» της εποχής μας, παρ’ όλο που πρόκειται για ένα φαινόμενο με διάρκεια πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που υποδηλώνει ο όρος «κρίση», και με όψεις και προεκτάσεις περισσότερες και ευρύτερες από την οικονομική.

Αυτό τον προβληματισμό και την ανησυχία τα αισθάνονται –ή θα περίμενε κανείς να τα αισθάνονται– όλοι οι άνθρωποι σήμερα, ο καθένας ανάλογα με τη ματιά του στον κόσμο, ανάλογα και με τον τρόπο με τον οποίο βιώνει όχι μόνο την οικονομική παράμετρο της «κρίσης», αλλά και τις συνέπειές της σε θεσμικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο.

Ο ίδιος προβληματισμός υπήρξε και το έναυσμα για να μεταφραστούν τα τρία κείμενα αυτού εδώ του βιβλίου, τα οποία πραγματεύονται ακριβώς όψεις αυτών των θεσμικών, κοινωνικών και πολιτισμικών συνεπειών: το αυτοτελές κείμενο Πορνογραφία του παρόντος χρόνου του Alain Badiou, καθώς και δύο αποσπάσματα από τη Μεγάλη οπισθοδρόμηση του Jacques Généreux και την Απορρύθμιση του κόσμου του Amin Maalouf.

Ο Alain Badiou γεννήθηκε το 1937 στο Ραμπάτ του Μαρόκου. Γάλλος φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος και δραματουργός, από τους πρωτεργάτες του Πανεπιστημίου VΙΙΙ του Παρισιού (Vincennes), έγινε καθηγητής στην École normale supérieure (rue d’Ulm) και διευθυντής σπουδών στο Collège international de philosophie. Συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του L’Être et l’Événement, είναι επίσης γνωστός για την αρχική στράτευσή του στο μαοϊκό κίνημα, τη σταθερή υποστήριξη της κομμουνιστικής ιδέας και την υπεράσπιση των ξένων «παράνομων» εργατών. Έργα του είναι: Almagestes. Trajectoire inverse I (1964), Portulans. Trajectoire inverse II (1967), Le Concept de modèle (1969), Théorie de la contradiction (1975), De l’idéologie(μαζί με τον F. Balmès, 1976), La Situation actuelle sur le front de la philosophie (επιμ. μαζί με τον Sylvain Lazarus, 1977), Le Noyau rationnel de la dialectique hégélienne (μαζί με τους L. Mossot et J. Bellassen, 1977), L’Écharpe rouge (1979), Jean-Paul Sartre (1980), Théorie du sujet (1982), Ahmed le subtil (1984), Peut-on penser la politique? (1985), Est-il exact que toute pensée émet un coup de dés? (1986), L’Être et l’Événement (1988), Manifeste pour la philosophie (1989), Le Nombre et les Nombres (1990), Rhapsodie pour le théâtre (1990), D’un désastre obscure (1991), Conditions (1992), L’Éthique. Essai sur la conscience du mal (1993), Beckett, l’increvable désir (1995), Ahmed philosophe και Ahmed se fâche (1995), Les Citrouilles(1996), Deleuze (1997), Saint Paul. La fondation de l’universalisme (1997), Calme bloc ici-bas (1997), Abrégé de métapolitique (1998), Court traité d’ontologie transitoire (1998), Petit manuel d’inesthétique (1998), La Révolution culturelle. La dernière révolution? (2002), La Commune de Paris. Une déclaration politique sur la politique (2003), Circonstances, 1. Kosovo, 11-septembre, Chirac/Le Pen (2003), Circonstances, 2. Irak, foulard, Allemagne/France (2004), Circonstances, 3. Portées du mot «juif» (2005), Le Siècle (2005), Logiques des mondes. L’Être et l’Événement, 2 (2006), Circonstances, 4. De quoi Sarkozy est-il le nom? (2007), Petit panthéon portatif (2008), Circonstances, 5. L’Hypothèse communiste (2009), Second manifeste pour la philosophie (2009), L’Antiphilosophie de Wittgenstein (2009), Éloge de l’Amour (2009), Heidegger. Le nazisme, les femmes, la philosophie (μαζί με την Barbara Cassin, 2010), Il n’y a pas de rapport sexuel. Deux leçons sur «L’Étourdit» de Lacan (μαζί με την Barbara Cassin, 2010), La Philosophie et l’Événement(συνεντεύξεις με τον Fabien Tarby, 2010), Cinq leçons sur le cas Wagner (2010), Le Fini et l’Infini (2010),Cinéma (2010), La Tétralogie d’Ahmed (2010), Circonstances, 6. Le Réveil de l’Histoire (2011), La Relation énigmatique entre politique et philosophie (2011), La République de Platon (2012), L’Aventure de la philosophie française (2012), Les Années rouges (2012), Circonstances, 7. Sarkozy: pire que prévu. Les autres: prévoir le pire (2012), Éloge du théâtre (μαζί με τον Nicolas Truong, 2013), The Incident at Antioch: A Tragedy in Three Acts / L’Incident d’Antioche: Tragédie en trois actes (2013), À la recherche du réel perdu(2015), Métaphysique du bonheur reel (2015), Éloge des mathématiques (2015), Le Second procès de Socrate(2015), Le Noir eclats d’une non-couleur (2016).

Ο Amin Maalouf γεννήθηκε το 1949 στη Βυρηττό. Γαλλολιβανέζος συγγραφέας και δημοσιογράφος αραβικών εφημερίδων με πολλές διεθνείς αποστολές, πριν και μετά την αναγκαστική μετανάστευσή του στη Γαλλία, αφιερώθηκε εντέλει στη συγγραφή μυθιστορημάτων και δοκιμίων στα γαλλικά (καθώς και λιμπρέτων όπερας). Για το βιβλίο του Le Rocher de Tanios πήρε το βραβείο Goncourt. Έργα του είναι: Les Croisades vues par les Arabes (1983), Léon l’Africain (1986), Samarcande (1988), Les Jardins de lumière(1991), Le Premier Siècle après Béatrice (1992), Le Rocher de Tanios (1993), Les Échelles du Levant (1996), Les Identités meurtrières (1998), Le Périple de Baldassare (2000), Origines (2004), Le Dérèglement du monde. Quand nos civilisations s’épuisent (2009), Les Désorientés (2012), Un fauteuil sur la Seine (2016) και τα λιμπρέτα: L’Amour de loin του Kaija Saariaho (2001), Adriana Mater του Kaija Saariaho (2004), La Passion de Simone του Kaija Saariaho (2006), Émilie του Kaija Saariaho (2010).

Ο Jacques Généreux γεννήθηκε το 1956 στη Βρετάνη. Είναι Γάλλος οικονομολόγος και καθηγητής στο Ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών (ΙΕΡ) του ΠαρισιούΠαλαιότερα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, είναι πλέον ιδρυτικό μέλος και ενεργό στέλεχος του Αριστερού Κόμματος του Λυκ Μελανσόν. ΄Εργα του είναι: Économie politique, t. 1: Concepts de base et comptabilité nationale (1991), Économie politique, t. 2: Microéconomie(1991), Économie politique, t. 3: Macroéconomie (1991), Introduction à l’économie (1992), Introduction à la politique économique (1993), Une raison d’espérer. L’horreur n’est pas économique, elle est politique(1997), Les vraies lois de l’économie (2001), Quel renouveau socialiste? (2003), Chroniques d’un autre monde και Manifeste pour l’économie humaine (2003), Manuel critique du parfait européen. Les bonnes raisons de dire non (2005), Sens et conséquences du «non» français (2005), La Dissociété (2006), Pourquoi la droite est dangereuse (2007), Le Socialisme néomoderne ou l’avenir de la liberté (2009), La Grande régression (2010), L’autre société (2011), Nous, on peut! Manuel anticrise à l’usage du citoyen (2011),Jacques Généreux explique l’économie à tout le monde (2014), La Déconnomie. Quand l’empire de la bêtise surpasse celui de l’argent (2016).