Το βιβλίο «Τουπαμάρος – Απόδραση από τη φυλακή Punta Carretas» του Eleuterio Fernández Huidobro – μεταφρασμένο από τον εκπαιδευτικό Δημήτρη Γοδέβενο, ο οποίος ζει και εργάζεται στην Ουρουγουάη, (επιμέλεια Χρήστος Τσαντής) – κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ραδάμανθυς και αφηγείται με συγκλονιστικό τρόπο τη μαζικότερη απόδραση πολιτικών κρατουμένων όλων των εποχών.

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1971, 106 κρατούμενοι – κυρίως μέλη του κινήματος MLN-T (Tουπαμάρος) – δραπέτευσαν από τη φυλακή υψίστης ασφαλείας Punta Carretas, μέσω ενός τούνελ από τα κελιά της φυλακής που κατέληγε στην κουζίνα ενός σπιτιού. Ανάμεσά τους ο μελλοντικός πρόεδρος της Ουρουγουάης, Χοσέ Μουχίκα και κορυφαία στελέχη της οργάνωσης. Μέσα από την αφήγηση του ίδιου του συγγραφέα – ηγετικού στελέχους των Τουπαμάρος  – ξεδιπλώνονται η καθημερινότητα στη φυλακή, ο σχεδιασμός του τούνελ, η απίθανη εκτέλεση της απόδρασης και η νέα φάση του αγώνα.

Μια καθηλωτική αφήγηση που φωτίζει τις πιο σκοτεινές γωνιές του καθεστώτος, αλλά και την αντοχή, την ευφυΐα και την πίστη στον συλλογικό αγώνα. Ένα βιβλίο-μήνυμα συλλογικής δύναμης, θάρρους και ελπίδας. Μία περιπέτεια, ένα πολιτικό ντοκουμέντο, γραμμένο με καυστικό χιούμορ και συναίσθημα.

Δεν είναι μυθοπλασία. Είναι Ιστορία!

Eleuterio Fernández Huidobro – Πληροφορίες για τον συγγραφέα

Ο Eleuterio Fernández Huidobro (Ελεουτέριο Φερνάντες Ουιδόμπρο, 1942-2016), ήταν μία από τις βασικές προσωπικότητες της πολιτικής ζωής της Ουρουγουάης τα τελευταία 50 χρόνια. Διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας από το 2011, στις κυβερνήσεις του José Mujica (οι δυο τους στη φωτογραφία) αλλά και του Tabaré Vázquez, μέχρι και τον θάνατό του. Ο «Νιάτο», όπως ήταν το παρατσούκλι του, γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο στις 14 Μαρτίου του 1942, από γονείς Ισπανούς μετανάστες. Υπήρξε ιδρυτής, μαζί με τον Ραούλ Σεντίκ, του Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης – Τουπαμάρος, ένοπλης πολιτικής οργάνωσης, με δομές και τακτικές αντάρτικου πόλης, που δραστηριοποιήθηκε στην Ουρουγουάη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970. Υπήρξε από τα σημαντικότερα μέλη της διοίκησης του Κινήματος και από τους σημαντικότερους πολιτικοστρατωτικούς του καθοδηγητές. Συνελήφθη στις 8 Οκτωβρίου του 1969, στο πλαίσιο της αποτυχημένης επιχείρησης κατάληψης της πόλης του Pando. Δυο χρόνια μετά, στις 6 Σεπτεμβρίου 1971, συμμετείχε στην απόδραση από τη φυλακή της Punta Carretas, μαζί με άλλους εκατόν πέντε πολιτικούς κρατούμενους και πέντε ποινικούς. Συνελήφθη ξανά στις 14 Απριλίου του 1972 και φυλακίστηκε υπό καθεστώς ολοκληρωτικής απομόνωσης. Αποφυλακίστηκε το 1985. (Αναλυτικό βιογραφικό του θα βρείτε στο τέλος του βιβλίου)