Το 4ο Evia Film Project ολοκληρώθηκε με μια σειρά από ξεχωριστές εκδηλώσεις

Με μουσική, χορό και την προβολή της μεγάλης επιτυχίας Υπάρχω του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, στον κατάμεστο θερινό κινηματογράφο Απόλλων της Αιδηψού, παρουσία συντελεστών της ταινίας, ολοκληρώθηκε το Σάββατο 21 Ιουνίου το 4ο Evia Film Project, η πράσινη δράση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στη Βόρεια Εύβοια, που πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Φέτος, το Evia Film Project ετοίμασε μια μεγάλη μουσική γιορτή για τη λήξη του, με μια σειρά από ξεχωριστές εκδηλώσεις σε Αιδηψό και Λίμνη, γιορτάζοντας με τον καλύτερο τρόπο την πρώτη ημέρα του καλοκαιριού και Ημέρα Μουσικής. Παράλληλα, το Σάββατο ολοκληρώθηκε και το εξειδικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που διοργάνωσε το Evia Film Project για τους φοιτητές του Τμήματος Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στα Ψαχνά της Εύβοιας, με το masterclass του σκηνοθέτη Αργύρη Παπαδημητρόπουλου.

Την τελετή λήξης παρουσίασαν η Γενική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελίζ Ζαλαντό και η Υπεύθυνη Ελληνικού Προγράμματος Ελένη Ανδρουτσοπούλου: «Για ακόμα μία χρονιά το Evia Film Project φτάνει στο τέλος του. Ηταν μια υπέροχη αρχή για το φετινό καλοκαίρι, εδώ στη Βόρεια Εύβοια. Φέτος, είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι, καθώς αισθανθήκαμε ότι το Evia Film Project αγαπήθηκε ακόμη περισσότερο. Η προσέλευση των ανθρώπων του τόπου, των φοιτητών και των επισκεπτών  στις προβολές, στα εργαστήρια και τις παράλληλες εκδηλώσεις ήταν μαζική. Η συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και τις επιχειρήσεις ήταν άριστη. Η υποδοχή σας μας συγκίνησε. Την ίδια στιγμή, οι καλεσμένοι του Φεστιβάλ από όλο τον κόσμο, που ξεπέρασαν τους 350, γνώρισαν και αγάπησαν αυτόν τον μαγικό τόπο και τους ανθρώπους του. Με ποικίλες δράσεις σε Αιδηψό, Λίμνη, και Αγία Άννα, προσπαθήσαμε φέτος να ανακαλύψουμε μαζί τις διαφορετικές πτυχές του ελληνικού καλοκαιριού και να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας μαζί του, σε μια περίοδο που όλα αλλάζουν, και πρέπει  να αλλάξουμε κι εμείς. Απολαύσαμε πολλές γεύσεις, μυρωδιές, ήχους, και  εικόνες του ελληνικού καλοκαιριού σε στεριά και θάλασσα, και σήμερα, τη μεγαλύτερη μέρα του χρόνου και συγχρόνως Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής, απολαύσαμε στην Αιδηψό και στη Λίμνη, μουσικές από την Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και όλο τον κόσμο. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το Υπουργείο Πολιτισμού για τη σταθερή του στήριξη, τους τοπικούς φορείς για την πολύτιμη συνεργασία, τους χορηγούς και υποστηρικτές του Φεστιβάλ, που είναι πάντα  δίπλα μας. Επίσης, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους συνεργάτες του Φεστιβάλ από την Εύβοια, αλλά και όλους τους εργαζόμενους του φορέα μας, που αγκάλιασαν για άλλη μια χρονιά το Evia Film Project, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και, με τον επαγγελματισμό, το κέφι και τη δημιουργικότητά τους, οδήγησαν στην επιτυχία του».

«Σήμερα, Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής, επιλέξαμε για την τελετή λήξης του 4ου Evia Film Project, να προβάλουμε μια ταινία που αγαπήθηκε όσο λίγες από το κοινό. Μια ταινία αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο του μεγάλου έλληνα καλλιτέχνη Στέλιου Καζαντζίδη, που τραγούδησε στις καρδιές όλων μας: την ταινία Υπάρχω», ανέφερε η Ελένη Ανδρουτσοπούλου. Στη συνέχεια, κάλεσε στη σκηνή τους συντελεστές της ταινίας, τη σεναριογράφο και Αντιπρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Κατερίνα Μπέη, τον παραγωγό Διονύση Σαμιώτη, τον Executive Director Εταιρικής Επικοινωνίας, Βιώσιμης Ανάπτυξης και CEO Cosmote TV Production Δημήτρη Μιχαλάκη και τον αγαπημένο σκηνοθέτη και στενό φίλο του Φεστιβάλ Γιώργο Τσεμπερόπουλο, τους οποίους ευχαρίστησε για την παραχώρηση της ταινίας στο 4ο Evia Film Project.

Πρώτος πήρε τον λόγο ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος: «Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου από τη Βόρεια Εύβοια που έχουν έρθει και από τα γύρω χωριά, και φυσικά όλο το κοινό της Αιδηψού. Τονίζω το κοινό της Αιδηψού, γιατί εμείς οι κινηματογραφιστές είμαστε πλανόδιοι: πηγαίνουμε από φεστιβάλ σε φεστιβάλ και καθόμαστε συνήθως σε καρέκλες, παρακολουθώντας τις ταινίες των συναδέλφων. Το να είμαστε εδώ στη χαροκαμένη Βόρεια Εύβοια και να σας βλέπουμε να γεμίζετε τις αίθουσες των θερινών κινηματογράφων έχει πολύ μεγάλη σημασία για όλους μας. Το σινεμά πρέπει να το βλέπετε πρώτα στη μεγάλη οθόνη. Η μικρή είναι για επαναλήψεις» δήλωσε ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος.

Ακολούθως, η Ελένη Ανδρουτσοπούλου ρώτησε τον Διονύση Σαμιώτη και τον Δημήτρη Μιχαλάκη πώς ξεκίνησε η ιδέα για την παραγωγή μιας ταινίας για τον Στέλιο Καζαντζίδη. Ο Διονύσης Σαμιώτης απάντησε σχετικά: «Σας ευχαριστούμε πολύ που βρίσκεστε εδώ σήμερα. Αυτή η ταινία ξεκίνησε από μια ιδέα και τη στήριξη του Δημήτρη Μελισσανίδη. Όλοι υπηρετήσαμε αυτό το όραμα με τον καλύτερο τρόπο, σε μια προσπάθεια η οποία συνδυάστηκε με τον δικό μας στόχο: να φέρουμε τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική ιστορία στο κοινό μέσω των ταινιών, αλλά και να φέρουμε τον κόσμο πιο κοντά στον ελληνικό κινηματογράφο. Όλες οι ταινίες που έχουμε κάνει: Ευτυχία, Σμύρνη μου αγαπημένη, Φόνισσα και, τώρα, το Υπάρχω το αποδεικνύουν. Σας ευχαριστούμε που στηρίζετε το όραμά μας και μας δίνετε δύναμη να συνεχίσουμε» δήλωσε ο Διονύσης Σαμιώτης.

Αμέσως μετά, πήρε τον λόγο ο Δημήτρης Μιχαλάκης: «Η αλήθεια είναι πως όταν ήρθε ο Διονύσης στην COSMOTE TV για να συζητήσουμε για το πρότζεκτ δεν χρειάστηκε να κάνει μεγάλο pitching, γιατί το θεωρήσαμε μια φυσική συνέχεια πολλών πρότζεκτ που είχαμε ήδη κάνει. Ύστερα από τόσες συνεργασίες, είχαμε φτάσει σ’ ένα σημείο που υπήρχε ωριμότητα. Θέλαμε να συνεργαστούμε για να αναδείξουμε ιστορίες σαν τη συγκεκριμένη και να προσεγγίσουμε ένα νεανικό κοινό. Πιστεύω πως το πετύχαμε, ειδικά με την επιλογή του casting που ήταν εξαιρετική. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που η ταινία είχε τέτοια υποδοχή και περιμένουμε τα επόμενα βήματα» ολοκλήρωσε ο Δημήτρης Μιχαλάκης.

Στο σημείο αυτό, τον λόγο πήρε η σεναριογράφος της ταινίας και αντιπρόεδρος του ΔΣ του Φεστιβάλ Κατερίνα Μπέη, η οποία ανέλυσε τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη συγγραφή ενός σεναρίου για μια τόσο εμβληματική προσωπικότητα: «Σας ευχαριστώ που βρίσκεστε όλοι εδώ κι έχετε αγκαλιάσει το Φεστιβάλ, το οποίο κάθε χρόνο γίνεται όλο και καλύτερο, με μεγαλύτερη συμμετοχή και μεγαλύτερο κέφι. Σε σχέση με το σενάριο, να πω πως η πρόκληση ήταν ο ίδιος ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο χαρακτήρας του και το αποτύπωμα που έχει στους ανθρώπους. Κατόπιν εορτής όλοι θεωρούν πως μια ταινία για τον Καζαντζίδη δεν θα μπορούσε να μη γνωρίσει επιτυχία. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι, γιατί ο Στέλιος Καζαντζίδης πατούσε σε δύο πολύ αντιφατικά κοινά: το πρώτο είναι το κοινό της παλιάς εποχής, το οποίο τον λάτρευε γιατί είχε ζήσει τον μύθο του. Αυτό το κοινό δεν ήθελε να ακουμπήσει κανείς τον Καζαντζίδη, κι όλοι ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στην επιλογή του casting, θεωρούσαν πως κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Το δεύτερο είναι το σύγχρονο κοινό, το οποίο δεν είχε νιώσει το εκτόπισμα του Καζαντζίδη. Τον είχε γνωρίσει μόνο μέσα από κάποιες συνεντεύξεις του στο YouTube, τον θεωρούσαν μια φιγούρα συγκρουσιακή και προβληματική και τους ήταν μέχρι και αντιπαθής. Έπρεπε λοιπόν να βρούμε έναν τρόπο να επικοινωνήσουμε μ’ αυτά τα δύο τόσο αντιφατικά κοινά. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να περιγράψουμε έναν ήρωα με ρωγμές και ελαττώματα, ο οποίος κατέγραψε μεγαλειώδη κατορθώματα και αγαπήθηκε όσο κανείς στην εποχή του, καταφέρνοντας παράλληλα να προσεγγίσουμε και ένα νεότερο κοινό».

Τέλος, ο σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος σε ερώτηση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο έχει καταγραφεί η προσωπικότητα του Στέλιου Καζαντζίδη στην ψυχή του, σημείωσε: «Η ταινία Υπάρχω δεν είναι μόνο δουλειά ημών και του υπόλοιπου συνεργείου. Είναι και δουλειά όλων εκείνων που έγραψαν όλα αυτά τα σπουδαία τραγούδια. Στην ταινία που θα παρακολουθήσετε, σε παρασέρνει το ταλέντο στιχουργών και συνθετών, οι οποίοι έχουν γράψει αριστουργήματα που έχουν αντέξει 50 και 60 χρόνια και θα αντέξουν άλλα τόσα. Άνθρωποι που με πολύ λίγα λόγια επικοινωνούσαν με τον κόσμο και, όπως αποδείχθηκε μ’ αυτή την ταινία, επικοινωνούν ακόμα. Τα τραγούδια των σημερινών εποχών έχουν ημερομηνία λήξης ένα ή δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία τους. Αυτή η μακροβιότητα των παλιών τραγουδιών αναγνωρίζεται από τον κόσμο, γιατί στην Ελλάδα έχουμε πολλές δεκαετίες σπουδαίας παράδοσης. Πριν ξεκινήσουμε την ταινία, θέλω να πω πως από σήμερα το Σινέ Απόλλων έχει και θεωρείο και εξώστη, γιατί το έχετε γεμίσει ασφυκτικά», ολοκλήρωσε ο Γιώργος Τσεμπερόπουλος. Ακολούθησε η προβολή του Υπάρχω, της μεγαλύτερης εμπορικής επιτυχίας των τελευταίων ετών στο ελληνικό box office, σε πρώτη προβολή στο νησί της Εύβοιας. Αμέσως μετά, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει μουσικές εμπνευσμένες από την ταινία λήξης στο Κύμα.

Μουσικές εκδηλώσεις

Το 4ο Evia Film Project γιόρτασε τον ερχομό του καλοκαιριού και την Ημέρα Μουσικής με ένα πλήθος μουσικών εκδηλώσεων σε αναπάντεχα σημεία σε Αιδηψό και Λίμνη, με μουσικές που κινούνται από το παραδοσιακό και το έντεχνο μέχρι το ρεμπέτικο, την τζαζ και την ποπ. Το κοινό της Βόρειας Εύβοιας είχε την ευκαιρία να απολαύσει τη μαγεία της μουσικής, με μικρά και μεγαλύτερα σχήματα, στην Αιδηψό –στο Κύμα, στην Πλατεία Θερμοποτάμου, στο Πάρκο, στις ταβέρνες Καλύβα και Πόντιος–, καθώς και στη Λίμνη –στο Κτίριο Μελά, στο Άγαλμα Λέλας Καραγιάννη, στην Ξύλινη προβλήτα, στην ταβέρνα Πλάτανος, στο Καφέ Baroūs– και σε άλλα σημεία. Όλες οι εκδηλώσεις ήταν ανοιχτές για το κοινό.

Η ημέρα ολοκληρώθηκε με την καταξιωμένη ερμηνεύτρια Ελένη Αράπογλου, η οποία παρουσίασε στο Κύμα διασκευές σε γνωστά ελληνικά τραγούδια για το καλοκαίρι, ενώ ακολούθησε πατινάδα από την κορυφαία μπάντα κρουστών και πνευστών Αγία Φανφάρα, σε ένα μοναδικό street party στους δρόμους της Αιδηψού που έφτασε μέχρι το θερινό σινεμά Απόλλων πριν από την προβολή της ταινίας Υπάρχω. Το συγκρότημα ερμήνευσε αγαπημένες παραδοσιακές αλλά και σύγχρονες μελωδίες από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο, ξεσηκώνοντας το κοινό της Βόρειας Εύβοιας.

Masterclass Αργύρη Παπαδημητρόπουλου

Ο σκηνοθέτης Αργύρης Παπαδημητρόπουλος (Suntan) παρέδωσε στην Αγία Άννα ένα συναρπαστικό masterclass για τους φοιτητές του Τμήματος Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στα Ψαχνά της Εύβοιας.

Χαρακτήρισε τον τρόπο που δουλεύει «punk rock», σημειώνοντας ότι τον ενδιαφέρει να είναι τα πράγματα αυθόρμητα, να μην είναι προσχεδιασμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Ωστόσο, τόνισε ότι θα πρέπει να υπάρχουν πόλοι μέσα στην ταινία που να λειτουργούν τέλεια, ώστε να ξέρει κανείς ποιο είναι το α, το β και το γ. «Ανάμεσά τους μπορείς να στήσεις μια δική σου αλφάβητο. Αλλά αν ξέρεις από πού ξεκινάς και πού πας, αποκλείεται να χαθείς στην πορεία, όσο και να αυτοσχεδιάζεις» επισήμανε σχετικά.

Αναφερόμενος στην πορεία μιας ταινίας σημείωσε ότι η επιτυχία της δεν κρίνεται από το αν θα πάει σε κάποιο μεγάλο φεστιβάλ. «Φυσικά είναι υπέροχο το να σε αναγνωρίσει ένα μεγάλο φεστιβάλ, αλλά δεν είναι αυτός ο μόνος τρόπος να προχωρήσεις» διευκρίνισε σχετικά. Μιλώντας για τη δική του διαδρομή, ανέφερε: «Έμαθα στην πορεία ότι δεν πρέπει να αγχώνομαι τόσο πολύ, κάποια πράγματα γίνονται, κάποια δεν γίνονται ποτέ». Σημείωσε παράλληλα ότι αν κάνει κάποιος κάτι που αγαπάει πολύ, «αυτό θα βρει τον δρόμο του, ή μπορεί και να μη βρει τον δρόμο του, ή μπορεί να μη χωράει ο κόσμος τόσους σκηνοθέτες, αλλά να μπορεί να καταλήξετε να κάτι κάτι άλλο πολύ ωραίο, να γίνετε για παράδειγμα ένας φανταστικός μοντέρ/μια φανταστική μοντέζ». Επιπλέον, υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στο γύρισμα που να είναι περιττός. Όσο για την επιλογή συνεργατών, εξήγησε ότι κανείς δουλεύει με τις προσωπικότητες, και όχι μόνο με το ταλέντο ή με το showreel του κάθε συνεργάτη. «Αυτός είναι πολύ σημαντικό, και για να το μάθεις θα πρέπει να έχεις συνεργαστεί πρώτα με διαφορετικούς ανθρώπους, και να αποφασίσεις στη συνέχεια με ποιον προτιμάς να δουλεύεις» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά.

«Το να μην πάρεις ρίσκο είναι το μεγαλύτερο ρίσκο. Το να προσπαθήσεις να κάνεις κάτι όπως το έκαναν οι άλλοι είναι σχεδόν βέβαιη αποτυχία, ή είναι ένας δρόμος που θα σε οδηγήσει σε κάτι απόλυτα μέτριο. Αν σε ικανοποιεί αυτό, κάν’ το, ακολούθησε ακριβώς τα βήματα που έκανε κάποιος άλλος και προσπάθησε να κολυμπήσεις περίπου στα ίδια νερά. Αλλά αποκλείεται να έχει πλάκα, αποκλείεται να το ευχαριστηθείς» είπε, και πρόσθεσε απευθυνόμενος στους φοιτητές: «Εσείς έχετε πάει σε μια σχολή κινηματογράφου, έχετε ήδη λοιπόν πάρει ένα ρίσκο. Δεν έχετε πάει σε μια σχολή όπου θα σπουδάσετε κάτι που ξέρετε ότι θα σας κάνει περιζήτητους στην αγορά εργασίας. Επομένως, ξεκινάτε με αυτό το ρίσκο. Στην πορεία μιας ταινίας, από την ιδέα μέχρι την πρώτη της προβολή, η καρδιά σου θα τσαλακωθεί και θα ποδοπατηθεί εκατό φορές. Θα έχεις άγχος για τα πάντα, οικονομικό άγχος, δημιουργικό άγχος, θα γίνουν χίλια δύο πράγματα. Είναι μια σκέτη κόλαση αν δεν έχεις σοβαρό λόγο να το κάνεις. Αν είναι λοιπόν να πας να το κάνεις απλώς για να το κάνεις, ή για να το κάνεις όπως το έκανε κάποιος άλλος, δεν έχει νόημα να περάσεις όλη αυτή τη διαδικασία» κατέληξε.