Την τελευταία του παράσταση με το ιστορικό Θέατρο Taganka της Μόσχας παρουσιάζει ο Γιούρι Λιουμπίμοφ στην Ελλάδα, στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του

Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Στις 23, 24 και 25 Σεπτεμβρίου η θεατρική αυθεντία του Λιουμπίμοφ συναντά το πνεύμα του Σοφοκλή, ανεβάζοντας στη χώρα μας την «Αντιγόνη».  Η παράσταση θα παρουσιαστεί και στη συμπρωτεύουσα, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης την Τρίτη 27 και την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011.

Στην «Αντιγόνη» ο Γιούρι Λιουμπίμοφ αλλάζει την οπτική με την οποία συνηθίζεται να ανεβαίνουν οι παραστάσεις αρχαίου δράματος. Ενισχύοντας τις λυρικές ερμηνείες των ηρώων, κρατά στο επίκεντρο του έργου τις αιώνιες συγκρούσεις με την εξουσία και μεταμορφώνει την παράσταση σε μια διαχρονική μάχη του ανθρώπου με τους θεούς, του αδύναμου με την εξουσία και της λογικής με τη μοίρα. Η παράστασή του μοιάζει με μύηση. Γυρίζει το θεατή πίσω στο χρόνο, στο Θηβαϊκό Κύκλο. Η Αντιγόνη θέλει να θάψει το νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, αντιδρώντας στις εντολές του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας. Θέτει την τιμή των θεών και την αγάπη προς τον αδερφό της υπεράνω των ανθρώπινων νόμων.

Το Θέατρο Taganka ιδρύθηκε το 1964 από το διεθνώς αναγνωρισμένο σκηνοθέτη Γιούρι Λιουμπίμοφ. Από τότε, συνεχίζοντας την παράδοση των μεγάλων θεάτρων της Ρωσίας, διέγραψε τη δική του πορεία στον καλλιτεχνικό χάρτη κερδίζοντας αναγνώριση και παγκόσμιο κύρος. Το Θέατρο Taganka αποτελεί σταθμό στο θεατρικό γίγνεσθαι, αφού από τη σκηνή του έχουν περάσει δάσκαλοι-αυθεντίες και καταξιωμένοι ηθοποιοί, ενώ οι παραστάσεις του αποτελούν σημείο αναφοράς στα καλλιτεχνικά δρώμενα σε όλο τον κόσμο.

Για το Γιούρι Λιουμπίμοφ το θέατρο είναι αυτοσκοπός. Πρόκειται για έναν «ανατόμο» της σύγχρονης ιστορίας του θεάτρου και έναν από τους βασικούς θεμελιωτές που καθόρισαν όσο ελάχιστοι τη θεατρική τέχνη. Aπό το ξεκίνημά του, ο Λιουμπίμοφ είδε το θέατρο ως κώδικα τιμής, ως μυσταγωγία. Με τις παραστάσεις του, μια ακτινογραφία της ανθρώπινης μοίρας, έγινε αμέσως δημοφιλής, ταξιδεύοντας στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας. Ο μεγάλος Ρώσος δημιουργός πρόσφατα τιμήθηκε στην Αγία Πετρούπολη με το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής του 14ου Ευρωπαϊκού Βραβείου Θεάτρου.

Στη χώρα μας «συστήθηκε» σκηνοθετικά με την «Ηλέκτρα» το 1992 στο Μέγαρο Μουσικής. Το 1994 και το 1995 σκηνοθέτησε το «Γλάρο» και το «Βυσσινόκηπο» με πρωταγωνίστρια την Κάτια Δανδουλάκη, στο Θέατρο Διονύσια (νυν Χορν) και στο Θέατρο Δανδουλάκη αντίστοιχα. Το 2001 μας επισκέφτηκε ξανά με τη «Μύηση του Σωκράτη» στο Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.

Πρόσφατα τα πράγματα άλλαξαν στο Θέατρο Taganka. Προστριβές και προσωπικές συγκρούσεις έφεραν στην επιφάνεια προβλήματα χρόνων. Παρά τη μεγάλη προσπάθεια του υπουργού Πολιτισμού της Ρωσίας Αλεξάντερ Αβντέεφ «να ξαναβρεθούν οι ισορροπίες» και να επιστρέψει ο Γιούρι Λιουμπίμοφ στη θέση του διευθυντή του θεάτρου, ο Λιουμπίμοφ αρνήθηκε.

Άλλωστε, ποτέ δεν ήταν το «καλό παιδί» του καθεστώτος. Το 1984 εξορίστηκε για πέντε χρόνια στη Δύση, καθώς δεν είχε την «έγκριση» των σοβιετικών αρχών, ενώ ποτέ δε δίσταζε να πει τη γνώμη του, όποιες και αν ήταν οι συνέπειες. Αυτή τη φορά η σχέση του με τους ηθοποιούς ήταν η αιτία να αποχωρήσει από το ιστορικό θέατρο που ίδρυσε το 1964, τροφοδοτώντας επί τόσα χρόνια τα παγκόσμια θεατρικά δρώμενα με πρωτοποριακές παραστάσεις.

Ως αποτέλεσμα, ο Γιούρι Λιουμπίμοφ σταματά τη συνεργασία του με το ιστορικό Θέατρο Taganka. Ωστόσο αποφάσισε, τελευταία φορά, να έρθει με το Θέατρο Taganka και την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή στην Ελλάδα που τόσο πολύ αγαπά.

Με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και του Ρωσικού Πολιτιστικού και Επιστημονικού Κέντρου