Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου: Ο προγραμματισμός του Jan Fabre για τα επόμενα έτη

Ανακοινώθηκε, σήμερα 29 Μαρτίου 2016, ο προγραμματισμός για το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, για τα έτη 2016 – 2019, από τον Jan Fabre νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ.

Το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού απηύθυνε πρόσκληση στον Βέλγο καλλιτέχνη Jan Fabre, να αναλάβει τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου (πρώην Ελληνικό Φεστιβάλ, Ελληνικό Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου) για τα έτη 2016-2019. Ο Jan Fabre θα είναι υπεύθυνος για τις καλλιτεχνικές επιλογές, και επομένως για την επιλογή των καλλιτεχνών και την ανάπτυξη των θεματικών και των καλλιτεχνικών κατευθύνσεων. Ξεκινά τη μετονομασία του, αρθρώνοντας τις γενέτειρες του διάσημου φεστιβάλ.

ΣΥΜΠΡΑΞΗ  

Με δεδομένο ότι ο Fabre είναι ενεργός ως εικαστικός, θεατρικός δημιουργός, παραστατικός καλλιτέχνης, χορογράφος και συγγραφέας, οι τομείς αυτοί θα αντανακλώνται στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ. Παράλληλα με τις παραστατικές τέχνες, ένα δυναμικό κομμάτι του προγράμματος θα περιλαμβάνει εικαστικά, λογοτεχνία, μουσική και κινηματογράφο.

Η έννοια της σύμπραξης (consilience) είναι στο επίκεντρο: στην επιστήμη και την ιστορία, η σύμπραξη αναφέρεται στο αξίωμα ότι στοιχεία από ανεξάρτητες, άσχετες μεταξύ τους πηγές μπορεί να «συγκλίνουν» σε ισχυρά συμπεράσματα. Όταν πολλαπλές πηγές στοιχείων είναι σε συμφωνία, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ ισχυρό.

Υπό την εποπτεία του, η επιμέλεια θα κατανέμεται μεταξύ της ομάδας του ως εξής:

Προγραμματισμός Λογοτεχνίας και Ιδεών: Sigrid Bousset, Προγραμματισμός Νέων Καλλιτεχνών Θεάτρου και Χορού: Edith Cassiers, Προγραμματισμός Εικαστικών Τεχνών: Bart De Baere και Κατερίνα Κοσκινά, Προγραμματισμός Παραστατικών Τεχνών: Joanna De Vos, Προγραμματισμός Κινηματογράφου: Miet Martens

ΕΤΗΣΙΕΣ ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ

Ετησίως, οι επιλογές θα προέρχονται από διαφορετική δεξαμενή ιδεών και στη βάση  διαφορετικών θεματικών.

2016
Ο πρώτος χρόνος θα είναι ένα αφιέρωμα στο Βέλγιο, χώρα προέλευσης του Fabre και πατρίδα πολλών διεθνούς φήμης καλλιτεχνών.

2017
Τα επόμενα δύο χρόνια θα έχουν διεθνή προσανατολισμό. Το 2017 η θεματική θα είναι η σύμπραξη (consilience) και θα επικεντρωθεί σε εικαστικούς, παραστατικούς καλλιτέχνες και συγγραφείς που έχουν συνεργαστεί ή εξακολουθούν να συνεργάζονται με τον Jan Fabre. Επιπλέον, τουλάχιστον το ένα τρίτο από τους καλλιτέχνες που παρουσιάζονται θα είναι Έλληνες. Αυτή η τελευταία επιλογή θα γίνει βάση της αναζήτησης και έπειτα από την αξιολόγηση αιτήσεων.

2018
Κατά τον τρίτο χρόνο, στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο Συγγραφέας και ο Ηθοποιός, καθώς και το συναρπαστικό τους δέσιμο.  Ο Fabre θα παρουσιάσει μια νέα παράσταση με την Isabelle Huppert. Και πάλι, τουλάχιστον το ένα τρίτο από τους καλλιτέχνες που παρουσιάζονται θα είναι Έλληνες.

2019
Η επιμέλεια του Jan Fabre θα ολοκληρωθεί με τη θεματική «Ελληνικό Matrix». Ο ίδιος ο Fabre θα δημιουργήσει μια πρωτότυπη παράσταση για το Φεστιβάλ, εμπνευσμένη από ένα κλασικό ελληνικό θέμα. Επιπλέον, Έλληνες καλλιτέχνες θα έχουν κεντρική θέση καθώς ο Jan Fabre θα περνάει τη σκυτάλη του Φεστιβάλ σε νέους επιμελητές και σε μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών.

ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ

Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων της καλλιτεχνικής του διεύθυνσης ο Fabre έχει ως στόχο να πλάσει μια δημιουργική ισορροπία μεταξύ της συνέχειας και της καινοτομίας, καθώς και μεταξύ Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Η πρόθεσή του να εστιάσει στην καλλιτεχνική καινοτομία καθώς και στους Έλληνες καλλιτέχνες θα αναπτυχθεί και κατά τη διάρκεια της τετραετούς επιμέλειάς του. Ο Fabre θέλει ένα καθοριστικό μέρος του προγράμματος να αποτελείται από Έλληνες δημιουργούς – τόσο καθιερωμένους όσο και ανερχόμενους.

Το πρώτο έτος, θα παρουσιαστούν καταξιωμένοι Έλληνες καλλιτέχνες. Ο Fabre ενεπλάκη πολύ αργά στη διαδικασία συγκρότησης του προγράμματος του Φεστιβάλ και επομένως δεν ήταν δυνατό να συμπεριληφθούν πολλοί (νέοι) Έλληνες καλλιτέχνες στον προγραμματισμό του Φεστιβάλ για το 2016.

Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν ο Fabre και η ομάδα του θα εξοικειωθούν πολύ περισσότερο με το ελληνικό καλλιτεχνικό περιβάλλον. Επίσης θα συνεργαστούν με αρκετούς Έλληνες βοηθούς-επιμελητές, ώστε να εξασφαλίσουν μια ενδιαφέρουσα επιλογή Ελλήνων καλλιτεχνών. Αυτή τους η εξοικείωση θα οδηγήσει και σε πιο προσαρμοσμένες δομές προγραμματισμού.

Ο Fabre και η ομάδα του αποσκοπούν στην εξασφάλιση της καινοτομίας στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, μέσω, μεταξύ άλλων, της δημιουργίας περισσότερων ευκαιριών για τους νέους καλλιτέχνες. Ήδη κατά το πρώτο έτος της επιμέλειας, θα καταβληθούν προσπάθειες να πραγματοποιηθεί ένα συνέδριο και να δημιουργηθεί μια μαθησιακή πλατφόρμα για τους νέους Έλληνες καλλιτέχνες με τη μορφή της Ακαδημίας Νέων Καλλιτεχνών. Αυτή θα αποτελείται τόσο από τα υπάρχοντα όσο και από νέα εργαστήρια, σεμινάρια και πρακτικές ασκήσεις, καθώς και υποτροφίες για περίπου 50 νέους Έλληνες καλλιτέχνες (δείτε την ενότητα Ακαδημία Νέων Καλλιτεχνών).

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Το Βέλγιο, όπως πολλές άλλες χώρες, χαρακτηρίζεται από ένα πολυπολιτισμικό και ποικιλόμορφο πληθυσμό. Ένα τέταρτο του πληθυσμού της είναι μη-βελγικής  καταγωγής, και η μικρή αυτή χώρα έχει τρεις επίσημες γλώσσες και γλωσσικές ζώνες. Η Αμβέρσα, η πόλη στην οποία γεννήθηκα, ζω και εργάζομαι, μετρά περισσότερες εθνικότητες από τη Νέα Υόρκη. Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, οι  «De Rode Duivels» ή οι «Κόκκινοι Διάβολοι», αντιπροσωπεύει αυτήν ακριβώς την πολυπολιτισμικότητα. Ποδοσφαιριστές διαφορετικής εθνικής προέλευσης, διαφορετικού χρώματος δέρματος και θρησκείας, που μιλούν διαφορετικές γλώσσες, αποτελούν μία ομάδα. Όταν οι Κόκκινοι Διάβολοι επιλέχθηκαν για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, οι υποστηρικτές τους έγιναν ένα. Ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, το υπόβαθρο, την κληρονομιά και τη γλώσσα, οι υποστηρικτές τους στάθηκαν πίσω από την ομάδα τους – ως ένα έθνος και μία εθνικότητα. Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, η χώρα χρωματίστηκε με μαύρο, κίτρινο και κόκκινο.

Σε μια εποχή όπου τα όρια που γνωρίζουμε αλλάζουν, αναδύονται ζητήματα ταυτότητας: τι σημαίνει να είσαι Βέλγος, να είσαι Ευρωπαίος, να είσαι κομμάτι αυτού του κόσμου; Το καλοκαίρι του 2014, στη μικρή χώρα του Βελγίου, η απάντηση φαινόταν, για μια στιγμή, να είμαι πολύ σαφής: το να είναι Βέλγος σημαίνει να υποστηρίζεις τους Red Devils – ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο. Ήμασταν μαζί επειδή ήμασταν διαφορετικοί, τιμώντας την πολυεπίπεδη και σύνθετη ταυτότητα του άλλου, αγκαλιάζοντας τις ομοιότητες και τις διαφορές μας.

Στην πρώτη μου χρονιά ως καλλιτεχνικός διευθυντής, θέλω να δημιουργήσω ένα αφιέρωμα στο Βέλγιο. Το Βέλγιο, γιατί αυτή η μικρή χώρα είναι το σπίτι και το καταφύγιο μου. Γεννήθηκα και ανατράφηκα στο Βέλγιο, και έτσι έχω αναπτύξει την καλλιτεχνική πρακτική μου από εδώ, ως μια πύλη προς τον υπόλοιπο κόσμο. Το Βέλγιο, επειδή πολλοί διεθνούς φήμης καλλιτέχνες γαλουχήθηκαν εδώ. Στη δεκαετία του 1980, το Βέλγιο γέννησε το «φλαμανδικό Κύμα», μια ομάδα διαθεματικών καλλιτεχνών που ανέτρεψε τις καλλιτεχνικές συμβάσεις και επηρέασε την καλλιτεχνική σκηνή ώστε να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Το Βέλγιο, λόγω της υπερ-διαφορετικότητας και της πολύ-πολιτισμικότητας – τόσο στο γήπεδο, όσο και στους δρόμους και τις γκαλερί.

Αναπτύσσοντας αυτό το θέμα, ελπίζω να μετατρέψω το Φεστιβάλ σε ένα τόπο συνάντησης διαφορετικών εθνικοτήτων, πολιτισμών, γλωσσών και εμπειριών. Μακάρι όλοι να μοιραστούμε τη σκηνή – όχι μόνο μέσα από ένα διάλογο των διαφορών, αλλά σε αναζήτηση του τι μας συνδέει, σε μια αναζήτηση για μια κοινή ταυτότητα στο γόνιμο έδαφος που η τέχνη κάθε φορά αποδεικνύει ότι είναι.  

Αυτή η υπέρβαση των ορίων διατρέχει όλες τις επιλογές μου σχετικά με τους καλλιτέχνες. Το πρόγραμμα θα επιχειρήσει να συνδυάσει διαφορετικά καλλιτεχνικά αντικείμενα. Θα αναμετρηθώ και θα συναρμόσω το θέατρο, το χορό, τις παραστατικές τέχνες, τα εικαστικά, τη λογοτεχνία,  τη μουσική και τον κινηματογράφο. Μέσα σε όλες αυτές τις μορφές της τέχνης  η αναζήτηση για τα όρια κατέχει συχνά κεντρική θέση. Οι δικοί μου ερμηνευτές – ή όπως εγώ τους αποκαλώ: «πολεμιστές της ομορφιάς» – αποσκοπούν και στη γεφύρωση των ορίων. Πασχίζουν για το ασύλληπτο, το ανέφικτο, κατά τη διάρκεια αυτών των μαγικών στιγμών μέσα σε ένα έργο τέχνης. Σε κάθε έργο τέχνης, ψάχνω για αυτά τα loci της οριακότητας, τις στιγμές της παράβασης.

Το ποδόσφαιρο είναι κι αυτό μια μορφή τελετουργίας, μια μορφή θεάτρου. Ποδόσφαιρο σημαίνει δράμα, σημαίνει να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα και δημιουργείς τη δική σου μοίρα. Ποδόσφαιρο σημαίνει θαύματα, και σημαίνει να κάνεις το αδύνατο δυνατό. Η αθανασία επιτυγχάνεται μέσω της θνητότητας του σώματος. Χωρίς να είμαι αφελής, ελπίζω ότι η τέχνη μπορεί να πάει ένα βήμα πιο πέρα από την πολιτική. Η σκηνή διεγείρει την αλληλεγγύη, η τέχνη διερευνά την ουτοπία. Μακάρι ο φόβος πάντα να παραβιάζεται από την ελευθερία, και η κρίση να οδηγεί πάντα στη δημιουργία.

Σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που θα επιμελούμαι το Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου ελπίζω να χτίσω γέφυρες και να αναπτύξω το διάλογο. Ελπίζω να καταστήσω το Φεστιβάλ αντιπροσωπευτικό της πολυπολιτισμικής κοινωνίας μέσα στην οποία βρίσκεται. Ένα Φεστιβάλ που μορφοποιεί  ένα καθρέπτη του κόσμου και την ίδια στιγμή ένα εσωτερικευμένο παράλληλο σύμπαν, όπου η ποικιλομορφία αποδεικνύεται ότι δεν είναι πρόβλημα, αλλά υπόσχεση – για μια καλύτερη τέχνη, ένα καλύτερο μέλλον και έναν καλύτερο κόσμο.

Χαρείτε το!

Jan Fabre
Βέλγιο, 29 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Το πρόγραμμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2016 θα επικεντρωθεί στο «Βελγικό πνεύμα» και θα χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερα ευρεία επιλογή έργων τέχνης. Κατά την έναρξη του φεστιβάλ το κοινό θα εισαχθεί στο καλλιτεχνικό σύμπαν του καλλιτεχνικού του διευθυντή του Jan Fabre, μέσω διαφόρων καλλιτεχνικών του έργων. Το πρελούδιο θα κλιμακωθεί σε διάρκεια λίγων ημερών κατά τις οποίες το κοινό θα πάρει μια πρώτη γεύση του πως θα είναι το Φεστιβάλ τις επόμενες εβδομάδες.

Τα εγκαίνια της έκθεσης STIGMATA στο Μουσείο Μπενάκη, στις 15 Ιουνίου, θα αποτελούν μια πρόβα που θα προετοιμάζει το κοινό για το Φαμπριανό  σύμπαν των διαφορετικών μορφών τέχνης και της ποιητικής του σώματος.

Στις 28 Ιουνίου, το κοινό θα συναντηθεί με τον Jan Fabre ως συγγραφέα, τα γραπτά του οποίου αποτελούν τη βάση της καλλιτεχνικής του έκφρασης. Επιφανείς Έλληνες ηθοποιοί θα διαβάσουν από τα νυχτερινά του ημερολόγια και από τα θεατρικά και ποιητικά του κείμενα, τα οποία θα εκδοθούν  από τις εκδόσεις Νήσος.

Στις 29 Ιουνίου θα γίνουν τα εγκαίνια της έκθεσης Βελγικής τέχνης στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Στις 30 Ιουνίου θα παρουσιαστεί η διάσημη παράσταση του Jan Fabre, Preparatio Mortis, με την Annabelle Chambon.

ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

Το πρόγραμμα των παραστατικών τεχνών του Φεστιβάλ θα αποτελείται από μια διασταύρωση των βελγικών παραστατικών τεχνών – τα καλύτερα του Βελγίου, αν θέλετε. Πολλοί καταξιωμένοι και διεθνώς αναγνωρισμένοι Βέλγοι καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους, μεταξύ των οποίων και οι: Anne-Teresa De Keersmaker/Rosas, Jan Lauwers/Needcompany, Jacques Delcuvellerie/Groupov and Sidi Larbi Cherkaoui/Eastman. Επιπλέον, η ήδη θρυλική παράσταση του Jan Fabre, Mount Olympus. To glorify the cult of tragedy. A 24h performance, θα λάβει χώρα κατά τη διάρκεια του Σαββάτου 9 και της Κυριακής 10 Ιουλίου. Καλλιτέχνες από τη βελγική ενδιάμεση γενιά θα είναι επίσης παρόντες, όπως για παράδειγμα οι Fabrice Murgia / Cie Artara και Lisbeth Gruwez / Voetvolk, σε συνδυασμό με ανερχόμενους Βέλγους καλλιτέχνες.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ

Αυτό το καλοκαίρι, θα πραγματοποιηθούν δύο κύριες εκθέσεις:

Μουσείο Μπενάκη – STIGMATA
Εγκαίνια την Τετάρτη 15, Ιουνίου 2016 (με την παρουσία του Jan Fabre)
Δείτε την ενότητα ‘Stigmata’ για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή την έκθεση.

Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης – ΒΕΛΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ
Σε συνεργασία με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αμβέρσας (MHKA) και τον Bart De Baere.
Εγκαίνια την Τετάρτη 29η Ιουνίου (παρουσία του Jan Fabre)

Το ΕΜΣΤ και το MHKA ήδη προετοίμαζαν μια παρουσίαση των συλλογών του MHKA. Αποφάσισαν όμως να την επιταχύνουν ώστε να ενταχθεί στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Ο Διευθυντής του ΜHKA, Bart De Baere, και η  διευθύντρια του ΕΜΣΤ Κατερίνα Κοσκινά όχι μόνο θα συν-επιμεληθούν αυτής της έκθεσης, αλλά και – κατόπιν προσκλήσεως του Jan Fabre – θα επιμεληθούν και μια έκθεση Βέλγων καλλιτεχνών.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΙΔΕΕΣ

Η συμπερίληψη της λογοτεχνίας και του δημόσιου διαλόγου σε ένα πολυδιάστατο καλλιτεχνικό φεστιβάλ ξεκινά από την πεποίθηση της μετασχηματιστικής δύναμης των λέξεων. Τον πρώτο χρόνο θα εστιάσουμε στην παρουσίαση της Βελγικής λογοτεχνίας και των Βέλγων στοχαστών, σε διάλογο με τους Έλληνες συναδέλφους τους. Επί τη ευκαιρία, στο Φεστιβάλ θα συμμετέχουν οι Βέλγοι συγγραφείς  Stefan Hertmans και Tom Lanoye.

Ο προγραμματισμός για τη λογοτεχνία περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:

Βραδιές Λογοτεχνίας: Το Βελγικό Πνεύμα

Το Βέλγιο διαθέτει μια πολύ ζωντανή λογοτεχνική σκηνή: συγγραφείς κάνουν ενεργή χρήση του δημόσιου λογοτεχνικού χώρου, προκειμένου να παρουσιάσουν τη λογοτεχνία τους ζωντανά στο κοινό με ένα δυναμικό και καινοτόμο τρόπο. Κατά τη διάρκεια αρκετών βραδιών λογοτεχνίας θα παρουσιάσουμε Βέλγους συγγραφείς (που γράφουν στα ολλανδικά, τα γαλλικά, τα αραβικά …), οι οποίοι μας αποκαλύπτουν τη Βελγικό πνεύμα της ανατροπής, του σουρεαλισμού, του πειραματισμού και της συνεχούς αναζήτησης της ταυτότητας. Μετατρέπουν απλές αναγνώσεις του έργου τους σε υπέροχες εμπειρίες. Οι βραδιές λογοτεχνίας θα συνοδεύονται από μουσική, και οι μεταφράσεις των κειμένων θα προβάλλονται. Έλληνες συγγραφείς θα κληθούν να συμμετάσχουν.

Συνομιλίες: επείγοντα ζητήματα

Οι συνομιλίες θα φέρουν σε επαφή συγγραφείς, στοχαστές, καλλιτέχνες και επιστήμονες από το Βέλγιο και την Ελλάδα για να συζητήσουν επείγοντα ζητήματα στη λογοτεχνία, την επιστήμη, την τέχνη, την κοινωνία. Εν συντομία: στον κόσμο σήμερα. Φέρνοντας τους κοντά θέλουμε να ενδυναμώσουμε τη ζωτικής σημασίας συζήτηση, να ενθαρρύνουμε νέες ιδέες, να βρούμε κοινό έδαφος, να ξανασκεφτούμε την Ευρώπη και τον κόσμο, καθώς και τη θέση της τέχνης και της λογοτεχνίας σε καιρούς αλλαγής και  μετασχηματισμού.

Ανάγνωση Βελγικών θεατρικών κειμένων

Σε αυτή την πρώτη έκδοση, θέλουμε να εισάγουμε κάποια σχετικά θεατρικά κείμενα Βέλγων συγγραφέων. Η παρουσίασή τους στο κοινό θα γίνει μέσω αναγνώσεων από Έλληνες ηθοποιούς.

ΜΟΥΣΙΚΗ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Το Κέντρο του Φεστιβάλ θα οργανωθεί σαν μια πλατφόρμα συνάντησης. Το βράδυ θα υπάρχει μουσική, τόσο από ελληνικά όσο και από βελγικά ποπ και τζαζ μουσικά συγκροτήματα. Επιπλέον, παράλληλα με το πρόγραμμα των Παραστατικών Τεχνών θα υπάρξει και προγραμματισμός για τον Κινηματογράφο. Μια φιλανθρωπική βραδιά θα διοργανωθεί τον Ιούλιο.

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΝΕΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ (AYA)

Για τον Jan Fabre και την ομάδα του, η εκπαίδευση και η καινοτομία είναι κεντρικής σημασίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ ο Jan Fabre επιθυμεί να  διασφαλίσει τη δυνατότητα της δια βίου μάθησης μέσω της διοργάνωσης σεμιναρίων και εργαστηρίων, με μερικούς από τους προσκεκλημένους καλλιτέχνες και σε διαφορετικούς τομείς. Προς το παρόν, οι παρακάτω καλλιτέχνες έχουν συμφωνήσει να κάνουν σεμινάρια, εργαστήρια ή / και διδασκαλία:

Jan Fabre Teaching Group, Viviane De Muynck, Jacques Delcuvellerie, Stef Lernous (Abattoir Fermé), Lisbeth Gruwez (Voetvolk), Theater Stap (Dance workshop for people with Down syndrome), Jan Lauwers (Needcompany), Anne-Teresa De Keersmaker (Rosas)

Αυτά τα σεμινάρια και τα εργαστήρια θα ενσωματωθούν σε μια νέα δομή, η οποία συστάθηκε ειδικά για το Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, δηλαδή την Ακαδημία Νέων Καλλιτεχνών (Academy for Young Artists – AYA). Ο στόχος αυτής της ακαδημίας είναι να δημιουργήσει ευκαιρίες απόκτησης γνώσης για τους (νέους) καλλιτέχνες, ευκαιρίες  διαλόγου και προβληματισμού σχετικά με τις δικές τους (καλλιτεχνικές) πρακτικές αλλά και των άλλων.

Ο όρος «AYA» έχει διαφορετικές έννοιες σε διαφορετικές χώρες. Σημαίνει ταυτόχρονα «σχέδιο, ομορφιά» (Ιαπωνικά), «Θαύμα, στίχος, άλγεβρα» (Αραβικά), «το γρήγορο πέταγμα, πουλί» (Εβραϊκά), «Σπαθί» (Γερμανικά),  «Καλή, δημιουργική ψυχή» (Τουρκικά), «Καλοσύνη,  μουσική και μελωδία» (Μογγολικά). Με αυτό τον τρόπο ο όρος αντανακλά το υβριδικό, το διεπιστημονικό και πολυ-πολιτισμικό αντικείμενο αυτής της ακαδημίας, καθώς και την πολυεπίπεδη διαδικασία της δημιουργίας και του προβληματισμό γύρω από την τέχνη.

Δίπλα στα σεμινάρια και τα εργαστήρια, διοργανώνονται, μεταξύ άλλων, οι εξής δραστηριότητες:

Συζητήσεις μετά τις παραστάσεις με τους καλλιτέχνες
Οι καλλιτέχνες θα δεχθούν ερωτήσεις και θα συζητήσουν δημόσια έπειτα από μία από τις παραστάσεις τους.

Πλατφόρμα Νέων Κριτικών
Καθοδηγούμενοι από έναν ειδικό, οι νέοι επίδοξοι συγγραφείς, δημοσιογράφοι και κριτικοί καλούνται να γράψουν σχόλια σχετικά με τις παραστάσεις του Φεστιβάλ. Παρόμοια με μια πρακτική άσκηση στη δημοσιογραφία, μαθαίνουν να επεξεργάζονται, να συνεργάζονται και να δημοσιεύουν άρθρα ή βίντεο τους.

Νεαρή Κριτική Επιτροπή
Παιδιά και έφηβοι καλούνται να παρακολουθήσουν κάποιες από τις παραστάσεις, και να μοιραστούν τη γνώμη τους σε ένα παιδαγωγικό πλαίσιο.

Εκτός από τη διοργάνωση αυτών των εκπαιδευτικών εκδηλώσεων, η Ακαδημία Νέων Καλλιτεχνών θέλει να δώσει ρητά στους νέους Έλληνες καλλιτέχνες (στις παραστατικές τέχνες, τα εικαστικά, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τον κινηματογράφο κ.λπ.), την ευκαιρία να λάβουν μέρος σε αυτές τις δραστηριότητες υποστηρίζοντάς τους οικονομικά και θεσμικά.

Οι δύο κατευθύνσεις αναπτύσσονται ως εξής:

Α. Πρόγραμμα εργαστηρίων και παραστάσεων
Βάσει αίτησης, θα επιλεγούν 50 νέοι καλλιτέχνες (διαφορετικών ειδικοτήτων), οι οποίοι θα λάβουν δωρεάν εισιτήρια παραστάσεων και εισόδου για όλα τα εργαστήρια της επιλογής τους.

Β. Πρόγραμμα Θερινού Σχολείου (Summer School)
Βάση αίτησης, 7 νέοι καλλιτέχνες θα επιλεγούν να περάσουν 7 μέρες μαζί. Σε μια έντονη εβδομάδα, υπό την καθοδήγηση ειδικού, θα δουν παραστάσεις, θα συνομιλήσουν με συναδέλφους-καλλιτέχνες, θα παρακολουθήσουν μαθήματα και θα συζητήσουν για την τέχνη. Μέσα από τη μελέτη άλλων καλλιτεχνών, θα μάθουν περισσότερα για τις δικές τους καλλιτεχνικές πρακτικές.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

O Jan Fabre (Αμβέρσα, 1958) θεωρείται ένας από τα πιο καινοτόμους και πολύπλευρους καλλιτέχνες των ημερών του. Τα τελευταία 30 χρόνια, έχει παράγει έργα ως εικαστικός, θεατρικός δημιουργός και συγγραφέας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο νεαρός Jan Fabre προκάλεσε αίσθηση ως παραστατικός καλλιτέχνης (performing artist). Το 1982, το έργο του  «Αυτό είναι το θέατρο όπως ήταν αναμενόμενο και όπως έχει προβλεφθεί» (This is theatre like it was to be expected and foreseen) και δύο χρόνια αργότερα «Η δύναμη της θεατρικής τρέλας» (The power of theatrical madness) προκάλεσαν τα θεμέλια του κατεστημένου ευρωπαϊκού θεάτρου. Το χάος και η πειθαρχία, η επανάληψη και η τρέλα, η μεταμόρφωση και η έννοια του ανώνυμου είναι απαραίτητα συστατικά του θεάτρου του Fabre. Το σώμα σε όλες του τις μορφές, ήταν πάντα ένα κεντρικό αντικείμενο της έρευνάς του. Παραγωγές όπως τα Je suis sang, Angel of Death, Quando l’uomo principale è una donna, Orgy of Tolerance, Preparatio Mortis and Prometheus-Landscape II, κατέκτησαν για τον Fabre τη διεθνή αναγνώριση.

Το 2005, ο Jan Fabre ήταν καλλιτεχνικός σύμβουλος του Φεστιβάλ της Αβινιόν. Στη συνέχεια δημιούργησε την Ιστορία των Δακρύων (Histoire des Larmes) για το Cour d’ Honneur, όπου ήδη το 2001 είχε ανεβάσει το Είμαι Αίμα (Je suis sang), καθώς και μια επανέκδοση του ίδιου το 2005. Το 2007 ο Fabre δημιούργησε το Ρέκβιεμ για μια Μεταμόρφωση (Requiem für eine Metamorphose) για το Felsenreitschule του Salzburg. Ο Jan Fabre έχει δημιουργήσει μια ποικιλία από μονολόγους για τους αγαπημένους του ερμηνευτές, που ως επί το πλείστον βασίζονται σε κείμενα που γράφτηκαν ειδικά για αυτούς. Το 2015 ο Jan Fabre δημιούργησε το Mount Olympus. To glorify the cult of tragedy. Α 24 hour performance (Όλυμπος. Για να δοξαστεί η λατρεία της τραγωδίας. Μια 24ωρη απόδοση), βασισμένο στις Ελληνικές Τραγωδίες, με 27 ηθοποιούς/χορευτές επί σκηνής. Έτυχε διεθνούς αποδοχής, χαρακτηρίστηκε ως αριστούργημα και ως μια νέα στροφή του σύγχρονου θεάτρου.  

Ως συγγραφέας, έχει γράψει ένα εντυπωσιακό corpus κειμένων για το θέατρο, συμπεριλαμβανομένων μονολόγων καθώς και κειμένων για περισσότερες φωνές. Για τον Όλυμπο έγραψε ποιητικά κείμενα για τον ύπνο και τα όνειρα: Απομεινάρια (Remnants). Ο Jan Fabre γράφει ημερολόγια τη νύχτα: τα λεγόμενα Νυχτερινά του Ημερολόγια, δύο τόμοι εκ των οποίων έχουν ήδη δημοσιευθεί, και αποτελούν μια μοναδική επισκόπηση στη ζωή του ως καλλιτέχνη, στα όνειρά του, τους φόβους, και το καλλιτεχνικό του κίνητρο.

Ο Jan Fabre έχει επίσης αναπτύξει ένα εξαιρετικό έργο ως εικαστικός καλλιτέχνης. Έχει γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό με το κάστρο  Tivoli (1990), το Heaven of Delight (2002),  στο οποίο το ταβάνι του Δωματίου με τους Καθρέπτες του Βασιλικού Ανακτόρου των Βρυξελλών κοσμήθηκε με τα φτερά χρυσοκάνθαρων και με τα γλυπτά του για αίθρια, The man who measures the clouds (1998), Searching for Utopia (2003) και Totem (2000-2004).

Ο Jan Fabre ήταν ο πρώτος εν ζωή καλλιτέχνης που παρουσίασε το έργο του στο Μουσείο του Λούβρου (2008). Έχει, επίσης, παρουσιάσει μεγάλης κλίμακας εκθέσεις στο  Kunsthistorisches Museum της Βιέννης (2011), στην Μπιενάλε της Βενετίας του 2009 και του 2011, και στο Kröller-Müller Museum  Otterlo (2011). Stigmata. Actions and Performances 1976 – 2013 παρουσιάστηκε στο MAXXI, τη Ρώμη, το 2013 και στο ΜHKA στην Αμβέρσα, το 2015. Θα παρουσιαστεί επίσης στο MACC της Λυών το Σεπτέμβριο του 2016, μετά το πέρας της παρουσίασής του στο Μουσείο Μπενάκη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2016. Το Μάιο του 2016, ο Jan Fabre θα παρουσιάσει το έργο Spiritual Guards (Πνευματικοί Φρουροί), ένα ταξίδι μέσα από την πόλη της Φλωρεντίας, περνώντας από το Forte Belvedere, την Piazza della Signoria και το Palazzo Vecchio. Το κρατικό Μουσείο Ερμιτάζ της Αγία Πετρούπολη τον έχει προσκαλέσει να δημιουργήσει μια έκθεση μεγάλης κλίμακας το 2016, τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν στις 21 Οκτωβρίου.

ΣΥΝ-ΕΠΙΜΕΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Sigrid Bousset. Σπούδασε Ολλανδική και Αγγλική λογοτεχνία. Εργάζεται ως δραματουργός στο Kaaitheater των Βρυξελλών με τον Jan Fabre, τον Jan Lauwers και την Anne-Teresa De Keersmaeker. Υπήρξε η συν-ιδρύτρια, η κινητήριος δύναμη και η γενική διευθύντρια του διεθνούς Σπιτιού της Λογοτεχνίας Passa Porta στις Βρυξέλλες, όπου ίδρυσε ένα διεθνές πρόγραμμα διαμονής των συγγραφέων, καθώς και επιμελήθηκε το εξαμηνιαίο Φεστιβάλ Λογοτεχνίας Porta Passa. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή δίκτυα λογοτεχνίας, όπως το HALMA και το Literature Across Frontiers, ενήργησε ως γεφυροποιός στον τομέα των ανταλλαγών στη λογοτεχνία και είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του PEN. Η Sigrid Bousset προέδρευσε (από κοινού) του Συμβουλίου Πολιτισμού της Φλάνδρας το οποίο συμβουλεύει τον Υπουργό Πολιτισμού για την Πολιτιστική Πολιτική. Πλέον εργάζεται ως ανεξάρτητη επιμελήτρια για διάφορα φεστιβάλ  λογοτεχνίας και συνεργάζεται στενά με τον Jan Fabre, κάνοντας την επιμέλεια σε κείμενα και δημοσιεύσεις του.

Στο Φεστιβάλ, υπό την επιμέλεια του Jan Fabre, έχει αναλάβει την ευθύνη της λογοτεχνίας και των ιδεών.  

Edith Cassiers. Οι βασικές σπουδές της είναι στο Ολλανδικό Θέατρο, τον Κινηματογράφο και τη Λογοτεχνία, ενώ έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας. Το 2010 ήταν βοηθός δραματουργού στην παραγωγή του Jan Fabre, Prometheus Landscape II. Από το 2011 εργάστηκε ως ερευνητής για το Troubleyn / Laboratorium, το οποίο μελετά την καλλιτεχνική μεθοδολογία του «Ερμηνευτή του 21ου αιώνα», συμπεριλαμβανομένης της μεθόδου του Jan Fabre. Αυτήν την περίοδο ετοιμάζει το διδακτορικό της, στο πλαίσιο του προγράμματος «Διδασκαλική Φαντασία» σχετικά με τα σύγχρονα θεατρικά τετράδια (Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας και Vrije Universiteit Brussel).

Στο Φεστιβάλ, υπό την επιμέλεια του Jan Fabre, έχει αναλάβει την ευθύνη της των νέων καλλιτεχνών, καθώς και την Ακαδημία Νέων Καλλιτεχνών.

Bart De Baere. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης. Το 2002 έγινε διευθυντής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Αμβέρσας (MHKA). Από την συγχώνευσή του με το Κέντρο Εικαστικού Πολιτισμού (Centre for Visual Culture ) το 2003, το MHKA δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην τέχνη, αλλά ενσωματώνει μια γενικότερη έννοια του  οπτικού πολιτισμού. Το ΜHKA είναι συν-εκδότης του περιοδικού Afterall Journal και μέλος της συνομοσπονδίας μουσείων L’Internationale. Ο Bart De Baere έχει διατελέσει πρόεδρος του Φλαμανδικού Συμβουλίου για τον Πολιτισμό, το οποίο συμβουλεύει την κυβέρνηση σχετικά με την πολιτιστική πολιτική. Από το 1999 έως ο 2001 διετέλεσε σύμβουλος του Φλαμανδού Υπουργού Πολιτισμού για θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς και σύγχρονης τέχνης. Πριν, διετέλεσε πρόεδρος του Φλαμανδικού Συμβουλίου Μουσείων. Από το 1986 έως το 2001, ο Bart De Baere, υπήρξε επιμελητής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Γάνδης (S.M.A.K), όπου διοργάνωσε πολλές εκθέσεις, όπως την ‘This is the show and the show is many things’. Ως επιμελητής έχει ενεργό δράση σε διεθνές επίπεδο, από την Documenta IX στο Κάσσελ το 1992 μέχρι και την τελευταία Μπιενάλε στη Μόσχα το 2015. Ως σύμβουλος για την πόλη του Γιοχάνεσμπουργκ ασχολήθηκε με τη θέσπιση Μπιενάλε στη Νότια Αφρική. Ήταν μέλος του Διεθνούς Συμβουλευτικού Συμβουλίου για το δίκτυο των Κέντρων Σόρος για τη σύγχρονη τέχνη στην Ανατολική Ευρώπη. Η γραφή, τα θεωρητικά κείμενα και οι συνεντεύξεις του Bart De Baere έχουν παρουσιαστεί σε μια ποικιλία εκδόσεων.  

Joanna De Vos. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης, απ’όπου έλαβε και τον μεταπτυχιακό της τίτλο. Στην πτυχιακή της εργασία δούλεψε πάνω σε ανδρικά γυμνά φωτογραφημένα από γυναίκες (2006). Έχει δουλέψει για το Φλαμανδικό Διεθνές Φεστιβάλ της Γάνδης και έχει επιμεληθεί την οργάνωση της συλλογής έργων τέχνης της Εθνικής Τράπεζας του Βελγίου. Από το 2008 είναι μέλος του Agelos (οργάνωση των εικαστικών έργων του Jan Fabre). Με αυτή της την ιδιότητα έχει συμμετάσχει σε διάφορα καλλιτεχνικά έργα και τις δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των Hortus / Corpus στο Kröller – Müller Museum (Otterlo, 2011), The Years of the Hour Blue (1977 – 1992) στο Kunsthistorisches Museum of Vienna (2011), στο Musée d’art moderne de Saint – Etienne (2012), και Stigmata. Actions & Performances 1976 – 2013 στο MAXXI (Ρώμη, 2013) και στο MHKA (Αμβέρσα, 2015). Το 2015 επιμελήθηκε την μεγάλη έκθεση Facing time. Rops / Fabre στην Namur. Για το Μάιο 2016 ετοιμάζει τους Πνευματικούς Φρουρούς ( Spiritual Guards), μια μεγάλης κλίμακας ατομική έκθεση του Jan Fabre στη Φλωρεντία, που  θα διασχίζει το Forte Belvedere, την Piazza della Signoria και το Palazzo Vecchio.
Κατά τη διάρκεια της επιμέλειας του Jan Fabre στο Φεστιβάλ, θα επιμεληθεί την ενότητα Performance Art.

Mark Geurden. Σπούδασε Ρωμαϊκή Φιλολογία και Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο της Αμβέρσας. Έπειτα ειδικεύθηκε στο λεγόμενο «εμπράγματο συμβολισμό» (επιτελεστική ανάλυση) κατά τη διάρκεια του μετα-διδακτορικού προγράμματος «Θεατρικών Σπουδών» των Πανεπιστημίων της Αμβέρσας, της Γάνδης και των Βρυξελλών. Από το 1996 έως το 1999, εργάστηκε ως διευθυντής προγράμματος (θέατρο, χορός) του κέντρου τεχνών Hasselt. Έως και σήμερα εργάζεται στο  Troubleyn / Jan Fabre ως μέλος του προσωπικού, υπεύθυνος για την, μεταξύ άλλων, εσωτερική αποτελεσματικότητα των υποδομών της θεατρικής εταιρείας και τη γενικότερη (διεθνή) πολιτική. Το 2010 μαζί με τον Jan Fabre ίδρυσαν την ερευνητική ομάδα «Laboratorium» (διεπιστημονική έρευνα στον τομέα των παραστατικών τεχνών), του οποίου εξακολουθεί να είναι υπεύθυνος.
Κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών θα εργαστεί ως βοηθός του Jan Fabre και της Λιάνας Θεοδωράτου.

Miet Martens. Σπούδασε κινηματογράφο στο HRITCS των Βρυξελλών. Για τη διατριβή της, επικεντρώθηκε στο θέατρο και συνεργάστηκε με τη Βελγίδα θεατρική δημιουργό Arne Sierens. Το 1984, διοργάνωσε τη διεθνή περιοδεία της παράστασης του Jan Fabre The Power of theatrical madness. Από την ίδρυση του Troubleyn / Jan Fabre το 1986, είναι η στενότερη καλλιτεχνική συνεργάτιδα του Fabre  (βοηθός σκηνοθέτη, δραματουργία, μεταφράσεις, έκδοση κειμένων, πολιτιστικές πολιτικές).

Ως καλλιτεχνική συντονίστρια του θιάσου, βοήθησε το Fabre στην επιμέλεια του Φεστιβάλ της Αβινιόν και τώρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, για το οποίο παράλληλα θα επιμεληθεί και το πρόγραμμα βελγικού κινηματογράφου.

Sophie Vanden Broeck. Ξεκίνησε ως φιλόλογος. Πριν συνεργαστεί με το Troubleyn / Jan Fabre το 2004, δούλεψε στην Εκπαίδευση & Ανάπτυξη συνεργασιών. Για πολλά χρόνια υπήρξε διευθύντρια παραγωγής και τα τελευταία χρόνια εργάζεται για την εταιρεία του Fabre ως διευθύντρια περιοδειών. Κατά τη διάρκεια της επιμέλειας του Jan Fabre θα εργαστεί ως βοηθός του και θα συντονίσει της παραστάσεις των θεατρικών του έργων που θα παρουσιαστούν στο Φεστιβάλ.  

Λιάνα Θεοδωράτου. Καθηγήτρια Αρχαίας και Νεότερης Ελληνικής Λογοτεχνίας και Διευθύντρια του προγράμματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU). Για περισσότερες από δυο δεκαετίες έχει αφιερωθεί στην προώθηση της Ελληνικής Τέχνης και του Πολιτισμού στην Αμερική και διεθνώς. Σήμερα υπηρετεί το Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου από τη θέση της Αντιπροέδρου.

ΑΘΗΝΑ, ΑΜΒΕΡΣΑ – ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Δύο projects συναντώνται, ένα μουσειακό και ένα φεστιβάλ

Η συνάντηση των δύο Μουσείων Σύγχρονης Τέχνης, της Αθήνας και της Αμβέρσας, εγκαινιάζει μια σειρά γεγονότων που θα οδηγήσουν στα πολυαναμενόμενα εγκαίνια του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ). Αποτελεί την πρώτη από τις προγραμματισμένες μελλοντικές συνεργασίες του ΕΜΣΤ με διεθνή μουσεία και ιδρύματα. Το project αυτό θα προσπαθήσει μέσω του διαλόγου και της κριτικής ανάλυσης να διερευνήσει κρίσιμα και καίρια ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Τα δύο μουσεία, το ΕΜΣΤ και το MHKA αποφάσισαν τον επαναπρογραμματισμό αυτής τους της συνάντησης, ώστε να συμπεριληφθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2016, υπό την επιμέλεια του σκηνοθέτη θεάτρου και χορού της Αμβέρσας, ερμηνευτή και εικαστικού, Jan Fabre.

Το ΕΜΣΤ σήμερα στεγάζεται στη μόνιμη στέγη του, την ανακαινισμένη Ζυθοποιία FIX, ένα κτίριο-ορόσημο 18.000 τετραγωνικών μέτρων. Το κτίριο είχε αρχικά προγραμματιστεί να ανοίξει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και, στη συνέχεια, το 2014, κατά της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ανοίξει τελικά μέσα στο 2016, έπειτα από την ολοκλήρωση της μουσειολογικής μελέτης, χάρη στη γενναιόδωρη προσφορά του Ιδρύματος Στ. Νιάρχος. Το ΕΜΣΤ διαθέτει σημαντική συλλογή έργων τέχνης από διεθνείς καλλιτέχνες όπως, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Κουνέλλης, οι Ilya και Emilia Kabakov, ο Λουκάς Σαμαράς, ο Bill Viola, η Kimsooja, ο Βλάσης Κανιάρης, η Mona Hatoum, η Shirin Neshrat, και ο Francis Alys.

Η παρουσίαση των συλλογών του ΜHKA στο ΕΜΣΤ θα είναι η πρώτη από μια σειρά παρόμοιων εκθέσεων, μέσω των οποίων η Διευθύντρια του ΕΜΣΤ, Κατερίνα Κοσκινά, επιδιώκει να ενεργοποιήσει τα διεθνή αντανακλαστικά που οφείλει να έχει ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης. Παράλληλα η έκθεση αυτή αποκαλύπτει τη διαρκή προσπάθεια του ΜHKA να αρθρώσει τη σχέση τοπικότητας και παγκοσμιότητας.

Τα projects «Αθήνα, Αμβέρσα – Δύο πρόσωπα της Ευρώπης» και «Αθήνα, Αμβέρσα στον κόσμο», θα παρουσιάζουν έργα της συλλογής του ΜHKA σε διάλογο με έργα της συλλογής του ΕΜΣΤ. Το βασικό ερώτημα γύρω από το οποίο δομείται η έκθεση είναι η σημασία της καλλιτεχνικής σκέψης σχετικά με τα κρίσιμα σύγχρονα ζητήματα. Στον πυρήνα θα βρίσκεται η έννοια του διαλόγου μεταξύ των έργων Βέλγων και Ελλήνων καλλιτεχνών, μεταξύ δύο χωρών που έχουν έρθει αντιμέτωπες με τις παγκόσμιες προκλήσεις. Ως εκ τούτου, η βασική σύλληψη που ξεκινά από τα έργα – «επισκέπτες» από την Αμβέρσα, και η επιδίωξη για το μετασχηματισμό της σε ένα συνεχή διάλογο, θα συμπληρώνεται με τέχνη από όλο τον κόσμο.

Ο προσφάτως ορισθείς Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου Jan Fabre, προσκάλεσε τους δύο διευθυντές, De Baere και Κοσκινά, να επιμεληθούν  μια έκθεση Βέλγων καλλιτεχνών. Επιδίωξη τους είναι να εστιάσουν σε μια γενιά αντισυμβατικών καλλιτεχνών, όπως η γενιά του  Fabre, και που το έργο τους ακουμπά τις σύγχρονες προκλήσεις. Το Εδώ και Παντού (Here and Everywhere) θα προσκαλέσει στην Αθήνα καλλιτέχνες που ζουν στο Βέλγιο, μια πολυσύνθετη χώρα μέσα σε ένα πολυσύνθετο κόσμο. Το project θα προσπαθήσει να επιτύχει την ανάπτυξη ενός διαλόγου μεταξύ των Βέλγων και των Ελλήνων καλλιτεχνών.

Τα εγκαίνια των εκθέσεων, οι οποίες θα είναι σε συντονισμό και με την ενότητα των παραστάσεων του Φεστιβάλ που επιμελείται η Joanna De Vos, θα γίνουν στις 30 Ιουνίου 2016.

STIGMATA

Η παράσταση ‘Jan Fabre. Stigmata. Actions & Performances 1976- 2013’ αποτελεί ένα ταξίδι στις μνήμες του Φλαμανδού καλλιτέχνη, μέσω σχεδίων, φωτογραφιών, μακετών – στις οποίες ο Fabre αναφέρεται ως «αναστοχαστικές μακέτες» – και κινηματογραφικών αποτυπώσεων των παραστάσεών του, από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70, μέχρι σήμερα. Τους επισκέπτες υποδέχεται ένας λαβύρινθος από πίνακες, ο οποίος λειτουργεί ως εισαγωγή στις φιλοσοφίες του καλλιτέχνη· ως εργαλείο κατανόησης των ιδεών, των αναμνήσεων και της τέχνης του, που εμπνέονται  από τις παραδόσεις της φλαμανδικής ζωγραφικής, καθώς και της μελέτης και χρήσης του σώματος.

Όσον αφορά τις ελληνικές παραγωγές, για φέτος, θα υπάρχουν παραγωγές θεσμικών φορέων που εποπτεύονται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Το αναλυτικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί μαζί με τον υπόλοιπο προγραμματισμό του Φεστιβάλ.