Το ψυχογράφημα Η αρρώστια της νιότης είναι γραμμένο το 1926 και παρακολουθεί μια ομάδα νέων φοιτητών Ιατρικής στη Βιέννη που, μέσα στην υπεροψία και την απόγνωσή τους, προετοιμάζουν άθελά τους το έδαφος για τα κηρύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής ναζιστικής ιδέας.

Οι χαρακτήρες, ακροβατώντας ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και την παράνοια, στις σπουδές και τα πειράματα, ανακαλύπτουν τα όριά τους, φωτίζοντας σκοτεινές πτυχές του υποσυνείδητου που θα θέλαμε να ξεχάσουμε.

Η αρρώστια της νιότης, το πιο γνωστό θεατρικό έργο του Φέρντιναντ Μπρούκνερ, ανεβαίνει κάθε χρόνο στη χώρα μας αλλά κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε βιβλίο

Φέρντιναντ Μπρούκνερ

Ο Φέρντιναντ Μπρούκνερ (1891-1958) ήταν θεατρικός συγγραφέας. Το πραγματικό του όνομα ήταν Τέοντορ Τάγκερ. Από πολύ νωρίς έδειξε την έφεσή του στη μουσική, με σπουδές στο Conservatoire de Paris και στο Hochschule für Musik του Βερολίνου. Ωστόσο, σύντομα στράφηκε στη λογοτεχνία και στο εξπρεσιονιστικό ρεύμα. Δημοσίευσε πληθώρα άρθρων σε διάφορες γερμανικές, αυστριακές και ουγγρικές εφημερίδες. Το 1917 εξέδωσε το περιοδικό Marsyas, στο οποίο φιλοξένησε πρωτότυπα κείμενα των σημαντικότερων Γερμανών και Αυστριακών συγγραφέων εκείνης της περιόδου. Το 1922 ίδρυσε το Renaissance-Theater στο Βερολίνο. Ο Μπρούκνερ έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο με το θεατρικό έργο Η αρρώστια της νιότης στο οποίο μια ομάδα παιδιών εκφράζουν την ηθική κρίση της πρώτης μεταπολεμικής εποχής. Άλλα έργα του είναι Οι Εγκληματίες (1928) και η Ελισάβετ της Αγγλίας (1930).

Τo 1933, με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, ο Μπρούκνερ αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και έπειτα στη Ζυρίχη και στις ΗΠΑ, όπου πήρε και την αμερικανική υπηκοότητα. Στην εξορία, έγραψε το αντιναζιστικό έργο Φυλές. Μετά τη λήξη του πολέμου, το 1953, επέστρεψε στο Βερολίνο, όπου εργάστηκε ως δραματουργός στο Schiller Theater. Τελευταία του έργα ήταν τα Καρποί του τίποτα και Η πάλη με έναν άγγελο. Το 1957 τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της πόλης της Βιέννης. Πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου του 1958 στο Βερολίνο από πνευμονία.