Γιαν Φαμπρ

Γιαν Φαμπρ:

Χορός, έργα, θέατρο, περφόρμανς, εικαστικά και όλα τα νέα για τον Γιαν Φαμπρ (Jan Fabre)

Ο Γιαν Φαμπρ (1958) είναι Βέλγος καλλιτέχνης, θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης, χορογράφος, περφόρμερ και σχεδιαστής.

Γεννήθηκε στην Αμβέρσα και σπούδασε στο Δημοτικό Ινστιτούτο Διακοσμητικών Τεχνών και στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών.

Έγραψε τα πρώτα του σενάρια για το θέατρο μεταξύ 1976 και 1980 και έκανε επίσης τις πρώτες σόλο παραστάσεις του. Κατά τη διάρκεια της δράσης του “Χρήματα-Παραστάσεις”, έκαψε χρήματα και έγραψε τη λέξη «ΧΡΗΜΑ» με τις στάχτες. Το 1977, μετονόμασε την οδό όπου έζησε σε “Οδός Γιαν Φαμπρ” και έθεσε μια αναμνηστική πινακίδα “Εδώ ζει και εργάζεται ο Γιαν Φαμπρ” στο σπίτι των γονιών του, ανάλογη με την αναμνηστική πινακίδα στο σπίτι του Βίνσεντ βαν Γκογκ στον ίδιο δρόμο. Το 1978 έκανε σχέδια με το δικό του αίμα κατά τη σόλο παράσταση “Το σώμα μου, το αίμα μου, το τοπίο μου”.

Από το 1980, ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης και σκηνογράφος. Το 1986 ίδρυσε την εταιρεία θεάτρου Troubleyn / Jan Fabre με εκτεταμένες διεθνείς δραστηριότητες.

Άλλαξε το ιδίωμα του θεάτρου φέρνοντας πραγματικό χρόνο και πραγματική δράση στη σκηνή. Μετά την ιστορική οκτάωρη παραγωγή του “Αυτό είναι το θέατρο όπως ήταν αναμενόμενο και προβλεπόμενο” (1982) και την τετράωρη παραγωγή “Η δύναμη της θεατρικής τρέλας” (1984), ανέβασε το έργο του σε ένα νέο επίπεδο στο εξαιρετικό και μνημειακό “Όρος Όλυμπος”, μια 24ωρη παράσταση (2015).

Κέρδισε την αναγνώριση ενός παγκόσμιου κοινού με το “Τίβολι” (1990) όπου ζωγράφισε μόνος του με στυλό διαρκείας Bic έναν ολόκληρο πύργο.

Διακόσμησε το ταβάνι μιας αίθουσας του Βασιλικού Παλατιού στις Βρυξέλλες με ένα εκατομμύριο εξακόσιες χιλιάδες σκελετούς σκαραβαίων για το έργο του “Heaven of Delight” (2002) και δημιούργησε το “Totem” (2004), ένα γιγαντιαίο γλυπτό 23 μέτρων στη Λουβέν.

Στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας το 2004 παρουσίασε μια εγκατάσταση/χοροθέατρο το “Άγγελος του θανάτου” που συναντώνται ιδιότυπα ο ίδιος, ο Άντι Γουόρχολ και ο Γουίλιαμ Φόρσαϊθ.

Ήταν ο πρώτος εν ζωή καλλιτέχνης που παρουσίασε μια μεγάλη έκθεση στο Λούβρο του Παρισιού (“L’ange de la métamorphose”, 2008).

Στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2011 προκάλεσε σκάνδαλο με το έργο του “Πιετά”, εμπνευσμένο από τον Μιχαήλ Άγγελο. Το πρόσωπο της Παρθένου του Φαμπρ είναι νεκροκεφαλή ενώ ο Ιησούς που κρατάει στην αγκαλιά της είναι ο ίδιος!

Τον Φεβρουάριο του 2016 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου αλλά μετά από δύο μήνες παραιτήθηκε.

Ο Γιαν Φαμπρ χρησιμοποιεί τα έργα του για να κάνει εικασίες με δυνατό και απτό τρόπο σχετικά με τη ζωή και τον θάνατο, τις σωματικές και κοινωνικές μεταμορφώσεις, καθώς και για τη σκληρή και έξυπνη φαντασία που υπάρχει τόσο σε ζώα όσο και σε ανθρώπους.

Όπως έχει πει ο ίδιος, ένα μέρος της τέχνης του πηγαίνει πίσω στις παραδόσεις της κλασικής φλαμανδικής τέχνης, τις οποίες θαυμάζει. Έχει εμπνευστεί από τον Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς και τον Γιάκομπ Γιόρντενς.