Η τελευταία βάρδια ενός τίμιου αστυνομικού πριν τη συνταξιοδότησή του θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια πλευρά της πόλης, αλλά και του ίδιου του εαυτού, που δε μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα γνωρίσει. Ένα γεμάτο σασπένς και ανατροπές αστυνομικό θρίλερ του Αντρέα Ντι Στέφανο.

Ο Φράνκο Αμόρε ετοιμάζεται για τον λόγο που θα βγάλει με αφορμή τη συνταξιοδότησή του: απόψε είναι η τελευταία νυχτερινή του βάρδια μετά από 35 χρόνια διακεκριμένης υπηρεσίας στην Αστυνομία. Στη μακρόχρονη καριέρα του, όπως γράφει και στον λόγο του, έκανε ό,τι μπορούσε για να φέρεται με τιμιότητα και ψυχραιμία – δεν έχει, μάλιστα, πυροβολήσει ποτέ.

Αυτό που δε γνωρίζει είναι ότι αυτή θα είναι η μεγαλύτερη και πιο δύσκολη νύχτα της ζωής του, καθώς θα κληθεί να ερευνήσει μια υπόθεση που θα βάλει όλα όσα έχουν σημασία γι’ αυτόν σε κίνδυνο: τον ρόλο του ως ευσυνείδητου υπαλλήλου του κράτους, την άνευ όρων αγάπη του για τη σύζυγό του, Βιβιάνα, τη φιλία του με τον συνεργάτη του, Ντίνο, και την ίδια του τη ζωή. Απόψε στο Μιλάνο, τα πράγματα θα ξεφύγουν εντελώς και ολόκληρος ο κόσμος του θα ανατραπεί – ενώ το φως της αυγής απομακρύνεται διαρκώς…

Αναμιγνύοντας αριστοτεχνικά το αστυνομικό θρίλερ με το φιλμ νουάρ, και αναβιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τις θρυλικές αστυνομικές ταινίες των δεκαετιών ‘60 και ‘70 που τόσο αγαπά και τιμά ο Κουέντιν Ταραντίνο, ο Αντρέα Ντι Στέφανο πραγματοποιεί το ιταλόφωνο ντεμπούτο του μετά τα «Χαμένος Παράδεισος» με τον Μπενίσιο Ντελ Τόρο και Τζόελ Χάτσερσον, και «2 Δευτερόλεπτα» με τον Τζόελ Κίναμαν και Ρόζαμπουντ Πάικ, με μια άψογα στιλιζαρισμένη ταινία γεμάτη σασπένς αλλά και συγκίνηση.

Πανάξιος σύμμαχός του σε αυτήν την προσπάθεια ο πρωταγωνιστής του, Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, ο οποίος σκιαγραφεί ιδανικά τον πολύπλοκο χαρακτήρα του Φράνκο Αμόρε όπως αυτός βυθίζεται ολοένα περισσότερο, αντιμέτωπος με διλήμματα και επιλογές για τα οποία δε θα μπορούσε ποτέ να έχει προετοιμαστεί σε ένα Μιλάνο που ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στη νομιμότητα και το έγκλημα – και αυτή η ισορροπία, τελικά, είναι η ίδια η διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.

Ο σκηνοθέτης Αντρέα Ντι Στέφανο μιλά για την ταινία

Η «Τελευταία Νύχτα του Φράνκο Αμόρε» είναι η κατάβαση στην κόλαση ενός τίμιου ανθρώπου, ενός αφοσιωμένου συζύγου, ενός αξιόπιστου φίλου και ενός αστυνομικού, τον οποίο οι συνάδελφοί του θαυμάζουν για την ακεραιότητα και την αφοσίωσή του. Πάντα θεωρούσα αυτή την ταινία ως κάτι που έρχεται από το παρελθόν, από την άποψη τόσο του γυρίσματος όσο και της αφήγησης, και ο απώτερος στόχος μου ήταν να αφηγηθώ αυτή την ιστορία ως μια θρησκευτική παραβολή, ως προειδοποίηση για όσους προδίδουν τη φύση τους για να κυνηγήσουν την αυταπάτη μιας καλύτερης ζωής. Οι ηθικές παρακάμψεις δεν είναι για όλους: κάποιοι άνθρωποι μπορούν να τη γλιτώσουν, αλλά όχι ο Φράνκο Αμόρε.

Για να το θέσω πιο απλά, ο Φράνκο Αμόρε δεν είναι φτιαγμένος για τέτοια περιπετειώδη τεχνάσματα. Αισθάνθηκα ότι μπορούσα να κατανοήσω από την αρχή τη συναισθηματική δυναμική του Φράνκο. Όταν άρχισα να παίρνω συνεντεύξεις από αστυνομικούς, κατάλαβα ακριβώς ποιος ήταν ο πρωταγωνιστής μου. Κατά τη διάρκεια της ερευνητικής αυτής διαδικασίας, συνάντησα με σάρκα και οστά αυτούς τους ανθρώπους που αργότερα θα γίνονταν η Βιβιάνα, ο Κόσιμο, ο Μπάο Ζανγκ, ο Τίτο, ο Ντίνο και οι άλλοι. Διασκέδασα πολύ βλέποντας την πραγματική εκδοχή των χαρακτήρων μου. Εμπνεύστηκα από την αγάπη μου για το στιλ του Κουροσάβα και το ενδιαφέρον μου για τις τεχνικές σασπένς του Χίτσκοκ, προσπαθώντας να κάνω μια ρεαλιστική αστυνομική ταινία που διαδραματίζεται στη σύγχρονη Ιταλία.

Το πρόσωπο του Φράνκο Αμόρε ήταν πάντα αυτό του Πιερφραντσέσκο Φαβίνο. Και τότε, κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών των γυρισμάτων, όλα άλλαξαν και η ταινία έγινε δική μου. Βλέποντας τη βαθιά ανθρωπιά στο βλέμμα του Πιερφραντσέσκο όταν χαμογελούσε στη Βιβιάνα, συνειδητοποίησα τελικά ότι έκανα μια ταινία για τον πατέρα μου. Αυτοί οι αξιωματικοί και οι ιστορίες τους για το πώς δεν αισθάνονται ότι εκτιμώνται πλήρως για τις θυσίες τους, για το ότι συνταξιοδοτούνται ηττημένοι, για το πώς η γραφειοκρατία συχνά επιβραβεύει την πονηριά, μου φάνηκαν οικείες, σαν ένα déjà vu, από τότε που άκουγα τα οδυνηρά παράπονα του πατέρα μου.

Αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη σε εκείνους τους ανθρώπους που προσπαθούν να είναι καλοί.

Όπως ο Φράνκο Αμόρε.

Όπως ο πατέρας μου.

Ταυτότητα ταινίας
Η Τελευταία Νύχτα του Φράνκο Αμόρε / L’ultima notte di Amore / Last Night of Amore

Σκηνοθεσία / Σενάριο: Αντρέα Ντι Στέφανο
Φωτογραφία: Γκουίντο Μικελότι
Μοντάζ: Τζοτζό Φραντσίνι
Μουσική: Σάντι Πουλβιρέντι
Πρωταγωνιστούν: Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Λίντα Καρίντι, Αντόνιο Τζεράρντι

Διάρκεια: 124 λεπτά
Χώρα παραγωγής: Ιταλία
Χώρα παραγωγής: 2023

Παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου (Gala Screening).
Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Tribeca και διανομή στην Αμερική από την Universal.