Η απλή μέθοδος των ανθρώπων που επιλέγουν τα θετικά πρόσημα, τα πρωτόνια, τα ναι, τα μισογεμάτα ποτήρια. Και κυρίως των ανθρώπων αυτών που αποφασίζουν να δροσίσουν κάποιον προσφέροντας το μισό τους αυτό ποτηράκι.

Η δυσχέρεια, η γκρίνια και το σύννεφο πάνω από την πόλη κάνει τους ανθρώπους ιδιοτελείς. Αυτό με τρομάζει στην κρίση. Το οικονομικό – θέλω να πιστεύω – θα παρέλθει με το πέρασμα των χρόνων. Όμως ως ένας λαός που κρατά τα αρνητικά στο DNA του με μεγαλύτερη ευκολία απ’ ό, τι τα θετικά, αναρωτιέμαι κατά πόσο αυτή η μιζέρια στην καρδιά θα εντυπωθεί στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Κατά πόσο θα καταχωρηθεί στο γενετικό κώδικα της επόμενης γενιάς η τσιγκουνιά. Και αναφέρομαι κυρίως στη συναισθηματική.

Έχω την τύχη να περνάω παραπάνω από τη μισή εργασιακή μου ημέρα δουλεύοντας με παιδιά και για παιδιά. Αυτό άμεσα καθιστά τον αυθορμητισμό και τη δοτικότητα μέρος της καθημερινότητας, ενώ το χαμόγελο βγαίνει αβίαστα. Τα παιδιά θα προσφέρουν χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα. Και η καρδιά τους θα εκφραστεί μόνο με ειλικρίνεια, παραδίδοντας έτσι ένα σοφό, μη συμβατό με την ηλικία τους, μάθημα. Ένα μάθημα που βίωσα στο όμορφο ταξίδι του Γαργαληστή, που ανεβαίνει στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκης κάθε Σάββατο και Κυριακή. Αυτού του παράξενου, ξακουστού Ληστή που κατά τη διάρκεια της νύχτας, “κλέβει” λίγο από το γέλιο των παιδιών που το έχουν σε περίσσεια και στη συνέχεια τα αναδιανέμει σε εκείνα που το έχουν ανάγκη. Με ανιδιοτέλεια ανάγει ένα μη υλικό αγαθό σε υπέρτατη αξία.

Ειδικά στην εποχή που διανύουμε, οφείλουμε να μεταδώσουμε στα παιδιά ότι δε μετρώνται όλα σε ευρώ. Ότι η ευτυχία δεν συμπορεύεται με τον πλούτο. Ότι η ζωή είναι καλύτερη όσο την αντιμετωπίζουμε με θετικό πνεύμα, όσο φωνάζουμε γενναιόδωρα “ναι” και όσο προσφέρουμε απλόχερα το γέλιο μας. Γιατί τελικά, τα ακριβότερα δώρα δεν αγοράζονται. Τόσο απλά.

Ο Δημήτρης Μπογδάνος είναι σκηνοθέτης της παράστασης «Γαργαληστής» που ανεβαίνει στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκης κάθε Σάββατο στις 3.00 και Κυριακή στις 12.00.