ΤΟ ΠΑΛΤΟ
“Όλοι μας ξεπροβάλαμε κάτω απ’ το παλτό του Γκόγκολ” παραδέχτηκε κάποτε ο Ντοστογιέφκσι.  Η περιπέτεια ενός άσημου υπαλλήλου ξεκινά ως φάρσα εξελίσσεται σε τραγωδία και καταλήγει σε εκδίκηση του γκροτέσκο. Η αριστοτεχνική γλώσσα του προαναγγέλει τους μεγάλους στυλίστες του εικοστού αιώνα. Ο Γκόγκολ δεν έχει να επιδείξει πολυδαίδαλες συλλήψεις α λα”Έγκλημα και Τιμωρία” ούτε τους καλοζυγισμένους κόσμους στα μυθιστορήματα του Τολστόι. Κατα κάποιο τρόπο όμως παρέκαμψε τους δύο γίγαντες, φτάνοντας στον εικοστό αιώνα να μοιάζει πιο συμβατός με την διάθεση της λογοτεχνίας να πειραματιστεί περισσότερο σε επίπεδο μορφής και λιγότερο σε ιδέες και περιεχόμενο. Καιρός να ξαναδιαβαστεί από την αρχή…