Το ελληνικό κοινό την γνώρισε μέσα από την ταινία «Η Ομορφότερη Εποχή», ένα λεσβιακό ερωτικό δράμα που επιχείρησε να εξετάσει αν η αγάπη αρκεί για να επιβιώσει μία σχέση που εναντιώνεται στις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής. Σήμερα, η Catherine Corsini συστήνεται ξανά στο ελληνικό κοινό μέσα από την ταινία “Μία Αγάπη Ανέφικτη“, που προβάλλεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος.
Η νέα της ταινία που διαδραματίζεται στα τέλη δεκαετίας του 1950, μας εξιστορεί τον μεγάλο αγώνα μιας ερωτευμένης όσο και περήφανης μητέρας για την επίσημη αναγνώριση της κόρης της από έναν πατέρα, που τις απορρίπτει εξαιτίας της κοινωνικής τους θέσης.
Κινούμενη κυρίως γύρω από τα θέματα του έρωτα, της εμπιστοσύνης, του φεμινισμού, αλλά και των κοινωνικών ανισοτήτων η ταλαντούχα σκηνοθέτις θεωρείται μία εκπληκτική ψυχογράφος των ανθρώπινων συναισθημάτων. Με σχεδόν εφηβική ορμή μίλησε στο CultureNow.gr για την νέα της ταινία, για τα επόμενα βήματα του φεμινιστικού κινήματος, αλλά και για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας: “Νιώθω πως η Ελλάδα έχει βαρεθεί να βρίσκεται σε αυτή τη λιτότητα και την αυστηρότητα. Δεν θα προκύψει τίποτα καλό από όλη αυτή τη κατάσταση. Πρέπει να βρούμε μία ισορροπία, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να ξοδεύουν χρήματα ανεξάρτητα από την τάξη τους“.
-Πως σας φαίνεται το φετινό Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Ελλάδος;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Είναι η τρίτη φορά που επισκέπτομαι το Φεστιβάλ και για μένα αποτελεί πάντα χαρά, καθώς ανακαλύπτω ένα κοινό που είναι ενθουσιασμένο με τις γαλλικές ταινίες και μου δίνει απλόχερα τόση αγάπη. Θα έλεγα πως είναι φανταστικά!
-Η νέα σας ταινία «Μία Αγάπη Ανέφικτη», που προβάλλεται αυτές τις ημέρες στο φεστιβάλ, έχει βασιστεί στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Christine Angot. Όταν διαβάσετε το βιβλίο, τι σας έκανε να επιλέξετε αυτή την ιστορία;
Όταν διάβασα το βιβλίο ένιωσα μία περίεργη αναστάτωση, καθώς με είχε αγγίξει τόσο πολύ η μοίρα της πρωταγωνίστριας. Αμέσως, μου γεννήθηκε η επιθυμία να γυρίσω αυτή την ταινία γιατί ήθελα να κάνω την ιστορία της γνωστή σε περισσότερο κόσμο.
-Στην ταινία ο Φίλιπ, ένας χαρισματικός και όμορφος αριστοκράτης συνάπτει σχέση με την Ρέιτσελ, μία ντροπαλή γραμματέα με προβλήματα αυτοεκτίμησης. Όταν εκείνη μένει έγκυος, εκείνος την απορρίπτει, λέγοντας της την αξιομνημόνευτη ατάκα: «Αν ήσουν πλούσια, ίσως και να το σκεφτόμουν». Πιστεύετε πως και στη δική μας σύγχρονη εποχή επιλέγουμε συντρόφους με γνώμονα την κοινωνική τους τάξη;
Ναι… πιστεύω πως γινόταν παλαιότερα και συνεχίζει να γίνεται. Η Ρέιτσελ, ήταν μία απλή κοπέλα που ζούσε σε μία επαρχιακή πόλη. Το γεγονός πως ήρθε αυτός ο εντυπωσιακός άντρας ήταν τόσο αναπάντεχο. Από την άλλη ο Φίλιπ την απορρίπτει επειδή είναι μία κοινή γραμματέας. Δυστυχώς, νομίζω πως αυτά τα πράγματα συμβαίνουν και σήμερα.
-Κατά τη διάρκεια της ταινίας βλέπουμε ένας είδος «συναισθηματικής» κακοποίησης της πρωταγωνίστριας, από τους γύρω της, αλλά και από τον ίδιο της τον εαυτό. Μέσω του ψυχολογικού βασανισμού της Ρέιτσελ θέλετε να μεταδώσετε ένα μήνυμα στο κοινό;
Μέσω του βασανισμού της κεντρικής ηρωίδας θέλω να δείξω την τυραννία της πατριαρχικής κυριαρχίας και όλα αυτά που έχουν υποστεί οι γυναίκες από τους άντρες. Ανά τους αιώνες οι γυναίκες έχουν γίνει θύματα ανδρών που έχουν κακές προθέσεις. Και δυστυχώς αυτό μπορούμε να το παρατηρήσουμε ακόμα και σήμερα! Θέλω να δείξω πως οι γυναίκες μπορούν να βγουν από όλη αυτή την κατάσταση και να έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση. Στην ταινία προσπαθώ να διηγηθώ την ιστορία μίας γυναίκας που έζησε τη δεκαετία του ‘50. Με αυτό τον τρόπο δείχνω την δύσκολη κατάσταση των γυναικών εκείνη την εποχή. Ήταν σαν να ζούσαν σε μία φεουδαρχία αντρών, ενώ η κοινωνία ήταν πολύ κλειστή. Οι άντρες είχαν μία τάση κατάκτησης εις βάρος των γυναικών. Μιλάμε για φεμινιστικές ιδέες και για φεμινίστριες πριν ακόμα αυτή η λέξη επινοηθεί. Αυτό θέλω να περάσω μέσα από την ταινία μου.
-Πιστεύετε πως το κίνημα #Me Too, που ξεκίνησε από αστέρες του κινηματογράφου και έχει ως βασικό του σκοπό να στηρίξει γυναίκες που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής βίας, θα καταφέρει να αλλάξει κάτι;
Το κίνημα #Me Too ήδη έχει αλλάξει κάποια πράγματα και είναι ένα κίνημα που πραγματικά μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο για τις γυναίκες. Νομίζω πως η ύπαρξη του τις έχει απελευθερώσει πολύ, τους έχει δώσει λόγο, αλλά και τη δυνατότητα να εκφράσουν τη βία που έχουν υποστεί. Μία πολύ σημαντική ενέργεια του #Me Too είναι πως έχει δώσει στους άντρες να αντιληφθούν πως μερικές φορές ο τρόπος που συμπεριφέρονται στις γυναίκες είναι ιδιαίτερα άσχημος. Το βλέπουμε παντού στον κόσμο! Οι άντρες μεταχειρίζονται τις γυναίκες σαν αντικείμενα ηδονής και ευχαρίστησης. Πρέπει επιτέλους να υπάρξει μία ισότητα. Νομίζω πως το κίνημα τους έχει βοηθήσει να αποκτήσουν μία συμπεριφορά που πλέον σέβεται τις γυναίκες περισσότερο.
-Ποιο πιστεύετε πως είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνουν οι γυναίκες του σήμερα για να κατακτήσουν μία ισότιμη θέση απέναντι στους άντρες;
Βρισκόμαστε σε μία πολύ σημαντική στιγμή για τις γυναίκες, καθώς είναι η ώρα να ζητήσουν θέσεις ευθύνης και εξουσίας σε νομικά συμβούλια, διοικητικούς οργανισμούς και ευρωπαϊκά όργανα.
-Υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ του ελληνικού και του γαλλικού κινηματογράφου;
Γνωρίζω ελάχιστα τον ελληνικό κινηματογράφο. Έχω ένα Έλληνα φίλο, τον Πάνο Κούτρα, που με έχει μυήσει στον ελληνικό κινηματογράφο. Στη Γαλλία δεν έχω τη δυνατότητα να παρακολουθώ πολλές ελληνικές ταινίες. Όμως με ενδιαφέρει πάρα πολύ να ενημερώνομαι για τη φιλμογραφία που υπάρχει εκτός Γαλλίας, καθώς έτσι μπορείς να καταλάβεις πως λειτουργεί μια χώρα. Επίσης, είναι ένας τρόπος να κατανοώ πως εξελίσσεται ο φεμινισμός σε άλλες χώρες.
-Όπως μας είπατε έχετε επισκεφτεί ήδη τρεις φορές την Ελλάδα, τι σας αρέσει περισσότερο εδώ;
Έχω επισκεφτεί πολλές φορές την Ελλάδα και λατρεύω τα ελληνικά νησιά. Όμως αυτό που μου έχει απασχολήσει σε σχέση με την Ελλάδα είναι το πόσο αυτή η χώρα έχει υποφέρει από την οικονομική κρίση. Στους νέους διακρίνω ένα συναίσθημα ανυπομονησίας, επανάστασης, αλλά και αδικίας. Νομίζω πως πρέπει να υπάρξει μία τάξη πια σε όλο αυτό. Όλη αυτή η κατάσταση που επικρατεί συντελεί απλά στο να πληρώνουμε τους πλουσιότερους. Νιώθω πως η Ελλάδα έχει βαρεθεί να βρίσκεται σε αυτή την λιτότητα και την αυστηρότητα. Δεν θα προκύψει τίποτα καλό από όλη αυτή τη κατάσταση. Πρέπει να βρούμε μία ισορροπία, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να μπορούν να ξοδεύουν χρήματα ανεξάρτητα από την τάξη τους. Χρωστάμε πάρα πολλά στην Ελλάδα. Έχουμε γαλουχηθεί με ιδέες δημοκρατίας από αυτήν, έχουμε μεγαλώσει με τη μυθολογία της. Όλες οι κοινωνίες έχουν επηρεαστεί από την Ελλάδα. Είναι πολύ σημαντικό και εμείς οι υπόλοιποι με τη σειρά μας να σας στηρίξουμε.
Διαβάστε επίσης:
Το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Ελλάδος γιορτάζει 20 πλούσια χρόνια!
