Ο Τάσος, ένας άντρας λίγο πάνω από τα 50 με καριέρα στην εμπορική διεύθυνση και το marketing μεγάλων εταιριών, βρίσκεται εδώ και τρία χρόνια άνεργος. Μεγάλος για μια νέα αρχή, αλλά και νέος για να παραιτηθεί. Οι σχέσεις του με τους κοντινούς του ανθρώπους δοκιμάζονται, ενώ η ψυχολογική του κατάσταση είναι οριακή. Ο στόχος του είναι ένας: να βγει από την “κατάψυξη”.

Έχει γίνει πλέον σαφές ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και την ψυχολογία των ανθρώπων μεταλλάσοντας πλέον τόσο την προσωπικότητά του, όσο και τις σχέσεις με τους γύρω τους.

Η «κατάψυξη», από την οποία ο ήρωας προσπαθεί να βγει είναι σε μεγέθυνση η «κατάψυξη» από την οποία η ίδια η χώρα προσπαθεί να βγει. Ο Τάσος, ο ήρωας της ταινίας, δεν ήταν ένας άνθρωπος που έζησε και πλούτισε εις βάρος άλλων, δε δημιούργησε καμία «φούσκα», δεν εκμεταλλεύτηκε κανέναν: ήταν ανώτερο στέλεχος επιχειρήσεων και από την εργασία του έβγαζε χρήματα με τα οποία ζούσε αξιοπρεπώς και με άνεση. Δεν πιστεύω καθόλου στο «μαζί τα φάγαμε». Το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων εργαζόταν σκληρά και εργάζεται ακόμα πιο σκληρά και από τα χρήματα που εξοικονομούσε μπορούσε να πάει κι ένα ταξίδι ή να πάρει ένα αυτοκίνητο. Πλέον η κουβέντα είναι για το πώς θα βγει ο μήνας.

Η κατάσταση άλλαξε σαρωτικά και απροειδοποίητα, έτσι που μετά τις πρώτες «σφαλιάρες», το στοίχημα είναι να σταθούμε στα πόδια μας, να αντέξουμε ώσπου να βγούμε από την «κατάψυξη». Ο δε συμβιβασμός που φαίνεται να δέχεται στο τέλος ο ήρωας δεν είναι μια επιλογή που τον κάνει χαρούμενο. Ίσως να τον κάνει ακόμα πιο δυστυχή… Η ουσία της ιστορίας για εμένα είναι αφενός ότι το στοίχημα του ήρωα είναι να συνεχίζει να προσπαθεί, προκειμένου να μην οδηγηθεί σε μηδενιστικές λύσεις. Ο ήρωας ούτε νικά ούτε ηττάται κι αυτό είναι αληθινή ζωή.

Η ταινία τιμήθηκε στο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Ταινιών Δράμας με τον Αργυρό Διόνυσο και με την Τιμητική Διάκριση Σεναρίου. Οι διακρίσεις αυτές μού έδωσαν μεγάλη χαρά, καθώς το βλέπω ως μια επιβράβευση των προσπαθειών μιας μεγάλης ομάδας που εργάστηκε για την ταινία, από την εταιρία παραγωγής μου, τη Marni Films μέχρι το cast και όλο το συνεργείο. Τα βραβεία επί της ουσίας είναι ένα «κλείσιμο του ματιού» ότι προχώρα. Από εκεί και πέρα όμως για να προχωρήσεις οφείλεις να είσαι αφοσιωμένος και να δουλέψεις επί της ουσίας.

Αυτές τις μέρες συμμετέχει στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Αθηνών «Νύχτες Πρεμιέρας», ενώ ακολουθούν το Oaxaca FilmFest στο Μεξικό και το Short to the Point στο Βουκουρέστι.

Η Κατάψυξη αποτελεί την 13η μικρού μήκους ταινία μου και νιώθω ότι κλείνει πλέον ένας κύκλος στη μικρού μήκους ταινία, για να δοκιμάσω την περιπέτεια της μεγάλου μήκους. Το γνωρίζω ότι δε θα γίνει την επόμενη χρονιά, είναι μια μακρά διαδρομή, ωστόσο πρέπει να έρθει κάποια στιγμή που θα αποφασίσεις να την ξεκινήσεις.

Info:

Ο Δημήτρης Νάκος είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου στον τομέα Φιλοσοφία του Κινηματογράφου. Έχει σπουδάσει, επίσης, «Πολιτιστική Διαχείριση» στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Ιστορία, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος, ενώ επίσης έχει αναλάβει την παραγωγή πολλών ταινιών.

Περισσότερες πληροφορίες για την ταινία:

H σελίδα της «Κατάψυξης» στο facebook
H ιστοσελίδα της ταινίας