« Για να χρησιμοποιήσω τη βαλλιστική ορολογία, ο Μανσέτ διαθέτει τεράστια δύναμη πυρός ». – JAMES ELLROY
Η Αστυνομία βρίσκεται παντού.Ακόμα και στη δουλειά του ιδιωτικού ντετέκτιβ. Στη ζωή του σε ένα διαμέρισμα δύο δωματίων, στην πλήξη της σωματικής άσκησης, όταν διώχνει ευγενικά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και όταν απλώνει στην κουζίνα του, πάνω από το νεροχύτη, μερικά ρούχα να στεγνώσουν… Στο καθημερινό, με λίγα λόγια. Και η συνηθισμένη καθημερινότητα παρασύρεται και μετατρέπεται σε φυλετικό μένος και οδηγεί σε αλυσιδωτές δολοφονίες μόλις ο ντετέκτιβ Εζέν Ταρπόν εμπλέκεται παρά τη θέλησή του στη διάσωση ενός ορφανού.
Τα «περιστατικά», παράξενα και ανατριχιαστικά, πολλαπλασιάζονται. Η τρέλα γίνεται κοινή. Η επιβίωση και η κατανόηση απαιτούν πια μεγάλη δεξιότητα.
Ο συγγραφέας
Ο Jean-Patrick Manchette (1942 -1995) θεωρείται ο επιφανέστερος συγγραφέας του νεο-πολάρ, του νέου γαλλικού αστυνομικού μυθιστορήματος, που εισήγαγε το στοιχείο της πολιτικής και τουςεξωκοινοβουλευτικούς προβληματισμούς του Μάη του ’68 στο είδος. Ο Μανσέτ έγραψε το Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, ένα από τα καλύτερα βιβλία του, το 1976, και τη Μοιραία το 1977 (Άγρα, 2006). Μετά το αριστούργημά του Η πρηνής θέση του σκοπευτή (1981 – Άγρα, 1998) σταμάτησε απότομα την εκρηκτική πορεία του στο γαλλικό αστυνομικό μυθιστόρημα, την οποία είχε αρχίσει το 1971 με ρυθμό ένα βιβλίο το χρόνο. Μετά θάνατον (1996) κυκλοφόρησε και η Πριγκίπισσα του αίματος (Άγρα, 2002). Τοποθέτησε στον πυρήνα του έργου του το χάος του κόσμου και την τρέλα των ανθρώπων, με αντιήρωες χαμένους σε μια κοινωνία της υπεραφθονίας, που αντιμετωπίζεται τελικά ως μια κοινωνία άδεια.
Μέγας στυλίστας –τα βιβλία του επαινέθηκαν από πολλούς συγγραφείς όπως ο Τζ. Ελλρόυ, ο Τζ. Τσάρυν, ο Π. Ι. Τάιμπο, ο Ζ. Εσενόζ μεταξύ άλλων–, χρησιμοποιεί ένα μίνιμαλ, αποστασιοποιημένο ύφος. Ήταν παθιασμένος με την τζαζ, τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία. Μπόρεσε, ως πρόδρομος, να βρει τον τόνο των μεγάλων νουάρ μυθιστορημάτων όπου ανακατεύεται η περιπέτεια με την κοινωνική κριτική και την αποτύπωση της καθημερινής ζωής. Μετέφρασε στα γαλλικά Αμερικανούς συγγραφείς αστυνομικών, όπως ο D. Westlake και ο Ross Thomas. Πολλά από τα βιβλία του έγιναν ταινίες.
