Ο Φρίντριχ Νίτσε αποτελεί ασφαλώς προδρομική μορφή για ό,τι έμελλε να επακολουθήσει στη γερμανική λογοτεχνία. Αυτός ο ιδιοφυής αφηγητής των ιδεών άνοιξε το δρόμο στους μεγάλους Γερμανούς μυθιστοριογράφους του εικοστού αιώνα με τρόπο ώστε να διατεινόμαστε σήμερα πως όλοι τους υπήρξαν πνευματικά του παιδιά.

Τι ακριβώς έφερε ο Νίτσε στη φιλολογική και όχι φιλοσοφική θέαση του κόσμου, το αντιλαμβάνεται κανείς από το πρώτο του ήδη έργο, τη “Γέννηση της Τραγωδίας”. Τα κείμενά του εμπεριέχουν δόσεις στοιχειώδους αφήγησης μαζί με ανατρεπτικούς στοχασμούς και υπό αυτή την έννοια μια στέρεη περιγραφή του κόσμου που μας περιβάλλει. Από την νιτσεϊκή μυθοπλασία μέχρι το big bang της γερμανικής πεζογραφίας στο λυκαυγές του εικοστού αιώνα απέμενε μόνο ένα βήμα…


Διαβάστε επίσης: 

Και η λογοτεχνία θέλει τον… Γερμανό της! (Μέρος 1ον)