Το «Ιδού η Ρόδος» είναι η πρώτη έκθεση της ICARO C.A.G.A. σε φυσικό χώρο, για την οποία δεκατέσσερις διακεκριμένοι σύγχρονοι καλλιτέχνες προσκλήθηκαν να εμπνευστούν από τα κεραμικά της διάσημης κεραμοποιίας Ίκαρος στην Ρόδο και, μελετώντας τα σχέδια από το πρωτότυπο, να τα αξιοποιήσουν σε δικές τους νέες δημιουργίες. Το έργο των δημιουργών αποτελεί ένα σύγχρονο σύνολο κεραμικών, εγκαταστάσεων και γλυπτών, έναν αναστοχασμό πάνω στην έννοια του παραδοσιακού αλλά και μία ανατρεπτική γραφή στη συνέχεια της παράδοσης του Ίκαρου.

Σύμφωνα με τον επιμελητή της έκθεσης Αποστόλη Αρτινό: «Οι καλλιτέχνες της έκθεσης καλούνται να αναλάβουν μέσα στο αισθητικό περιβάλλον της εποχής τους, αυτήν ακριβώς την εμπειρία της ανάκλησης. Να ανακαλέσουν στο έργο τους τη μνήμη του πράγματος και να αναμετρηθούν με τη σαγήνη του. Δεν είναι η φορμαλιστική προσέγγιση που υπαγορεύει την εργασία τους, αλλά η διαφάνεια μιας διακοσμητικής γραφής που διαθέτει τα σημεία της, αυτόν τον άνθινο διάκοσμό της, το μυθικό φύλλο σαζ, τα ιστιοφόρα πλοιάρια, τα ελαφάκια και τα πουλιά. Ένα καθιερωμένο αισθητικό περιβάλλον που αληθεύει, πάντα εν καιρώ, την αλήθεια του».

Η έκθεση «Ιδού η Ρόδος» θα αποτελέσει τα επίσημα εγκαίνια της ICARO C.A.G.A., που ιδρύθηκε πρόσφατα ως ένα νέο ψηφιακό περιβάλλον φιλοξενίας και προώθησης της σύγχρονης τέχνης, με στόχο την συνεύρεση του κοινού με το σημερινό καλλιτεχνικό όραμα. Τόσο η Gallery της ICARO C.A.G.A όσο και το Agency συνεργάζονται με καλλιτέχνες εικαστικούς που ξεπερνούν τα όρια τους στο χώρο της σύγχρονης τέχνης και ανταποκρίνονται στη φιλοσοφία της. Στοχεύοντας στην προώθηση του καλλιτεχνικού έργου στην Ελλάδα και το εξωτερικό και καθιστώντας παράλληλα την τέχνη προσιτή σε όλους, παρουσιάζει την πρώτη της αυτή έκθεση στον πολυμορφικό χώρο του εικαστικού Διονύση Χριστοφιλογιάννη, space52, σε μία cor ad cor συνεργασία με αφορμή τις κεραμικές δημιουργίες του ιστορικού εργοστασίου ΙΚΑΡΟΣ – ΡΟΔΟΣ.

Το εργοστάσιο κεραμικών I.C.A.R.O ιδρύθηκε το 1928 στην Ρόδο από τους Ιταλούς. Κατάφερε να επιβιώσει κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και μετά την απελευθέρωση και την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, αγοράστηκε το 1947 από τον Ρόδιο επιχειρηματία Κ.Δ. Χατζηκωσταντή και μετονομάστηκε σε ΙΚΑΡΟΣ. Αξιοποιώντας την ανάπτυξη του νησιού, ο νέος ιδιοκτήτης δημιούργησε το δεύτερο μεγαλύτερο κεραμοποιείο στην Ελλάδα, μετά τον Κεραμεικό στην Αθήνα. Ο Ίκαρος απασχόλησε πάνω από 400 εργαζόμενους κατά την διάρκεια της λειτουργίας του. Ανάμεσά τους και σπουδαίους καλλιτέχνες όπως ο Αυστροούγκρος Egon Huber ζωγράφος γλύπτης, κεραμίστας και καθηγητής της διάσημης Σχολής Καλών Τεχνών της Βιέννης, ο Σπύρος Οικονομίδης, απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών με ιδιαίτερη κλίση στο σχέδιο και την γλυπτική, παρόλο που σε ηλικία 5 χρονών είχε χάσει το αριστερό του χέρι σε ατύχημα, ο οποίος ανέλαβε πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής της ελληνικής περιόδου, ο Δημήτρης Δάβης, ζωγράφος και χαράκτης με σπουδές στην Ακαδημία του Μονάχου και πολλοί άλλοι που στη συνέχεια τον διαδέχθηκαν.

Με τις καινοτομίες και τις τεχνοτροπίες που εφάρμοσε ο ΙΚΑΡΟΣ, όπως για παράδειγμα την ανάγλυφη απεικόνιση πάνω στην επιφάνεια του νωπού πηλού, κατάφερε τα κεραμικά του να παραμείνουν αναλλοίωτα στον χρόνο και να αποτελούν ακόμα και σήμερα πόλο έλξης για συλλέκτες από όλον τον κόσμο. Το 1985 απονεμήθηκε στον Ίκαρο το διεθνές βραβείο ποιότητας στην Μαδρίτη. Η λειτουργία του εργοστασίου σταμάτησε αιφνίδια στις 14/6/1987 όταν ο Κώστας Χατζηκωσταντής και η σύζυγός του Φαίδρα σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Καλλιτέχνες

Λεώνη Γιαγδζόγλου, Στέλλα Καπεζάνου, Απόστολος Καρακατσάνης, Κωνσταντίνος Λαδιανός, Κυριακή Μαυρογιώργη, Ναταλία Μαντά, Μάρω Μιχαλακάκου, Δημήτρης Νεβεσκιώτης, Μαρία Οικονομίδου, Μαρία Οικονομοπούλου, Γιώργος Τσεριώνης, Δημήτρης Φραγκάκης, Ιωάννα Χατζηπανηγύρη, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης