Πρόκειται για μία εγκατάσταση που εστιάζει στην έννοια της διαχρονίας, όπως αυτή συλλαμβάνεται και αποδίδεται μέσα από την ισχύ της σύγχρονης τέχνης. Ο καλλιτέχνης αμφισβητεί την γενικώς αποδεκτή αντίληψη του χρόνου ως πραγματικότητα εν προόδω και φτιάχνει το δικό του άχρονο Μουσείο. Αποσπασματικές, υπερμεγέθεις ψηφιακές εκτυπώσεις εικόνων από αρχαία γλυπτά παραβάλλονται ανάμεσα στα αρχαιολογικά εκθέματα, ως μία υπεραναλυμένη και παραμορφωμένη εικόνα του παρελθόντος μας. Χρηστικά αντικείμενα της καθημερινής ζωής του παρόντος και του εγγύς παρελθόντος, μαζί με φυσικά πετρώματα και γεωλογικές διαστρωματώσεις, τυλιγμένα με εικόνες έργων τέχνης, συνθέτουν ένα σύνολο αντιθετικών συμβόλων με ιδιαίτερες φορτίσεις, πάντα σε μία εικαστική αισθητική βάση. Ως υποδοχή για όλα αυτά τίθεται ένα ανάπτυγμα barcode – αναφορά στη σύγχρονη αδυσώπητη ψηφιακή πραγματικότητα που κυριαρχεί πλέον σε κάθε έκφανση της ζωής μας.
Τα αντικείμενα – σύμβολα του Γιάννη Μπουτέα, προερχόμενα κατευθείαν από την πεζή καθημερινότητα, ίσως αρχικά προκαλούν έκπληξη στον επισκέπτη, που μπορεί να αναρωτηθεί εάν έχουν θέση στην έκθεση ενός αρχαιολογικού μουσείου. Ανάλογη, μάλλον, έκπληξη θα ένιωθε ένας άνθρωπος της αρχαιότητας εάν έβλεπε σήμερα τα προσωπικά του αντικείμενα στις προθήκες του μουσειακού χώρου, συνοδευόμενα από επιστημονικές θεωρίες και ερμηνείες – ή ακόμα και παρερμηνείες. Η εγκατάσταση του Μπουτέα μοιάζει τελικά σαν μία απροσδόκητη προεπισκόπηση ενός αρχαιολογικού μουσείου του – ίσως όχι τόσο μακρινού – μέλλοντος.
Επιμέλεια: Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη, Μαρία Γιαννοπούλου
Photo Credit: ©Vagelis Zavos, Courtesy of the artist and CITRONNE Gallery
