Μια παμπ, οχτώ άντρες, ένα φορτωμένο τζούκμποξ και άπειρες μπίρες. Ένα έργο για τη σημασία του να είσαι άντρας. Μια γροθιά στην πολιτική ορθότητα και στην κυρίαρχη άποψη για την αρρενωπότητα από τον θρυλικό Λόιντ Νιούσον (DV8) σε παγκόσμια πρεμιέρα στη Στέγη.

Είκοσι πέντε χρόνια αφότου ο εικονοκλάστης του χορού Λόιντ Νιούσον (DV8) έφερε για πρώτη φορά στη σκηνή την κουλτούρα των βρετανικών παμπ, με τη φασαρία και τους καβγάδες, η Rambert και το Sadler’s Wells, σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, παρουσιάζουν την επικαιροποιημένη εκδοχή του Νιούσον για αυτή την παραγωγή-ορόσημο του σωματικού θεάτρου.

H Κεντρική Σκηνή της Στέγης μετατρέπεται σε παμπ και παρουσιάζει το Enter Achilles από 19 έως 25 Φεβρουαρίου σε παγκόσμια πρεμιέρα. Μια παράσταση που παλεύει με την έννοια της αρρενωπότητας, μέσα από τις αστείες, προκλητικές και ενοχλητικές ενέργειες οκτώ ανδρών κατά τη διάρκεια ενός απογεύματος σε μια βρετανική παμπ.

Εξίσου επίκαιρη με το αρχικό ανέβασμά της, το 1995, η παραγωγή αποκαλύπτει «την τροχοπέδη που συνιστά η κυρίαρχη άποψη για την αρρενωπότητα» (“The Observer”), εξετάζοντας τη φρίκη και την τρυφερότητα της μπουκωμένης με μπίρα τεστοστερόνης. «Βίαιο, άσχημο, πολιτικά μη ορθό και ξεκαρδιστικό» (“The Australian”), το Enter Achilles περιόδευσε σε 18 χώρες και έγινε τηλεοπτική ταινία που απέσπασε πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου ενός Emmy και του Prix Italia. Τώρα, επιστρέφει στη σκηνή με νέο καστ ερμηνευτών, επιλεγμένων πάντα από τον Νιούσον, στην πρώτη του συνεργασία με μια άλλη ομάδα χορού, την παγκοσμίου φήμης Rambert.

Συντελεστές

Ένα έργο του Lloyd Newson (DV8 Physical Theatre)
Χορογραφία: Lloyd Newson με τους ερμηνευτές (πρώην και νυν)
Σκηνικά: Ian Macneil
Πρωτότυπη Μουσική: Adrian Johnston
Πρωτότυπος Σχεδιασμός Φωτισμών: Jack Thompson
Δημιουργική Συνεργασία & Διεύθυνση Περιοδείας: Hannes Langolf
Με την Ομάδα Χορού Rambert
Υλοποίηση Φωτισμών: Richard Godin
Βοηθός Σχεδιαστή Ήχου: Amir Sherhan
Βοηθός Σκηνογράφου: Loren Elstein
Κοστούμια: Kinnetia Isidore, Richard Gellar
Διεύθυνση Προβών: Paul White

Ερμηνεύουν: Richard Cilli, Tom Davis Dunn, Nelson Earl, Miguel Fiol Duran, Ian Garside, Eddie Hookham, Scott Jennings, Γεώργιος Κοτσιφάκης, Jag Popham, John Ross

Μια συμπαραγωγή των Rambert & Sadler’s Wells σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Συμπαραγωγοί: Festspielhaus Sankt Pölten (Αυστρία), Grec Festival De Barcelona I Teatre Nacional De Catalunya (Ισπανία), Théâtres De La Ville De Luxembourg (Λουξεμβούργο) και Théâtre De La Ville – Paris / Chaillot – Théâtre National De La Danse (Γαλλία), Adelaide Festival, Melbourne International Arts Festival (Αυστραλία), Romaeuropa Festival And Torinodanza Festival / Teatro Stabile Di Torino – Teatro Nazionale (Ιταλία)

Αναβίωση παράστασης: Festspielhaus, St Pölten, Αυστρία

Πρεμιέρα Διεθνούς Περιοδείας: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Η παράσταση περιλαμβάνει σκηνές βίας, σεξ και χρήσης ναρκωτικών, γυμνό και ακραία γλώσσα. Κατάλληλο για ηλικίες 15+
Δεν επιτρέπεται η είσοδος μετά την έναρξη της παράστασης, ούτε και η φωτογράφιση ή βιντεοσκόπησή της

Σχόλια του βρετανικού Τύπου για το αρχικό ανέβασμα του Enter Achilles

«Ένα σπάνιο, πλούσιο, θριαμβευτικό έργο τέχνης… Η δραματική συνοχή, η ανθρώπινη ακεραιότητα, η ακαταμάχητη οπτική δύναμη, ήταν όλα εκεί στο σπουδαιότερο έργο της φετινής χρονιάς.»
– “The Daily Telegraph”

«Το Enter Achilles, το δυνατό και εντυπωσιακό νέο έργο του Λόιντ Νιούσον, αφορά τη βία και την ευάλωτη αρρενωπότητα – αστείο, συγκινητικό, ανησυχαστικό.»
– “The Sunday Times”

«Εξαιρετικά έξυπνο και ανησυχαστικό… Άριστη ερμηνεία, φανταστική σύλληψη…»
–“The Sunday Telegraph”

Lloyd Newson

Ο Lloyd Newson διευθύνει το DV8 Physical Theater από την ίδρυσή του το 1986. Το έργο του διασχίζει χορό, κείμενο, θέατρο και φιλμ, εστιάζοντας σε κοινωνικά, ψυχολογικά και πολιτικά ζητήματα. Ο Λόιντ Νιούσον γεννήθηκε στην Αυστραλία και σπούδασε ψυχολογία και κοινωνικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Την περίοδο των σπουδών του ανέπτυξε ενδιαφέρον για το χορό, ένα πάθος που του απέφερε υποτροφία για σπουδές στη Σχολή Σύγχρονου Χορού του Λονδίνου. Πριν από την ίδρυση της δικής του ομάδας (DV8 Physical Theater), το 1986, είχε χορέψει και/ή χορογραφήσει για αρκετές ομάδες, όπως οι Modern Dance Ensemble (Μελβούρνη), Impulse Dance Theater/New Zealand Ballet Company, One Extra Dance Theater (Σίδνεϊ) και Extemporary Dance Theater (Λονδίνο).

Το έργο του Νιούσον δεν εντάσσεται εύκολα σε κάποια κατηγορία, καθώς κινείται ανάμεσα στο χορό, το δοκίμιο, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Από το 2007 έχει εστιάσει ειδικότερα την προσοχή του στην έρευνα της σχέσης ανάμεσα στα αυτολεξεί παραθέματα και την κίνηση. Ο Νιούσον έχει τιμηθεί για το έργο του, είτε σκηνικό είτε φιλμικό, με πενήντα πέντε βρετανικά και διεθνή βραβεία. Ανακηρύχτηκε από την ένωση επαγγελματιών κριτικών της Μεγάλης Βρετανίας (The Critics’ Circle) ως ένας από τους 100 καλλιτέχνες με τη μεγαλύτερη επιρροή, που έχουν δουλέψει στη Βρετανία τα τελευταία εκατό χρόνια. Έχει αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας από το Roehampton University και το 2013 τιμήθηκε από τη βασίλισσα με τη διάκριση OBE (αξιωματούχος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας) για την προσφορά του στο σύγχρονο χορό.