Ο Simon Scarrow είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος συγγραφέας, ο οποίος έχει τη μοναδική ικανότητα, με ό,τι θέμα κι αν καταπιαστεί, να το κάνει ολότελα δικό του, πραγματοποιώντας την απαραίτητη έρευνα προκειμένου να προχωρήσει στην δημιουργία μιας δικής του ιστορίας που όμως, θα σέβεται την πραγματική Ιστορία. Το “Καρδιά από πέτρα” είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά παράδειγμα και πρέπει να ομολογήσω πως αν και ως είδος δεν είναι και πολύ του γούστου μου, κατάφερε να με συγκινήσει. Και όχι μόνο αυτό! Κατάφερε να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μου, από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά και να με κάνει να παραδεχτώ πως ο συγγραφέας, σε αντίθεση με άλλους κατά καιρούς, δεν εκμεταλλεύτηκε την Ιστορία του τόπου μου κακοποιώντας την, αλλά την αντιμετώπισε με τον πρέποντα σεβασμό.

Η ιστορία μας ξεκινάει στη Λευκάδα του 1938, όπου ο Πέτερ, ο Αντρέας και η Ελένη, αναπτύσσουν μεταξύ τους μια βαθιά, δυνατή φιλία. Ο πρώτος συνοδεύει τον πατέρα του που είναι αρχαιολόγος, ενώ οι άλλοι δύο είναι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού. Με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πέτερ αναγκάζεται να φύγει, αλλά οι τρεις νέοι δίνουν την υπόσχεση πως οι δρόμοι τους θ’ ανταμώσουν και πάλι. Και πράγματι, πέντε χρόνια αργότερα, το 1943, ο Αντρέας και η Ελένη θα συναντήσουν και πάλι τον Πέτερ, ο οποίος επιστρέφει στο νησί, μόνο που το χάσμα που τους χωρίζει πλέον είναι τεράστιο. Εκείνοι έχουν ταχτεί στο πλευρό των ανταρτών, ενώ ο εκείνος είναι πλέον αξιωματικός τον μυστικών υπηρεσιών των Γερμανών, κάτι που δεν τον καθιστά άξιο εμπιστοσύνης, αποτελώντας θανάσιμο κίνδυνο για εκείνους. Στο σήμερα, η Άννα, εγγονή της Ελένης, συναντά έναν απόγονο του Πέτερ που θέλει να έρθει σε επαφή με την γιαγιά της, κάτι που η ίδια δεν επιθυμείς, αλλά που θα την οδηγήσει στο ν’ αφηγηθεί στην Άννα μια ιστορία τρομακτικά αληθινή, και βαθιά σπαρακτική, που σημάδεψε και άλλαξε τη ζωή της για πάντα.

Αυτό που πρέπει να προσέξει ένας συγγραφέας σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα, είναι το να παντρέψει την Ιστορία με την μυθοπλασία με τέτοιο τρόπο όπου το αποτέλεσμα να φαντάζει ρεαλιστικό και κατά συνέπεια, η ιστορία που αφηγείται, να γίνεται πιστευτή από τους αναγνώστες. Ο Scarrow το πετυχαίνει αυτό, στον απόλυτο θα λέγαμε βαθμό, ζωντανεύοντας την φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συνδυάζοντάς την με την ευαισθησία μιας προσωπικής αφήγησης που αποδεικνύει πόσο δυνατή είναι η έννοια της φιλίας, αλλά και σε τι τέλμα μπορεί αυτή να βρεθεί φτάνοντας στο κομβικό εκείνο σημείο όπου δεν έχεις επιλογές και όμως, πρέπει να τις κάνεις. Όσον αφορά το ιστορικό σκέλος της ιστορίας, ο συγγραφέας κάνει κάτι ακόμα που ξεχωρίζει το βιβλίο του από άλλα. Όχι, δεν είναι το ότι την τοποθετεί σε ένα ελληνικό νησί, αλλά ότι κάνει αναφορές σε γεγονότα που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά, ή έστω, δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό. Αυτό προσφέρει στον αναγνώστη επιπλέον γνώσεις, αλλά και του ανακινεί το ενδιαφέρον γύρω από ένα κομμάτι της Ιστορίας για το οποίο πίστευε πως γνώριζε σχεδόν τα πάντα.

Η αφήγηση μοιράζεται ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, με το πρώτο να έχει σαφέστατα μεγαλύτερη δυναμική, ενώ το δεύτερο μπορεί να μπερδέψει λιγάκι τον αναγνώστη, αφού ναι μεν η Ελένη εξιστορείται τι έχει συμβεί, ωστόσο, δεν μιλάει για την δική της ιστορία, αλλά για του Ανδρέα. Δεν θέλω να πω περισσότερα, αλλά στο τέλος, να ξέρετε πως όποια απορία έχετε κατά την διάρκεια της ανάγνωσης, θα σας λυθεί στο τέλος. Το παρελθόν καταλαμβάνει δύο διαφορετικές περιόδους, τις οποίες χωρίζει μία πενταετία αλλά και δεκάδες συμβάντα που σημαδεύουν τις ζωές των ηρώων μας για πάντα. Στιγμές μικρές και μεγάλες, στιγμές ευτυχισμένες παρά τη δίνη του πολέμου που ισοπεδώνει τα πάντα γύρω του, μα ακόμα περισσότερες εκείνες της δυστυχίας και του πόνου, από εκείνες που σε αλλάζουν και σε κάνουν να μην είσαι πια ο ίδιος. Σκηνές που αποδίδονται από τον συγγραφέα με μια παραστατικότητα που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας, τόπους, ανθρώπους και καταστάσεις.

Ένα βιβλίο η ιστορία του οποίου αναγκάζει ανθρώπους που αγαπιούνται βαθιά, να διχαστούν ανάμεσα στο καθήκον και την πίστη τους στην πατρίδα τους, με την αγάπη και την αφοσίωση που νιώθουν για τους φίλους τους. Μια μυθιστορηματική αφήγηση, μιας απ’ τις πιο μελανές σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας, μέσα στα χρόνια εξέλιξης της οποίας, ζωές καταστράφηκαν, ιδανικά ποδοπατήθηκαν, ευθύνες μοιράστηκαν με τον πιο άδικο τρόπο και τελικά, κανείς δεν έμεινε ίδιος μετά απ’ όλα όσα βίωσε, ούτε έζησε τη ζωή που ονειρευόταν ή που του άξιζε στην πραγματικότητα να ζήσει. Με πένα περιγραφική και γλαφυρή, που ξέρει όμως ν’ αποφύγει τις περιττές περιγραφές πραγμάτων ή καταστάσεων που δεν εξυπηρετούν τη ροή ή την απόδοση της πλοκής, ο Scarrow εστιάζει περισσότερο στην απεικόνιση της ιστορικής αλήθειας, που την κεντάει με βελονιές αληθινών συναισθημάτων και ευαισθησίας που μονάχα οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να προσφέρουν, αλλά και να χαράξουν βαθιά μέσα μας.

9/10

Το βιβλίο του Simon Scarrow, Καρδιά από πέτρα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.