Στην έκθεση 15’ Kneading θα παρουσιαστούν τα έργα που δημιούργησαν οι καλλιτέχνες: Sara Garcia (Ισπανία) και Small but Dangers (Mateja Rojc, Simon Hudolin, Σλοβενία) κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας τους στην Αθήνα, που συμπίπτει με την πρώτη φάση του διετούς προγράμματος ανταλλαγής καλλιτεχνών SAIR (Sustainability is in the Air).
H διαδικασία παραγωγής ενός νόστιμου, καλοψημένου ψωμιού απαιτεί συγκεκριμένα βήματα, το πρώτο εκ των οποίων είναι το αποτελεσματικό ζύμωμα για 15 λεπτά. Ο τίτλος της έκθεσης 15’ Kneading έχει επιλεγεί ως μια αλληγορία της καλλιτεχνικής έρευνας που έχουν πραγματοποιήσει οι φιλοξενούμενοι καλλιτέχνες Sara Garcia και Small but Dangers κατά τους τρεις πρώτους μήνες του προγράμματος SAIR.
Το διετές πρόγραμμα SAIR – συν χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε. – έχει στόχο, μέσα από τις στρατηγικές φιλοξενίας καλλιτεχνών τεσσάρων οργανισμών: στην Ljubljana (MGLC), τη Μαδρίτη (Matadero), την Πράγα (MeetFactory) και την Αθήνα (Snehta), να προωθήσει βιώσιμες καλλιτεχνικές πρακτικές αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τη δημιουργική ανταλλαγή μεταξύ καλλιτεχνών με διαφορετικό πολιτισμικό και κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο.
Ως εκ τούτου, κάθε ένας από τους επιλεγμένους καλλιτέχνες του προγράμματος (από την Ljubljana, τη Μαδρίτη, την Πράγα και την Αθήνα) θα δουλέψει για δύο χρόνια πάνω σε μία συγκεκριμένη ιδέα, η οποία θα λάβει την τελική της μορφή κατόπιν της φιλοξενίας του στους τέσσερις προαναφερθέντες οργανισμούς και θα παρουσιαστεί ως ολοκληρωμένο έργο με το πέρας του προγράμματος SAIR, το 2026.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η έκθεση 15’ kneading αποκαλύπτει στους θεατές μια πρώτη εικόνα της πρακτικής των καλλιτεχνών Sara Garcia και Small but Dangers, στο πλαίσιο της έρευνάς τους για το πρόγραμμα SAIR, και κυρίως μετά την επαφή τους με το αθηναϊκό αστικό τοπίο, την ιστορία και την κουλτούρα της πόλης που αντανακλώνται στα έργα που θα εκτεθούν στο Snehta.
Επιμέλεια: Αύγουστος Βεϊνόγλου, Ματίνα Χαραλάμπη
Artists’ Statements:
Sara Garcia “molding mourning mouths”
Η δουλειά που παρουσιάζεται στο Snehta αποτελεί το αρχικό στάδιο μιας εν εξελίξει διαδικασίας του project “molding mourning mouths”, που διερευνά τις διατροφικές συνήθειες, καθώς και την κατανάλωση και σύνδεση διαφορετικών συστατικών στη χρήση του ψωμιού και του προζυμιού.
Το γεγονός ότι η διατροφή μας αποτελείται από διαφορετικές ουσίες και συστατικά αποκαλύπτει τη σύνδεσή μας με άλλες μορφές ζωής. Τόσο η γεωργία όσο και η διατροφή μας συνδέουν με οικοσυστήματα από τα οποία το ανθρώπινο είδος, αλλά και άλλα είδη τρέφονται. Έχουν βρεθεί υπολείμματα από ψωμί που χρονολογούνται 14.000 χρόνια πίσω, όταν ακόμη δεν υπήρχε η γεωργία. Απ’ ό,τι φαίνεται αυτό το συγκεκριμένο είδος ψωμιού κατασκευαζόταν από ακαλλιέργητο σιτάρι και επικρατεί η πεποίθηση ότι το χρησιμοποιούσαν σε τελετουργικά, κάποια από τα οποία συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα με το πέρας του χρόνου. Ορισμένες από τις θεότητες που συνιστούσαν μέρος του φαντασιακού που διαμόρφωσε τη Δυτική σκέψη, όπως η Δήμητρα και η Περσεφόνη ή η Ίσις και ο Όσιρις, σχετίζονται με τα δημητριακά και/ή τον θάνατο. Οι τελετουργίες γύρω από αυτά συνοδεύονταν από την προσφορά σπόρων ή ψωμιού, ως σύμβολα θανάτου και αναγέννησης. Επανεξετάζοντας αυτές τις ιδέες, το “molding mourning mouths” αποτελείται από μια σειρά τελετουργιών στις οποίες ψωμί προσφέρεται στη Γη, στους επισκέπτες, καθώς και σε έμβια όντα πέραν του ανθρώπινου είδους.
Small but Dangers “The Europe Archipelago”
Φάση 1: Tο νησί των Αθηνών
a) Μπορεί ένα κενό κομμάτι χαρτιού, διπλωμένο σαν αντικείμενο να παραμείνει κενό; Mπορεί μια εικόνα σε μία φωτογραφία να γίνει τρισδιάστατη εάν τσαλακωθεί και γίνει ένα αντικείμενο;
β) Κάθε αντικείμενο είναι εν δυνάμει σκουπίδι. Ακόμη και όταν μετατρέπεται σε αντικείμενο τέχνης.
γ) Η τέχνη δεν είναι αιώνια! …παρόλο που είναι νεκρή.
Κεντρική φωτογραφία θέματος: Sara Garcia, “molding mourning mouths”
