Από την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014 η Αμάντα Μιχαλοπούλου θα βρίσκεται στο Μουσείο Ηρακλειδών και θα εμψυχώνει το σεμινάριο “Ζωή: Οδηγίες χρήσεως”, ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής γύρω από την αυτοβιογραφία

Τι συνδέει άραγε τη ζωγραφική των σπηλαίων, την “Κύρου Ανάβαση” του Ξενοφώντα και τα Ιερά Ευαγγέλια; Η αφήγηση του καθημερινού βίου, η επιθυμία για κάποιο είδος βιογραφίας. Μπορεί η μέθοδος να διαφέρει, αλλά η ανάγκη παραμένει ίδια. Σε κρίσιμες εποχές οι άνθρωποι θέλουν να ανασκευάσουν και να διηγηθούν την ιστορία τους. Και μιλώντας για τη ζωή τους, να μιλήσουν για την εποχή τους.

Δεν είναι τυχαία η συγκυρία: όπως στη βικτωριανή εποχή, αλλά και στην περίοδο του ψυχρού πολέμου στην Ευρώπη, έτσι και σήμερα η βιογραφία ανθεί. Και μάλιστα με τρόπους που δεν υποπτευόμαστε καν: ακόμη και τα μπλογκ είναι μια κραυγή για προσοχή. Ακούστε τη δική μου εκδοχή, ακούστε την ιστορία μου, λέει ο κάθε μπλόγκερ.

Στο πρωτότυπο σεμινάριο “Ζωή: οδηγίες χρήσεως” η συγγραφέας και δημοσιογράφος Αμάντα Μιχαλοπούλου θα μυήσει τους συμμετέχοντες στο λογοτεχνικό είδος της βιογραφίας και της αυτοβιογραφίας. Ύστερα από μια σύντομη ιστορική αναδρομή θα διδάξει απλές μεθόδους και ασκήσεις με τις οποίες θα γραφτούν στη συνέχεια βιωματικές ασκήσεις. Ημερολογιακή γραφή, επιστολές, κείμενα βασισμένα σε προσωπικές φωτογραφίες ή κειμήλια.

Οι ασκήσεις και τα αυτοβιογραφικά κείμενα ελληνικής και παγκόσμιας γραμματείας που θα μελετηθούν θα εστιάσουν στους κινδύνους του είδους της αυτοβιογραφίας (ναρκισσισμός, μισαλλοδοξία, επιθυμία εκδίκησης, εξιδανίκευση). Αλλά και στην πνευματική και σωματική εγρήγορση που προσφέρει η αφήγηση της ζωής μας (αναγνώριση κινήτρων, κατανόηση, ενσυναίσθηση, θάρρος, απελευθέρωση).

Ο συγγραφέας και ακαδημαικός Θανάσης Βαλτινός, η ψυχαναλύτρια Κατερίνα Πουλοπούλου,      η θεατρική συγγραφέας Έλενα Πέγκα, η κινησιολόγος Μαρία Καρακωστάνογλου και άλλοι καλεσμένοι από το χώρο των εικαστικών τεχνών, του κινηματογράφου, και της μουσικής θα πλασιώσουν το σεμινάριο ως καλεσμένοι για να αφηγηθούν τις δικές τους εμπειρίες από την ενσωμάτωση της βιογραφίας στην τέχνη και στην αυτογνωσία.

Απώτερος στόχος μια σφαιρική, διαισθητική, αλλά και διεπιστημονική ανασύνθεση της ζωής μας σε εποχές κρίσης.