Μετά τον επιτυχημένο πρώτο κύκλο παραστάσεων, Η Μεγάλη Άρκτος, συνεχίζεται στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, κάθε Σάββατο και Κυριακή (εκτός της Κυριακής 25/01) μέχρι και την 1η Φεβρουαρίου 2015.
«Η μουσική μας δεν είναι οι νότες, είναι οι ιστορίες μας, οι αγάπες, τα σώματα, οι λίμνες και οι θάλασσες μέσα μας.»
To πρώτο θεατρικό έργο της Ρηνιώς Κυριαζή τοποθετείται ανάμεσα στη σύγχρονη λογοτεχνία και την προφορική παράδοση — εκείνη που είχε ήδη σκαλίσει με τη Φεύγουσα κόρη και που, με συνεργό το Νίκο Φλέσσα, ξαναπιάνει εδώ, ακολουθώντας το νήμα της μέχρι τη σύγχρονη εποχή.
Τέσσερις γυναίκες ηθοποιοί, τέσσερα κομμάτια της ίδιας γυναίκας σε διαφορετικούς χρόνους, τραγουδούν η μία στην άλλη, ελευθερώνουν η μία την άλλη και προσκαλούν τον άντρα σ’ ένα ανάστροφο οδυσσειακό ταξίδι.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«… ένα αεράκι δροσερό να φυσάει πάνω από τα συντρίμμια…»
Το κείμενο της Ρηνιώς Κυριαζή ξεκινάει από μια σχέση που τελειώνει γιατί «οι πόρτες τις νύχτες τρίζουν και κάτω από τα πατώματα των σπιτιών μας τρέχει νερό».
«Καμιά πόρτα δεν τρίζει Κανένα σπίτι δεν πνίγεται στο νερό Εσύ βλέπεις εφιάλτες Εγώ κολυμπώ Τέρμα, τελείωσε Πάρ’ το απόφαση Θα βρεις εσύ μια κουφή Κι εγώ έναν δύτη»
Σπασμένη σε κομμάτια, η γυναίκα της ιστορίας, η Όλγα, αναζητά την αγάπη
«η αγάπη, η αγάπη πέθανε, αν υπήρξε ποτέ, η αγάπη έγινε αρκούδα που αγκαλιάζει τα μωρά της — μόνο εκεί υπάρχει αγάπη…»
και ξεκινάει να περπατάει
«άρχισε να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, παραπατάει, να μπουσουλάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει να σηκώνεται, να πέφτει, να περνάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να σηκώνεται, πέφτει, γελάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, να περπατάει, χαμογελάει περπατάει»
Όταν μιλάμε και «δε λέμε λέξεις, λέμε πτώματα», ο τρόπος που μας απομένει είναι η μουσική, μια μουσική χαμένη.
Στη διαδρομή της, η Όλγα συναντά ηρωίδες της τραγωδίας και παλιές γυναίκες που θρηνούν, καθώς και τον άντρα της ιστορίας της χαμένο σε εφιάλτες…
Ο δραματουργός Νίκος Φλέσσας μεταφράζει εδώ τα αποσπάσματα από τις τραγωδίες και σκηνοθετεί με άξονα την ιδέα ότι το κείμενο τραγουδιέται ίσως περισσότερο απ’ ό,τι μιλιέται, δημιουργώντας έτσι ένα μουσικό έργο με τις φωνές των ηθοποιών.
«Το δρόμο της ομάδας τον ανακαλύπτουμε κάθε μέρα. Βασιζόμαστε απόλυτα στην μέθοδο της Μίρκας Γεμεντζάκη, της οποίας οι ηθοποιοί έχουν υπάρξει όλοι μαθητές για μεγάλο διάστημα. Η προσέγγιση αυτού του είδους της μουσικής δε θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τα κλειδιά της μεθόδου της Μίρκας.»
Νίκος Φλέσσας
«Πήρα πολύ δύναμη μέσα από τη γραφή και μέσα από τους συνεργάτες μου… Για λίγο, μέχρι να απομακρυνθούμε πάλι… Για λίγο η συνάντηση ανακουφίζει και μας κάνει να τραγουδάμε — αυτό θέλω να νιώσουν και οι θεατές που θα έρθουν στην παράσταση, ένα αεράκι δροσερό να φυσάει πάνω από τα συντρίμμια…»
Ρηνιώ Κυριαζή
Το θεατρικό έργο Η Μεγάλη Άρκτος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Το Ροδακιό».
κείμενο: Ρηνιώ Κυριαζή | σκηνοθεσία: Νίκος Φλέσσας | συνεργός: Κατερίνα Γεωργουδάκη | ηθοποιοί: Γιάννης Γιαννούλης, Δήμητρα Γκλιάτη, Γιούλη Καρναχωρίτη, Ρηνιώ Κυριαζή, Μαρίνα Πανηγυράκη | σκηνικός χώρος, κουστούμια: Ιωάννα Στρατόγλου, Φίλιππος Γκούτζος | σχεδιασμός φωτισμού, φωτογραφία: Γιώργος Ζαφειρίου | βοηθός: Ειρήνη Ντόλκα
διάρκεια: 100 λεπτά
