Τι θα λέγατε για μια Εξόρμηση στο Μπαρόκ; Για ένα συναυλιακό πρόγραμμα αποτελούμενο από τέσσερις Τρίο Σονάτες; Για συνθέσεις κομβικές που ερμηνεύουν δύο όμποε (ή κορ ανγκλέ), ενώ το μπάσσο κοντίνουο αποδίδεται από τον δημοφιλή συνδυασμό του τσέμπαλου και της βιόλας ντα γκάμπα;

Η απάντηση στη νέα πρόκληση/πρόσκληση που θέτουν πέντε αναγνωρισμένοι μουσικοί της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, δεν θα μπορούσε παρά να είναι θετική. Γιατί η Τρίο Σονάτα υπήρξε από τα πιο δημοφιλή είδη σύνθεσης κατά την εποχή του Μπαρόκ. Αλλά και για τις σαγηνευτικές διαφορές στις μελωδικές γραμμές από την “απλή” ή αλλιώς Σόλο Σονάτα. Στην Τρίο Σονάτα, τη μελωδική γραμμή παρουσιάζουν όχι ένα αλλά δύο μελωδικά όργανα, συχνά δύο βιολιά ή δύο όμποε ή δύο φλάουτα με τη συνοδεία-η τρίτη φωνή-στο μπάσσο κοντίνουο. Ραντεβού στο φιλόξενο, επιβλητικό Πολεμικό Μουσείο, τη Δευτέρα 23 Μαΐου, λοιπόν. Για μια βραδιά με ενδιαφέρουσες εναλλαγές αφού ανάμεσα στις σονάτες θα ακουστούν έργα για σόλο τσέμπαλο και σόλο βιόλα ντα γκάμπα. Με τους ομποΐστες της ΚΟΑ να εναλλάσσονται σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς όμποε και κορ ανγκλέ προσφέροντας ηχοχρώματα ασυνήθιστα και μαγευτικά.

Το πρόγραμμα με μια ματιά

ΓΙΟΧΑΝ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΜΠΑΧ (1685-1750)
Τρίο σονάτα για όμποε, αγγλικό κόρνο και μπάσο κοντίνουο σε μι ύφεση μείζονα, BWV 525

ΓΚΕΟΡΓΚ ΦΙΛΙΠ ΤΕΛΕΜΑΝ (1681-1767)
Τρίο σονάτα για 2 όμποε και μπάσο κοντίνουο σε ντο ελάσσονα

ΓΙΟΧΑΝ ΧΕΛΜΙΧ ΡΟΜΑΝ (1694-1758)
Τρίο σονάτα για 2 όμποε και μπάσο κοντίνουο σε σολ ελάσσονα

ΓΚΕΟΡΓΚ ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΧΑΙΝΤΕΛ (1685–1759)
Τρίο σονάτα για 2 όμποε και μπάσο κοντίνουο σε μι ύφεση μείζονα, HWV 283

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

Γιάννης Οικονόμου, όμποε
Χριστίνα Παντελίδου, όμποε και αγγλικό κόρνο
Στέλλα Νικολαΐδη, όμποε
Άγγελος Ρεπαπής, μπάσο και βιόλα ντα γκάμπα
Ιάσων Μαρμαράς, τσέμπαλο