Δώρα Παρδάλη: Το έργο «Η αιμολήπτρια» λαμβάνει χώρα σε ένα δυστοπικό μέλλον

Το έργο «Η αιμολήπτρια» λαμβάνει χώρα σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου η αξία κάθε ατόμου καθορίζεται από μία τιμή, τον γενετικό αριθμοδείκτη, την ανάλυση δηλαδή του DNA του. Από αυτή την τιμή είναι που εξαρτάται η υγεία κάποιου, η εκπαίδευσή του και η επαγγελματική του επιτυχία. Από αυτή την τιμή εξαρτώνται οι ευκαιρίες που θα του δοθούν κοινωνικά αλλά και προσωπικά, οπότε από αυτή την τιμή εξαρτάται τελικά η ευτυχία του. Η έννοια του αριθμοδείκτη ποτίζει τις διαπροσωπικές σχέσεις δημιουργώντας ένα είδος γενετικού ρατσισμού, και με αυτό τον τρόπο επηρεάζει το πώς οι άνθρωποι συνδέονται, το πώς επιλέγουν ο ένας τον άλλον και το αν τελικά μπορούν να συμπορευτούν. Στην αιμολήπτρια παρακολουθούμε πώς αυτή η συνθήκη επηρεάζει την ερωτική σχέση της Μπέα και του Ααρών. Βλέπουμε την αρχή της γνωριμίας τους, τον έρωτά τους, την πορεία του στο χρόνο και την κατάληξη της σχέσης τους. Θα τα καταφέρουν;

Το έργο είναι ένα έργο μοντέρνο και ανατρεπτικό. Κι όπως κάθε ωραίο και καλογραμμένο έργο κρύβει μυστικά που αποκαλύπτονται σιγά σιγά στον θεατή. Μεταφράζεται στα ελληνικά από τον Μενέλαο Καραντζά, τον σκηνοθέτη της παράστασης και είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα το παρουσιάσουμε εμείς στην Ελλάδα για πρώτη φορά. Νιώθω πως η Ella Road είναι μια θαυμάσια νέα συγγραφέας που θα κάνει σπουδαία πράγματα στο μέλλον.

Εγώ παίζω την Τσαρ, μια ηρωίδα που αποφασίζει μέσα σε αυτό το σκοτεινό κοινωνικά περιβάλλον να αλλάξει ολοκληρωτικά την ζωή της και να αφιερωθεί στον ακτιβισμό και την κοινωνική αλλαγή. Είναι μια γοητευτική ηρωιδα, νομίζω, γιατί είναι τολμηρή, ρισκάρει. Έχει ενδιαφέρον για μένα να την εξερευνώ διότι μέσα στο έργο έχει μεγάλη αλλαγή. Η Τσαρ θέλει να κάνει κάτι στη ζωή της που να νιώθει πως αξίζει τον κόπο, που να έχει αντίκτυπο. Είναι μια ηρωίδα ανοιχτή στις προκλήσεις, θέλει να δρα και όχι να μένει στάσιμη από φόβο ή συντηρητισμό.

Αυτές τις οι αποφάσεις επηρεάζουν φυσικά τις διαπροσωπικές της σχέσεις, την φιλία της με την Μπέα, την σχέση της με τον Ααρών αλλά και τις σχέσεις με την οικογένειά της.

Το πιο ενδιαφέρον για μένα χαρακτηριστικό της είναι πως μέσα σε ένα περιβάλλον ανισοτήτων και διαχωρισμών, εκείνη εξασκεί την ενσυναίσθησή της και θέλει να κατανοήσει τους διπλανούς της. Κάποια στιγμή λέει στο έργο : “ ….δεν είμαστε τέλειοι. Κανείς μας δεν είναι. Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να είμαστε τέλειοι…”. Είναι πάντα μια πολύ ανακουφιστική σκέψη αυτή.

Η πρεμιέρα μας είναι στις 20 Απριλίου στο θέατρο Άνεσις και ανυπομονούμε.

Διαβάστε επίσης: 

Η αιμολήπτρια, της Ella Road σε σκηνοθεσία Μενέλαου Καραντζά στο Μικρό Άνεσις