Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορεί το βιβλίο Αιρετικοί του Λεονάρδο Παδούρα σε μετάφραση του Κώστα Αθανασίου.

Το 1939, το πλοίο Σεντ Λούις, με πάνω εννιακόσιους εβραίους που προσπαθούν να διαφύγουν από τη ναζιστική Γερμανία, ψάχνει ματαίως ένα λιμάνι της αμερικανικής ηπείρου να το δεχθεί. Τελικά, μετά την άρνηση όλων των χωρών στις οποίες απευθύνθηκε, το πλοίο επιστρέφει στην Ευρώπη, οδηγώντας τους περισσότερους από τους διωκόμενους στον θάνατο.

Στα μέσα του 17ου αιώνα, ένας νεαρός εβραίος που ζει στο Άμστερνταμ παίρνει την απόφαση να μαθητεύσει δίπλα στον Ρέμπραντ, αψηφώντας όλους τους κανόνες και τους νόμους της θρησκείας και της κοινότητάς του και ρισκάροντας τη ζωή του για το μεγάλο του πάθος: τη ζωγραφική.

Το 2007, στη σύγχρονη Αβάνα, ο πρώην αστυνομικός Μάριο Κόντε αρχίζει μια αναζήτηση που θα τον φέρει σε επαφή με τις αστικές φυλές των νέων της σημερινής Κούβας, έναν κόσμο εντελώς άγνωστο σε αυτόν, τον οποίο προσπαθεί να καταλάβει.

Τι συνδέει όλες αυτές τις ιστορίες, όλες αυτές τις εποχές, όλους αυτούς τους τόπους; Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με έναν πίνακα (αυθεντικό Ρέμπραντ, μήπως;) που βγαίνει σε δημοπρασία στο σημερινό Λονδίνο;

Ο Λεονάρδο Παδούρα γεννήθηκε το 1955 στην Αβάνα. Έχει εργαστεί ως σεναριογράφος, δημοσιογράφος και κριτικός. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα και δοκίμια. Εκείνη όμως που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό είναι η αστυνομική τετραλογία του «Οι τέσσερις εποχές» (Ένα άψογο παρελθόν, Άνεμοι της Σαρακοστής, Μάσκες, Φθινοπωρινό τοπίο), με πρωταγωνιστή τον αστυνομικό Μάριο Κόντε, στην οποία ήρθαν αργότερα να προστεθούν άλλα δύο βιβλία με τον ίδιο ήρωα, το Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη και το Αντιός, Χέμινγουεϊ. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ έχει βραβευτεί στην Κούβα, την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Δομινικανή Δημοκρατία και την Αυστρία. Ανάμεσα στα βραβεία του, το Βραβείο Χάμετ για το καλύτερο αστυνομικό μυθιστόρημα (1997, 1998 και 2006) και το Καφέ Χιχόν (1995). Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα Αντιός, Χέμινγουεϊ (2007), Παρελθόν χαμένο στην ομίχλη (2009), Μάσκες (2010) και ο Άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά (2011), όλα μεταφρασμένα από τον Κώστα Αθανασίου.

Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.