Η Χριστίνα Λάππα μιλάει για την ουσία της ζωής και της γυναικείας φύσης χρησιμοποιώντας απλά μέσα, έντονα χρώματα και ελάχιστα περιγραφικά στοιχεία.

Οι πίνακές της χαρακτηρίζονται από μία ατμόσφαιρα ζεστασιάς, αρμονίας και ήρεμης τάξης που προκαλείται από τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο απεικονίζει το κεντρικό της θέμα: τη γυναίκα.

Η γυναίκα της βαδίζει ελεύθερη, με τη σκιά της, στο χώρο και στο χρόνο, στην πελώρια θεατρική σκηνή του κόσμου. Είναι μητέρα, νέα γυναίκα και παιδί. Δουλεύει, χαίρεται τη σωματική αντοχή της, κουβεντιάζει ανέμελη, περπατάει ξυπόλυτη, είναι μέρος της φύσης, βαδίζει πάνω στη σκακιέρα της ζωής υπακούοντας στους εσωτερικούς ηθικούς νόμους και χορεύει τον χορό της που διδάσκει ελευθερία, με το φόρεμά της να ανεμίζει.

Η γυναίκα της Χριστίνας Λάππα δεν είναι σε καμία περίπτωση η σύγχρονη γυναίκα που έπεσε στην παγίδα της προσομοίωσης με το επιβεβλημένο ανδρικό κοινωνικό πρότυπο. Αντίθετα, είναι γνήσια, απλή, φυσική και θηλυκή. Φοράει αέρινα φορέματα και έχει λιτά μακριά μαλλιά. Μοιάζει να ζει την αληθινή αιθέρια και δυναμική της φύση και θα μπορούσε ίσως να ταυτιστεί με την θηλυκή αρχή του σύμπαντος.

Από το 2007 μέχρι σήμερα, η μορφή της στα έργα της ζωγράφου εξελίσσεται και αλλάζει. Στην αρχή, αποδίδεται πιο ρεαλιστικά και δείχνει δυνατή και ανθεκτική. Με αυτόν τον τρόπο υμνείται η γήινη φύση της. Ως αρχέτυπο, θα μπορούσε να έχει σχέση με την πληρότητα, την γονιμότητα και την επιστασία της ζωής σε κάθε μορφή της. Όσο, όμως περνούν τα χρόνια, η ζωγράφος της αφαιρεί στοιχεία και την μετατρέπει σε μια αεικίνητη, αέρινη, σχεδόν διάφανη παρουσία. Η γυναικεία μορφή της Χριστίνας Λάππα μοιάζει σιγά σιγά να εξαϋλώνεται για να δοθεί περισσότερη σημασία στην πνευματική της υπόσταση που υπερβαίνει τους γήινους περιορισμούς ενώ παραμένει εναρμονισμένη με τη φύση.

Έτσι, σήμερα, έχει πλέον μετατραπεί σε σύμβολο της δημιουργίας, της εσωτερικής αυτονομίας, του ερωτισμού, της απλότητας, της θηλυκότητας, του αισθησιασμού,

της ευαισθησίας, της προσφοράς, της πνευματικής δυναμικής, της σοφίας.

Συνεχώς εξελισσόμενη, η γυναικεία φιγούρα της ζωγράφου αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Είναι η ίδια η σπίθα της ζωής, η προγονική δημιουργός αιτία, η εξελισσόμενη δημιουργικότητα. Εκπέμπει αρμονική αγάπη και πνευματική ισορροπία και μοιάζει να φυλάει καλά το μυστικό της ζωής. Η παρουσία της παρακινεί, αναζωογονεί και εμπνέει τον θεατή που παρακολουθεί μαγεμένος τον “τελετουργικό” χορό της.

Ήρα Παπαποστόλου – Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης

Βιογραφικό

Η Χριστίνα Λάππα γεννήθηκε στην Βενεζουέλα και σπούδασε αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων στην Ισπανία. Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη στο δικό της γραφείο και ασχολείται με την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση κατοικιών, επαγγελματικών χώρων και ξενοδοχείων.  Ζωγραφίζει από πολύ μικρή ηλικία με ακρυλικά και λάδια σε καμβά. Οι ψηλόλιγνες φιγούρες των γυναικών της με τα αέρινα φουστάνια και τη σκιά τους στο έδαφος, το φως, τα έντονα χρώματα και η κίνηση κάνουν τα έργα να ξεχωρίζουν καθώς προεκτείνονται μες’ από τη σκιά τους στο έδαφος, τα γεμάτα φως έντονα χρώματα και η κινητικότητα προικίζουν με μια ξεχωριστή προσωπικότητα το κάθε έργο. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στον κόσμο.