Ανθρώπινα κορμιά, που αποπνέουν ρεαλιστικό αέρα, προσφέρουν ένα ζεστό άγγιγμα αισθήσεων απουσιάζοντας κάθε πρόθεση πρόκλησης, από τον χρωστήρα της δημιουργού. Κορμοί δέντρων, απογυμνωμένοι, ερωτοτροπούν μέσα από τους ιριδισμούς του φυσικού τους χώρου, κάνοντας ζωηρά παιγνίδια με το φυσικό τους περιβάλλον. Αναζήτηση ίσως της τρίτης διάστασης, με χρώματα λαδιού και πάστες δουλεμένα με πινέλα και σπάτουλες πάνω στον καμβά, δίνουν απλόχερα ακόμη και στον μη εκπαιδευμένο φιλότεχνο, ερεθίσματα και εικόνες μιας διαφορετικής πραγματικότητας.
Σε μια περίοδο που όλα γύρω κινούνται σε φόντο γκρίζο έρχεται η Εύα Νικολακάκη με τις συγκεκριμένες εικαστικές της προτάσεις, να δώσει μηνύματα ζωής –εντέχνως- θέτοντας τον θεατή σε μία διαλογιστική διαδικασία.
Παράλληλα η Δέσποινα Νικολακάκη, εμπνεόμενη από την εικαστική πρόταση της αδελφής της, δημιούργησε την δική της ποιητική συλλογή. Πρόκειται για μία αυστηρά περιορισμένη έκδοση, σε αριθμημένα και υπογεγραμμένα από τις δύο δημιουργούς αντίτυπα, των εκδόσεων ΔΙΑΝΟΙΑ που θα παρουσιάζονται ταυτόχρονα, με τον χρωστήρα και την πέννα, της Εύας & της Δέσποινας Νικολακάκη.
Εύα Νικολακάκη
Η Εύα Νικολακάκη, είναι απόφοιτος (2006) της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας, με βαθμό πτυχίου άριστα, στο τμήμα ζωγραφικής, με επιβλέπωντα καθηγητής τον Χρόνη Μπότσογλου, ενώ παρακολούθησε και το εργαστήριο γλυπτικής με καθηγητή τον Νίκο Τρανό.
H Εύα Νικολακάκη από τότε που θυμάται τον εαυτό της αισθανόταν την ανάγκη να σχεδιάζει ότι της έκανε εντύπωση και να εκφράζει τα συναισθήματά της μέσα από σχέδια. Στα μαθητικά της χρόνια σχεδίαζε τα πορτρέτα των συμμαθητών και φίλων της. Στην εφηβεία της, δέχθηκε επιρροές από έργα κλασικών αλλά και σύγχρονων ζωγράφων κυρίως από τον Salvador Dali, τον οποίο λατρεύει, ενώ πρωταρχικό και σημαντικότερο ερέθισμα της , είναι ο άνθρωπος.
Οι πρώτες σπουδές ήταν πάνω στην ενδυματολογία και στην ιστορία κουστουμιού, ακολούθησαν στην τέχνη της χρυσοχοΐας και του χειροποίητου κοσμήματος ενώ υπήρξαν πειραματισμοί δημιουργώντας γλυπτά σε πέτρα. Με καθηγητή στη ζωγραφική τον Χρόνη Μπότσογλου, μυήθηκε στην ζωγραφική και ένιωσε ότι βρέθηκε στο φυσικό της περιβάλλον. Αυτό όμως που την ενθουσίασε περισσότερο ήταν η σπουδή του μοντέλου. Η πτυχιακή που παρουσίασε ήταν μια σειρά από αντρικά και γυναικεία γυμνά, μεγάλων διαστάσεων. ‘’Είχα βρει το προσωπικό μου ύφος’’, δηλώνει με βεβαιότητα, η εικαστικός. Φωτογραφικός ρεαλισμός, όπου τα σώματα έμπαιναν δυνατά μέσα στο τελάρο σε πρώτο πλάνο. Παραμορφώσεις, κοψίματα, προβολές άκρων. Οι τοποθετήσεις γίνονταν σε γεωμετρικά σχήματα ή διαγώνια, με επιρροή από την Αναγέννηση (Raphael, L. Da Vinci). Κατά τη διάρκεια της εικαστικής της πορείας υπήρξαν επιρροές και από τον Michelangelo, τον Caravaggio και τον Vermeer , θαυμάζοντας το αρχαιοελληνικό κάλλος. Όμως και οι σύγχρονοι όπως ο Dali, o Magritte, o Hopper και ο De Chirico έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της δουλειάς της. ‘’Το σχέδιο ήταν πάντα η βάση μου. Με απασχολούσε η σύνθεση, η τοποθέτηση της φιγούρας μέσα στον χώρο, με μια φρέσκια φωτογραφική ματιά όπου ο χώρος δέχεται μια εστία φωτός και το σώμα έρχεται σε πρώτο πλάνο. Τα χρώματα των σωμάτων θερμά. Σώματα που πάλλονται μέσα σ’ ένα ψυχρό χώρο απομόνωσης και μοναξιάς’’, τονίζει η Εύα Νικολακάκη. Ένα ταξίδι, την έκανε να αλλάξει τον τρόπο προσέγγισης των θεμάτων της στην εξελικτική της πορεία.. Το καλοκαίρι του 2007 που επισκέφθηκε, τη νήσο Χρυσή, νότια της Κρήτης, ένα μικροσκοπικό νησάκι, ερήμου ομορφιάς, που οι θαμνώδεις κέδροι, απόκοσμοι στην καμπυλότητά τους είναι το μόνο στοιχείο της φύσης που δηλώνει την ύπαρξη ζωής στο τοπίο. Μόλις αντίκρισε αυτά τα δέντρα, βρήκε το κεντρικό θέμα που θα την απασχολήσει για τα επόμενα χρόνια. Δεν ήταν δέντρα, ήταν σώματα εγκλωβισμένα που πάλευαν να βγουν στο φως. Τα δέντρα αντικατέστησαν τα σώματα στον καμβά της. Άρχισε να ζωγραφίζει τα δέντρα σε περιγράμματα σκληρά από το έντονο φως. Γλυπτά σμιλεμένα από άμμο και ήλιο. Κορμοί που συστρέφονται, δονούνται και ενώνονται. Είναι κορμιά ζωντανά.
‘’Αυτό που αποτυπώνεται στα τοπία μου είναι ένας κόσμος αληθινός με ονειρικά στοιχεία. Μεταφυσικός ρεαλισμός με ποιητική διάθεση. Κινούμαι μεταξύ ιδεατού και πραγματικού, κάτι που βγαίνει φυσικά και αυθόρμητα με το φως να παίζει πρωτεύοντα ρόλο’’ δηλώνει και συμπληρώνει. ‘’Σαν στόχο έχω, τα έργα μου να είναι κατανοητά. Να επικοινωνούν και να μιλάνε στο κοινό, χωρίς να δίνω κατευθύνσεις. Θέλω ο θεατής να αισθανθεί και να κατανοήσει, να λάβει και να κοινωνήσει αυτό που το ίδιο το έργο εκπέμπει.’’
Κι ακολουθεί μια διαδρομή αρκετά δραστήρια κατά την οποία η δουλειά της εξελίσσεται διαρκώς. Από τότε μέχρι σήμερα, έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις.
Το 2015 επιλέχθηκαν 4 έργα της για να εκτεθούν, μεταξύ άλλων έργων σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών, στο Hamptons της Νέας Υόρκης.
Έχει φιλοτεχνήσει, επίσης, εξώφυλλα βιβλίων κι έχει επιμεληθεί την εικονογράφηση σε ποιητικές συλλογές και παιδικά βιβλία.
Έχει παρουσιάσει το έργο της μέσα από ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής, ενώ δημιουργίες της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
* Η χρήση της μάσκας είναι υποχρεωτική κατά την παραμονή σας στους χώρους.
