Προερχόμενος από εκείνη τη «σχολή» που έδωσε μια νέα καλλιτεχνική πνοή στη σύγχρονη τζαζ πριν από μερικές δεκαετίες, μέσα από την οπτική της θρυλικής οικογένειας Marsalis από τη Νέα Ορλεάνη, ο Jesse Davis μπήκε τότε σε ένα δρόμο που τον έκανε να αναδειχθεί ως ένας από τους καλύτερους άλτο σαξοφωνίστες της εποχής μας, αξιοποιώντας πλήρως τις post-bop ρίζες του.
Τον Ιανουαρίου, θα έχουμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε στο Half Note Jazz Club, σε εμφανίσεις που σφύζουν από το συναίσθημα και την απαράμιλλη τεχνική. Λίγο πριν τις εμφανίσεις, ο αγαπημένος σαξοφωνίστας μιλάει για τον προσωπικό του μουσικό ήχο, όπου ενυπάρχει το blues με το bebop feeling, για την επιρροή της γενέτειρας του στην μουσική του πορεία, αλλά και για την αυθεντική αγάπη του προς το κοινό: «Η ενέργεια του κοινού είναι εκείνη που κρατάει τον μουσικό φρέσκο και αυθόρμητο».
-Αρχικά, τι σας οδήγησε στην τζαζ μουσική βιομηχανία;
Το ότι γεννήθηκα στην Νέα Ορλεάνη, όπου η μουσική είναι το κύριο συστατικό της κουλτούρας τους. Θυμάμαι να βλέπω και να ακούω μουσικούς σε όλη την διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας. Όλη μου η παιδική παρέα ήθελε να αγοράσει μουσικά όργανα με αποτέλεσμα να γνωρίσω το μπλουζ και τον αυτοσχεδιασμό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Είστε ένας από τους κορυφαίους τζαζίστες, που προέρχονται από την Νέα Ορλεάνη. Γιατί ακολουθήσατε τη μουσική παράδοση της οικογένειας Marsalies;
Το να βλέπω τους Wynton και Branford να παίζουν με ενέπνευσε να ακολουθήσω τα όνειρα μου και να τα κάνω πραγματικότητα. Επίσης, ο πατέρας τους Ellis ήταν ο μέντορας μου. Μας έδωσαν ένα χειροπιαστό παράδειγμα να ακολουθήσουμε!
-Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας μουσικοί και σαξοφωνίστες;
Θα έλεγα οι Bird, Sonny Stitt, και ο πρώτος τύπος που άκουσα ποτέ, ο Cannonball Adderley. Ωστόσο, το είδωλο μου ήταν πρώτα ο Grover Washington Jr και ύστερα, ο Louis Armstrong, τον οποίο λατρεύω μέχρι σήμερα!
-Πώς κρατάτε τo ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο;
Με το να τους αφήνω να γνωρίζουν πως μετράνε για μένα και να τους εκφράζω τι πραγματικά νιώθω τη στιγμή που παίζω. Η ενέργεια του κοινού είναι εκείνη που κρατάει τον μουσικό φρέσκο και αυθόρμητο.
-Πώς ανακάλυψατε το προσωπικό σας ύφος και πώς θα χαρακτηρίζατε τον τρόπο που παίζετε σαξόφωνο;
Άκουγα, μελετούσα και απορροφούσα μουσικές ιδέες, φράσεις και μηνύματα από όλους τους μεγάλους δασκάλους που έχουν περάσει. Λέμε «Μαθαίνεις ξεχνώντας». Η τζαζ έχει τη δική της γλώσσα και μόλις κάποιος μαθαίνει να την μιλάει πρέπει να βρει τον προσωπικό του τρόπο έκφρασης. Το στυλ μου περιστρέφεται περισσότερο γύρω από ήχους, οι οποίοι υπαγορεύουν συναισθήματα, αναμνήσεις και κυρίως, ομορφιά. Μου αρέσουν οι μελωδικές συνθέσεις που εκφράζουν την ψυχή μου.
-Τι να περιμένει το ελληνικό κοινό από τις επικείμενες εμφανίσεις σας στο Half Note Jazz Club;
Αυτό που κάνω πάντα.. μουσική που ξυπνά συναισθήματα και πάθη! Θα τις χαρακτήριζα σαν ένα είδος αγάπης, καθώς υπάρχει μία ενέργεια που προέρχεται από το κοινό και έχει κατεύθυνση προς εμάς, και μετά επιστρέφει πίσω και πάλι από την αρχή. Μία ενέργεια που όλοι νιώθουμε, όταν υπάρχει η σωστή αύρα.
-Τι συμβολίζει η τζαζ για εσάς;
Την ζωή μέσα στην πιο απλή μορφή δόξας της. Από τη μία στιγμή στην άλλη ο καθένας μπορεί να μεταμορφωθεί γιατί όπως και η ζωή έτσι και η μουσική… πάντα ρέει.
-Αν διαλέγατε ένα άλμπουμ για να αποτελέσει το sountrack της ζωής σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Το “BIRD WITH STRINGS”, σίγουρα!
-Τι περιμένετε από το 2020;
Ζωή και ελευθερία, να εκφράζω την αγάπη μου με μουσική.
Διαβάστε επίσης:
Jesse Davis Quartet: Μια μεγάλη τζαζ δύναμη στο Half Note Jazz Club
