Και τι θα κάνουμε τώρα, με όλους αυτούς τους στίχους στα χέρια; Πώς θα χειρονομήσουμε τις πρακτικές μας κυριολεξίες; Γιατί είναι δύσκολες, γδαρμένες οι εποχές και το νερό παράλυτο. Και η δίψα αυτή για χέρια γυμνασμένη μέχρι την παραμόρφωση. Είναι η εποχή ετούτη των χεριών, μια εποχή για ποίηση;

Το ξέρω πως δεν είναι τα ημερολόγια αυτά που θα μας πείσουν να ομοιοκαταληκτούμε με τη ζωή (για να θυμηθούμε τον Βύρωνα Λεοντάρη), να γράφουμε ποιήματα, να πείθουμε για την όποια σημασία τους. Αλλά είναι κάπως σαν η μέσα εκδορά – η κρίση αυτή που είναι η ποίηση – να ενσαρκώθηκε στα γύρω γεγονότα, να πήρε μορφή στις τόσες μορφές τριγύρω, στην αδικία, τη συμφορά, ή την προσπάθεια, σαν να συνομιλεί – έστω βουβά – με τις στιγμές του γίγνεσθαι. Σαν παρηγοριά ή σαν σύνθημα, σαν επίδεσμος ή σαν λεπίδα.

Σε μια εποχή διακεκομμένη, η ποίηση γίνεται προνομιακός συνομιλητής. Το βραχύ της σώμα, το περιορισμένο της μέγεθος σε συνδυασμό με το ακαριαίο της, μοιάζει να ταιριάζει με τις ταχύτητες της εποχής. Όχι για να πετσοκόψει, να διαιρέσει, να συρρικνώσει ακόμα περισσότερο, ούτε για να δικαιώσει την ψηφιδωτή αυτή πραγματικότητα που ζούμε. Αλλά για να μας πείσει πως ακόμη και το ελάχιστο κάποιες φορές μπορεί να είναι αρκετό. Για να δώσει τη σημασία στο Λίγο εκείνο που γίνεται πολύ, όταν το πολύ δεν φτάνει.

Στην εποχή της κρίσης η ποίηση γίνεται προνομιακός συνομιλητής. Η συμπύκνωση της ιστορίας, – ο ιστορικός χρόνος που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια με όλες τις αλλαγές, τις μεταμορφώσεις και τις καταστροφές που περιέχει στριμωγμένες την μία δίπλα στην άλλη – μπορεί να μεταδοθεί μόνο μέσα από τη συμπύκνωση της γλώσσας, μέσα από τη διαδικασία της ποίησης. Γιατί το ποίημα κυριολεκτεί πιο βαθιά από την κυριολεξία, κουβαλά μέσα του αυτό που δεν ειπώνεται, ακριβώς γιατί δεν μπορεί να ειπωθεί. Σε μια εποχή που η σιωπή εξημερώνει τις κραυγές, χρειαζόμαστε στίχους για να κυριολεκτήσουμε το συνταρακτικό.

Info:

Ο Θωμάς Τσαλαπάτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Αθηνών. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο ‘’Το ξημέρωμα είναι σφαγή κύριε Κρακ’’ κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εκάτη το 2011 και απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα. Από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορεί επίσης, ένα βιβλίο με ποίηση του W.B. Yeats, που μετέφρασε σε συνεργασία με τον Μιχάλη Παπαντωνόπουλο. Αρθρογραφεί στην Εφημερίδα των Συντακτών, στην εφημερίδα Εποχή, στο περιοδικό Unfollow και σε άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα. Το σύνολο των κειμένων του βρίσκονται στο ιστολόγιo Groucho Marxism (tsalapatis.blogspot.gr).

* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 31