“Έχεις εσύ το φως σου, όμως δε βλέπεις σε ποιο κακό είσαι μέσα…”

Οιδίποδας Τύρρανος

Ψυχή του δράματος είναι η αφήγηση, λέει ο Αριστοτέλης. Μα πώς μπορεί κανείς ν’ αφηγηθεί σήμερα τις ιστορίες του τότε; Τι μπορεί να είναι εκείνο που λείπει, προκειμένου να κατορθώσουμε να τις κατανοήσουμε βαθιά; Ν’ αφηγηθείς τους μύθους μ’ έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο…έτσι κι αλλιώς ο μύθος είναι τόσο εύπλαστος, που μπορείς να τον αναπλάσεις. Αναπλάθω, δημιουργώ, προσαρμόζω. αποδίδω, ερμηνεύω…αυτό τελικά πραγματοποιούν οι τέσσερεις κωφοί ηθοποιοί, όχι μονάχα με την γλώσσα του σώματός τους, αλλά και με τη δική τους, τη Νοηματική· μαζί με δυο ακούοντες ηθοποιούς που «δανείζουν» την φωνή τους. Δανείζουν δηλαδή, δίνουν ένα δώρο χρέους στους συνοδοιπόρους τους σ’ ένα ταξίδι στον κόσμο των τραγικών καταστάσεων. Η σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο, με τον ίδιο του τον εαυτό, με τους άλλους γύρω του, με την φύση. Όλα συνθέτουν και ανασυνθέτονται, δημιουργώντας ισχυρούς “κραδασμούς” που προέρχονται όχι μονάχα από τους ήχους των κρουστών οργάνων, μα κυρίως από τους ήχους των ψυχών, προσφέροντας με αυτό τον τρόπο την αίσθηση μίας ξεχωριστής εμπειρίας, μιάς πρωτόγνωρης εμπειρίας που αφορά τόσο τους κωφούς θεατές, όσο και τους ακούοντες.

«Από το Σκοτάδι στο Φως» –  Οχτώ αποσπάσματα, τα οποία γλιστρούν αρμονικά το ένα μέσα στο άλλο, με κεντρικό άξονα το Φως και το Σκοτάδι. Οι τραγωδίες Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, Επτά Επί Θήβας του Αισχύλου, Αντιγόνη του Σοφοκλή, Μήδεια του Ευριπίδη, Αίας του Σοφοκλή, Ανδρομάχη του Ευριπίδη, Βάκχες του Ευριπίδη, Πέρσες του Αισχύλου με τον δικό τους τρόπο απαντούν: για ποιο λόγο, ο τραγικός ήρωας δεν είναι σε θέση να “δει” το Φως και ζει μέσα στο Σκοτάδι; Γιατί ο χρόνος ο αναρίθμητος και μέγας φέρνει στο φως όλα τα κρύφια κι όταν τα φανερώσει, πάλι τα σκεπάζει…


Η ενασχόληση με το Αρχαίο Δράμα αφορά στο σύγχρονο άνθρωπο που βιώνει στις μέρες μας πολύ πιο έντονα μια πνευματική και κοινωνική πτώση, η οποία τελικά που μπορεί να οδηγεί;

Αλήθεια, οι άνθρωποι όταν δουν, πολλά μπορούν να μάθουν όμως κανένας

δεν μπορεί να προφητέψει, προτού να δει, ποια τύχη τον προσμένει…

 

Info: Η Έλλη Μερκούρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτη της Ανώτερης Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (2004), του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Κάλων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης (2011) και του ΠΜ Αρχαίου Δράματος του Κέντρου Αρχαίου Δράματος “Δεσμοί”(2011). Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του προγράμματος Ανθρωπολογία του Χορού της Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως ηθοποιός και θεατρολόγος από το 2004. Είναι υπεύθυνη της Θεατρικής Ομάδας Κωφών “Τρελά Χρώματα”.

Το έργo «Από το Σκοτάδι στο Φως» – Οχτώ αποσπάσματα Αρχαίων Τραγωδιών θα παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης σε διασκευή- σκηνoθεσία Έλλης Μερκούρη, στις 17- 20/03 & 26, 27/03