Προμαχώνες, μια γλυπτική εγκατάσταση στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Πειραιώς.
Οι Προμαχώνες είναι ένα έργο μνημειακής κλίμακας, κατασκευασμένο από χάλυβα. Το βαρύ υλικό εξισορροπείται με την παρουσία της σκιάς και του ήχου που συνοδεύουν το έργο και που προκύπτουν από αυτό, καθώς και με τις κλίσεις των δίσκων, εστιάζοντας στη δυναμική των εννοιών: βαρύ-ελαφρύ, υλικό-άυλο, μεγάλο-μικρό, μπροστά-πίσω, επάνω-κάτω. Οι ισορροπίες είναι λεπτές. Οι πιέσεις μεγάλες. Υπερισχύουν η σύνθεση των αντιθέτων και η δύναμη της ευκαμψίας που καθορίζουν το είδος της αντίστασης που προτείνουν.
Σε μια συνέντευξη λίγο πριν ξεκινήσει η έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη στις αρχές Νοεμβρίου του 2014, έλεγα πόσο υπεύθυνη οφείλει να είναι η τοποθέτηση ενός γλυπτού στον δημόσιο χώρο δεδομένης της χρήσης αλλά και του κόσμου που ζει και κινείται σε αυτόν. Πώς θα το υποδεχθεί, πώς θα αντιδράσει, ποια σχέση θα αναπτύξει μαζί του.
Η έκπληξή μου από την αποδοχή του έργου ήταν μεγάλη.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι Προμαχώνες εξελίχθηκαν σε μία πλατφόρμα καλλιτεχνικών δράσεων και επικοινωνίας, αλλά και σε μια… Παιδική Χαρά! Έγιναν αφορμή που ενέπνευσε άλλους καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν, αλλά και ο κόσμος να εκδηλώσει την ανάγκη μιας ζωντανής σχέσης με ένα έργο τόσο μεγάλης κλίμακας από ένα υλικό όχι και τόσο «φιλικό», όπως το σίδερο.
Οι Προμαχώνες όρισαν έναν τόπο περισυλλογής, έναν χώρο αυτόνομο. Ο ήχος που ακούγεται τους έκανε να μοιάζουν με κάτι που αναπνέει και είναι ζωντανό.
– «Επιθύμησα τους Προμαχώνες, θέλω να τους δω ξανά…», έγραψε μια κυρία.
– «Κοιτώντας τους έφυγε από πάνω μου ένα ψυχικό βάρος που κουβαλούσα καιρό», ήταν η φράση ενός άνδρα.
– «Οι Προμαχώνες μου έδωσαν δύναμη να συνεχίσω», μου εκμυστηρεύτηκε μια γυναίκα που δίνει την δική της μάχη για την ζωή.
– «Έχουν έρθει από άλλο πλανήτη», έγραψε ένα παιδί.
Αυτούς τους τρεις μήνες πέρασε πολύς κόσμος από το Μουσείο λόγω των πολλών εκθέσεων και εκδηλώσεων που είχε. Άνθρωποι τους φωτογράφιζαν και άλλοι φωτογραφίζονταν μαζί τους, παιδιά παίζανε επάνω τους και γύρω τους. Οι Προμαχώνες απέκτησαν τη δική τους ζωή.
Το Μουσείο Μπενάκη οργάνωσε στις 31 Ιανουαρίου ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μικρά παιδιά με τίτλο «Χορεύοντας με ένα γλυπτό» επάνω και γύρω από το έργο.
Ο συνθέτης Pablo Ortiz εμπνεύστηκε βλέποντάς τους και γράφει ένα έργο για κρουστά που θα παιχτεί το καλοκαίρι επάνω στο γλυπτό, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Σκεύας είδε στους Προμαχώνες ένα σκηνικό έτοιμο να φιλοξενήσει μία παράσταση. Αυτό θα γίνει στις 15 Φεβρουαρίου στο κλείσιμο της έκθεσης αλλά μπορεί να επαναληφθεί το καλοκαίρι, επίσης στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.
– «Πού θα πάνε οι Προμαχώνες μετά;»
Δεν ξέρω σίγουρα να πω πού θα πάνε, ξέρω όμως πως το έργο δεν ανήκει πια τόσο σε εμένα, όσο ανήκει στον κόσμο που του δίνει ζωή…
Το Μουσείο Μπενάκη φιλοξενεί έως τις 15 Φεβρουαρίου 2015, στο αίθριο του κτηρίου της οδού Πειραιώς, το έργο Προμαχώνες της Βένιας Δημητρακοπούλου. ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Περισσότερα νέα για την Βένια Δημητρακοπούλου στην ιστοσελίδα της: www.dimitrakopoulou.com
