Angelika Dusk: Εγώ και το πιάνο μου παρέα!

Η Angelika Dusk θα παρουσιάσει δικά της κομμάτια, από τον πρώτο της δίσκο, νέο υλικό από τον επερχόμενο όπως το Scream, το Drown Out The Light και το Catfight που μόλις κυκλοφόρησε, αλλά και αγαπημένα της τραγούδια και διασκευές, από τη rock, pop και indie σκηνή.

Τα καλοκαιρινά live της θα συνεχιστούν, σε δύο δυνατά φεστιβάλ, στο Up Festival, στην Αμοργό και το River Party, στο Νεστόριο Καστοριάς, ενώ τον χειμώνα αναμένουμε να τη δούμε οπωσδήποτε στις συναυλίες των Kaleo σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και με το νέο της άλμπουμ σε κυκλοφορία…

Με αφορμή τα live της, αλλά και την κυκλοφορία των τελευταίων της singles, που προμηνύουν ένα διαφορετικό δεύτερο άλμπουμ, πιο ώριμο και πιο σκοτεινό, η Angelika Dusk, μας μιλάει για τη μουσική της, τις δυνατές της συνεργασίες και τον τρόπο που της αρέσει να εκφράζεται.

– Στις 12 Ιουλίου, αναμένουμε να σε δούμε σε ένα από τα μεγάλα φετινά καλοκαιρινά live στην Τεχνόπολη, μαζί με δυνατά ονόματα όπως η LP και οι Monophonins. Πες μας λίγα λόγια για τη συναυλία και πώς αισθάνεσαι που το συναυλιακό σου καλοκαίρι ξεκινά έτσι δυναμικά;

Το να πω ότι είμαι χαρούμενη που θα ανοίξω για την LP είναι λίγο. Είμαι πανευτυχής, θέλω να κάνω το καλύτερο που μπορώ και κυρίως να το ευχαριστηθώ. Στις πρόβες με τη μπάντα μου υπάρχει κλίμα χαράς και επαγγελματισμού αλλά ταυτόχρονα πέφτει πολύ γέλιο κατά την διάρκειά τους. Αισθανόμαστε όλοι τυχεροί και ενθουσιασμένοι που θα παίξουμε στην Τεχνόπολη και που το καλοκαίρι μας είναι γεμάτο συναυλίες σε φεστιβάλ σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας.

– Εκτός από τη συναυλία στην Τεχνόπολη θα σε απολαύσουμε και στις συναυλίες των Kaleo, οι οποίες αν και είχαν προγραμματιστεί για τις 24 και 24 Ιουλίου, τελικά θα γίνουν τον Δεκέμβριο, οπότε δεν θα είναι και πολύ καλοκαιρινές! Η ουσία όμως είναι ότι θα βρεθείς δίπλα σε ακόμα ένα μεγάλο όνομα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Τι σημαίνουν γενικά για σένα αυτές οι συνεργασίες;

Ναι, ευτυχώς που δεν ακυρώθηκε και απλώς αναβλήθηκε! Όταν είχα πρωτοακούσει τους Kaleo μου άρεσαν πάρα πολύ. Όταν έμαθα ότι θα ανοίξω τη συναυλία τους στην Αθήνα ενθουσιάστηκα! Δεν μπορώ παρά να νιώθω πολύ τυχερή που έχω την ευκαιρία για συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής από όλον τον κόσμο. Είναι πολύ διαφορετικό αυτό που νιώθεις όταν είσαι σε μια μεγάλη σκηνή και πρέπει να επικοινωνήσεις με το κοινό που έχει μεγάλες προσδοκίες. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει, το άγχος επίσης, αλλά όλο αυτό με εξιτάρει πολύ, με κάνει να τα δίνω όλα.

Δεν ξεχνάω ποτέ το πώς ένιωσα όταν άνοιξα για πρώτη φορά την Kovacs ή όταν βρέθηκα στην ίδια σκηνή με την Imany. Το ίδιο επιδιώκω και στις παραγωγές και ηχογραφήσεις των άλμπουμ μου. Αποζητάω την αναμέτρηση με συνεργάτες που είναι επαγγελματίες και έχουν υψηλά standards γιατί έτσι γίνομαι κι εγώ καλύτερη. Δουλεύω στο Λονδίνο κυρίως, με συνεργάτες σημαντικούς παραγωγούς όπως ο Rupert Christie ο οποίος έχει δουλέψει με ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής όπως: U2, Greenday, Coldplay, Lou Reed, Echo & The Bunnymen, Rebecca Ferguson, “Mamma Mia”.

– Πώς βλέπεις την ποπ/ροκ στην Ελλάδα; Και ειδικά την αγγλόφωνη από Έλληνες καλλιτέχνες; Υπάρχει μία μεγαλύτερη προτίμηση σήμερα από το ελληνικό κοινό, αλλά και από τις δισκογραφικές, απ’ ό,τι παλιότερα;

Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί και καλοί καλλιτέχνες που εκπροσωπούν αυτό που ονομάζουμε «η αγγλόφωνη σκηνή στην Ελλάδα». Ωστόσο η ανταπόκριση του κοινού δεν είναι αυτή που θα τους άξιζε κατά την γνώμη μου ή μπορεί και να μην υπάρχει ευρύ κοινό για το αγγλόφωνο τραγούδι – από Έλληνες – στην Ελλάδα. Είναι μάλλον αναμενόμενο, οι στίχοι των τραγουδιών στην μητρική μας γλώσσα, αγγίζουν πιο άμεσα το κοινό απ’ο,τι αυτοί στα αγγλικά ή κάποια άλλη γλώσσα. Δε μπορώ να πω ότι είναι μεγαλύτερη η προτίμηση στην ξένη μουσική από παλιότερα. Θυμάμαι μικρή τον πατέρα μου και τους φίλους του να «ροκάρουν» τα καλοκαίρια με Rolling Stones, Led Zeppelin, Pink Floyd. Τώρα αυτή η μουσική έχει αντικατασταθεί από ηλεκτρονική ποπ (elecro pop). Δεν το κατακρίνω, αλλά δεν είναι το ίδιο πια.

– Είσαι μια μουσικός που εκφράζεσαι και δημιουργείς τόσο μέσα από τη σύνθεση αλλά και από τους στίχους σου. Από που εμπνέεσαι για να δημιουργήσεις τα κομμάτια σου; Γράφεις τραγούδια με ελληνικό στίχο ή στα αγγλικά βρίσκεις ότι μπορείς να εκφραστείς περισσότερο;

Εμπνέομαι αποκλειστικά από προσωπικά βιώματα. Στο “Scream” – ένα από τα καινούρια μου τραγούδια – ένιωθα την ανάγκη να ουρλιάξω με μανία, στο «Catfight» – το πιο πρόσφατα single – διακωμωδώ το θυμό μου για μια ερωτική σχέση, στο «Drown Out the Light” γράφω για τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις. Προς το παρόν εκφράζομαι 100% μέσα από τον αγγλικό στίχο και τα ξένα ακούσματα μου. Θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι μια «μούσα» να μου χτυπήσει την πόρτα και να μου πει να γράψω ελληνικό στίχο!

– Η έκφραση “διεθνής καριέρα” πώς σου ακούγεται; Σήμερα με τα μέσα που διαθέτει ένας καλλιτέχνης μπορεί να είναι “διεθνής” απ’ όπου κι αν βρίσκεται;

«Όποιος γυρίζει μυρίζει και όποιος κάθεται σαπίζει» είναι η αγαπημένη έκφραση της μητέρας μου. Αν κάθεται κανείς σπίτι του ή στα ίδια μέρη και νομίζει ότι μπορεί να κάνει διεθνή καριέρα κάνει λάθος. Ναι, το ίντερνετ βοηθάει, αλλά η επαφή με τον κόσμο σε live, ή σε συνεντεύξεις για παράδειγμα, δε μπορεί να αντικατασταθεί από ένα βίντεο ή μια φωτογραφία στο κινητό.

– Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια για τους στενούς σου συνεργάτες και πόσο συνέβαλαν στη μουσική σου πορεία μέχρι σήμερα;

Τους αγαπώ! Με πολύ κόπο και χρόνο έχω καταφέρει να έχω γύρω μου μια ομάδα ανθρώπων (μουσικών, μάνατζερ, συμβούλους δημοσίων σχέσεων & social media) που πιστεύω ότι συμμερίζονται την αγάπη που έχω για αυτό που κάνω. Τους ζητάω να είναι ειλικρινείς μαζί μου, να μου λένε τα θετικά και τα αρνητικά, όπως κάνω κι εγώ σε αυτούς. Και το βασικότερο είναι ότι είμαστε όλοι τρελοί! Αλλιώς δεν θα κάναμε τίποτα σωστά!

– Αναμένουμε επίσης και το δεύτερο ολοκληρωμένο album σου, από το οποίο έχουν κυκλοφορήσει ήδη κάποια singles. Πόσο διαφέρει από το πρώτο σου album, ποια πλευρά της Angelika Dusk αποκαλύπτεται μέσα από τα νέα κομμάτια;

Διαφέρει αρκετά από το πρώτο άλμπουμ. Δεν θέλω να πω πώς, αυτό θα το κρίνουν οι ακροατές. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι στο πρώτο άλμπουμ αποκάλυψα την Angelika που προσπαθούσε να απεγκλωβιστεί από τις πιεστικές σχέσεις και τα «πρέπει». Στο δεύτερο, ελεύθερη πλέον από τα όποια δεσμά και τις πιέσεις, ανακάλυψα άλλες πτυχές του εαυτού μου. Είναι πιο «εγώ», πιο ωμό.

– Κλείνοντας, εκτός από τα δύο live που αναφέραμε λίγο νωρίτερα, που αλλού μπορούμε να σε δούμε το καλοκαίρι και τι ετοιμάζεις για το χειμώνα;

Αυτό το καλοκαίρι έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Θα ταξιδεύω για να παρουσιάσω τη μουσική μου σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδας και πραγματικά ανυπομονώ. Πριν λίγες εβδομάδες ήμουν στην Κρήτη στο Matala Festival (πέρασα τέλεια!). Τον Ιούλιο θα παίξω στην Τεχνόπολη στην Αθήνα, πριν τους LP- ΜΟΝΟPHONICS – LOLA MARSH, ενώ 2 ημέρες μετά θα βρίσκομαι στην Αμοργό, στο Up Festival στις 15/7. Τον Αύγουστο θα είμαι στο Νεστόριο Καστοριάς, στο River Party όπου παίζω στις 6/8 και έρχονται κι άλλα από Σεπτέμβριο. Είμαι σε μία άκρως δημιουργική περίοδο κατά την οποία περνάω πολλές ώρες στο studio ετοιμάζοντας καινούργιο υλικό και ομολογώ ότι αυτή είναι η πιο αγαπημένη μου φάση από όλες. Εγώ και το πιάνο μου παρέα.

www.angelikadusk.com/ | https://www.facebook.com/AngelikaDusk/

Διαβάστε επίσης:

Τα summer lives της Angelika Dusk!

LP, Monophonics, Lola Marsh και Angelica Dusk live στην Τεχνόπολη!