Από τους Αλεξία Μουζά στο πιάνο, Φαίδωνα Μηλιάδη στο βιολί και Αλέξη Καραϊσκάκη – Νάστο στο βιολοντσέλο, θα ακούσουμε το βαθιά ρομαντικό και μοναδικό τρίο του Σμέτανα και το νεανικό έργο του ανατρεπτικού για την εποχή του Σοστακόβιτς πλάι στο αριστουργηματικό πρώτο τρίο του Μέντελσον. Οι τρεις μουσικοί του τρίο el Greco, με τη μοναδική τους επικοινωνία, την δυναμική γεμάτη ενέργεια παρουσία τους αλλά και την χημεία τους τόσο επί σκηνής όσο και εκτός, έχουν ετοιμάσει μια ακόμη προσεκτικά επιμελημένη βραδιά στην αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός».
-Πρόκειται να ερμηνεύσετε από ένα έργο των Μπέντριχ Σμέτανα, Ντμίτρι Σοστακόβιτς και Φέλιξ Μέντελσον στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός». Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τις συγκεκριμένες επιλογές;
Θα μπορούσα να πω ότι υπάρχει κάποιο εξω-μουσικό αφήγημα που συνδέει τους συνθέτες αλλά η αλήθεια είναι ότι απλώς πρόκειται για αγαπημένα μας έργα που θέλαμε πολύ και οι τρεις να παίξουμε. Η σύνθεση του πρώτου από το τελευταίο απέχει σχεδόν έναν αιώνα, και έρχονται από χώρες με πλούσια μουσική παράδοση, τη Γερμανία, την Τσεχία και τη Ρωσία.
-Πώς ξεκίνησε η συνεργασία σας με την Αλεξία Μουζά και τον Αλέξη Καραϊσκάκη – Νάστο;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με τον Αλέξη συνεργαζόμαστε χρόνια τώρα, ενώ η σταθερή συνεργασία με την Αλεξία ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα. Το κίνητρο για την ύπαρξη ενός σταθερού συνόλου ήταν η αγάπη για το πιάνο τρίο ως σχήμα αλλά και η κοινή προσέγγιση στον τρόπο δουλειάς και το αισθητικό αποτέλεσμα.
-Ποιο ήταν το έναυσμα για να ασχοληθείτε με τη μουσική και ιδίως με τη μουσική δωματίου;
Η ενασχόληση μου με τη μουσική ήταν αρχική επιλογή των γονιών μου, αφού με έγραψαν στο ωδείο σε προσχολική ηλικία. Η μουσική δωματίου με κέρδισε πολύ αργότερα, αποτελεί για μένα την πιο ολοκληρωμένη έκφανση της μουσικής ερμηνείας και νιώθω πολύ τυχερός που έχω την ευκαιρία να συμπράττω με τόσο ταλαντούχους καλλιτέχνες.
-Έχετε διατελέσει κορυφαίος στα πρώτα βιολιά της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενώ αναλάβατε και τη θέση του εξάρχοντα στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Πόσο διαφορετική είναι η εμπειρία της συμμετοχής σας σε ένα πιάνο τρίο από τη σύμπραξη με μια ορχήστρα;
Υπάρχουν οι ομοιότητες και διάφορες. Ιδανικά θελουμε η ορχήστρα να ακούγεται σαν ένα μεγάλο σχήμα μουσικής δωματίου, με την ίδια αμεσότητα προς το κοινό και επικοινωνία μεταξύ των μουσικών. Όταν όμως βρίσκονται μόνο τρεις άνθρωποι στη σκηνή, η ενέργεια συμπυκνώνεται και ο καθένας καλείται να είναι μέρος του συνόλου και σολίστ ταυτόχρονα.
-Ποιες θα λέγατε ότι ήταν ορισμένες εμπειρίες που υπήρξαν καθοριστικές για την πορεία σας;
Αν επέλεγα να θυμηθώ μία εμπειρία που με έφερε σε επαφή με σπουδαίους μουσικούς, σημαντικά έργα και αίθουσες συναυλιών, αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην ορχήστρα νέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για έναν θεσμό που δίνει σε νέους μουσικούς την ευκαιρία να πάρουν μία γεύση από το μεγαλείο της συμφωνικής δημιουργίας στο ύψιστο επίπεδο, υπό ιδανικές συνθήκες συνεργασίας.
-Υπάρχει κάποια συμβουλή που θα δίνατε σε νέους μουσικούς, οι οποίοι τώρα ξεκινούν τη δική τους σταδιοδρομία;
Να θυμούνται πάντα το πάθος τους για τη μουσική που τους οδήγησε στη γενναία απόφαση να την ακολουθήσουν επαγγελματικά.
