Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου στο πλαίσιο των Πολιτιστικών της Δράσεων διοργανώνει έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Ξένου με τίτλο  Διαπλέοντες το Αιγαίο – Ένα Οπτικό Ρέκβιεμ για τη Μεσόγειο, η οποία θα εγκαινιαστεί τη Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016 στις 20:00 στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυτιλήνης.

Σύμφωνα με την επίτιμη Διευθύντρια Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού, αρχαιολόγο και κριτικό τέχνης κ. Βιβή Βασιλοπούλου «Οι Διαπλέοντες το Αιγαίο – Ένα Οπτικό Ρέκβιεμ για τη Μεσόγειο,  είναι μία εμβληματική έκθεση στην οποία ο Γιώργος Ξένος σχηματίζει το περίγραμμα της αγωνίας μας πλέοντας εν σχεδίω σε κύμα κελαινόν και θάλασσα εφάλμυρη. Τόνοι από αλάτι τα δάκρια ικεσίας σε άσπρο-μαύρο έδαφος. Η αδιαφορία τέμνουσα. Και οι Ερινύες αδιαπραγμάτευτα σκληρές, όπως ο χρόνος. Φθόγγοι απελπισίας σκιαγραφούν τα κύματα θρηνώντας αναπάντητα   γιατί  βυθάμε πάλι;»

 

Ο Γιώργος Ξένος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των θέσεων που εκφράζει η σύγχρονη ελληνική τέχνη από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980, ξεκίνησε δυναμικά με το έργο του μια ποιητική και πολιτική προοπτική, που ανοίγει τόσο για τον ίδιο όσο και για την εποχή του ορίζοντες μιας σπάνιας  καθαρότητας και  ενορχηστρώνει κινήσεις μιας αυστηρής συνέπειας.

Τα ερωτήματα που θέτει με το έργο του προκαλούν και ανασκευάζουν τον χώρο της ελληνικής ζωγραφικής.

Η θάλασσα του καλλιτέχνη, ρεαλιστική, υπερρεαλιστική ή εξπρεσιονιστική  είναι σκληρή, ακόμη και όταν έχει καμπύλα κύματα εγκυμονεί το απροσδόκητο.

Ο ίδιος γράφει για τη θάλασσα:

Η θάλασσα είναι κυκλοθυμική , δύστροπη, τραγική, τρυφερή, επικίνδυνη, εκδικητική, ανεξάντλητη σαν την ελευθερία

Ηχεί  σαν  φούγκα, σονάτα, ρέκβιεμ…

Μιλάει  όλες τις γλώσσες και ποτέ δεν ησυχάζει…            

                               

Ο Γιώργος Ξένος (Αθήνα, 1953) αποφοίτησε το 1982 από την École Nationale Supérieure des Beaux – Arts,  Section des Arts Plastiques στο Παρίσι.

Από το 1988-1992 έζησε και εργάστηκε στο Βερολίνο και από το 1993 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Έργα του έχει εκθέσει στη Galerie Jean Bernier (1986), στο Pergamon Museum του Βερολίνου (1992), στο Winckelmann Museum της πόλης Stendal (1991, 2002), στο Κτήριο Κωστή Παλαμά -Πανεπιστήμιο Αθηνών (1997), στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2007), στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (2009), στο Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών (2011), στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2012), στο Αρχαιολογικό Μουσείο και Χώρο Δελφών (2013),  κ.ά.

Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί παράλληλα στο Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο, στο Κάστρο και στο  Οθωμανικό Λουτρό Τσαρσί Χαμάμ (Çarşi Hamam) της Μυτιλήνης.