Ο υπέρτατος θαυμασμός προς τον κόσμο της θάλασσας και το ασυνήθιστο αίσθημα που εκπέμπει η απεραντοσύνη, το μεγαλείο και η τραγικότητά της μαζί, ενέπνευσαν τη Ζάννα Αρτέμη να την απεικονίσει ζωγραφικά. Ως ένα είδος εσωτερικής αναγκαιότητας εκφράζει μέσα στην τέχνη της τα πλούσια συναισθήματα, τα βιώματα και τις μνήμες της από τη θάλασσα και τα μετατρέπει σε σαγηνευτικές εικόνες. Από το έργο της αναδύεται μια βαθιά συγκίνηση, μια ιδιαίτερη ευαισθησία, αλλά και μια αγωνία για τον ευάλωτο αόρατο και ορατό κόσμο του θαλάσσιου βυθού.

Εικονογραφεί τους υδάτινους σχηματισμούς και τους αποδίδει ποιητικά με τις πολλές μορφικές ιδιαιτερότητές τους, τις συμμετρικές καμπύλες, τους επαναλαμβανόμενους κυματισμούς, τους στροβιλισμούς, τις εξάρσεις, τις ταλαντεύσεις, τους αντικατοπτρισμούς, τις πολλαπλές γεωμετρικές σχηματοποιήσεις με τις λεπτές και πλατιές γραμμές και τα επάλληλα φολιδωτά σχήματα. Οι χρωματικές της επιλογές με τις τονικές διαβαθμίσεις του μαύρου και του άσπρου, μέχρι τις εναλλαγές χρωμάτων από το γαλήνιο γαλάζιο στο μοναδικό τυρκουάζ, αποδίδουν τις υφές του ύδατος και τις εκάστοτε διαφάνειες.

Ένας γνωστός/άγνωστος πλούσιος κόσμος αποκαλύπτεται μπροστά μας μέσα στο ζωγραφικό της Αρτέμη έργο με αστερίες, μικρά και μεγάλα ψάρια, χελώνες και άλλα όντα που συνυπάρχουν με την χλωρίδα και τη βιοποικιλότητα. Με αυτό τον τρόπο το έργο της εύλογα αποτελεί και μια αναφορά στο θέμα της θαλάσσιας οικολογικής καταστροφής και της εξαφάνισης του θαλάσσιου πλούτου από την ασυδοσία της υπεραλίευσης.

Η ζωγραφική της μας παραπέμπει στην απύθμενη, ανεξάντλητη θάλασσα, αυτή των μυστικών, της σιωπής, της επικοινωνίας, της προσμονής, τη θάλασσα των πολιτισμών, και μας παρακινεί να την αφουγκραστούμε και να την ανακαλύψουμε. Μέσα από τη χαρακτηριστική της εικαστική γραφή, τα θαλασσινά τοπία της, μας μεταφέρουν τη γεύση της αλμύρας, το δροσερό αεράκι πάνω στο υγρό στοιχείο και όλο το μεγαλείο της φύσης, το τόσο στενά συνδεδεμένο με τον άνθρωπο.

Η Αρτέμη ζωγραφίζει τη θάλασσα των ποιητών, του Κώστα Βάρναλη «να σ ‘αγναντεύω, θάλασσα/…στρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω/ απ’ τα μαλάματά σου τα πολλά», του Κωστή Παλαμά «μια θάλασσα μέσα μου σα λίμνη γλυκόστρωτη / και σαν ωκεανός ανοιχτή και μεγάλη», του Κωνσταντίνου Καβάφη «βγάζει η θάλασσα -/φωνή που μπαίνει/ μες την καρδιά μας και την συγκινεί/ και την ευφραίνει» ενώ δεν ξεχνά τους στίχους του Ντίνου Χριστιανόπουλου: «η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα»…

Λουϊζα Καραπιδάκη, ιστορικός τέχνης

Ζάννα Αρτέμη

Η Ζάννα Αρτέμη (1972) γεννήθηκε στην Αθήνα και οι πρώτες της σπουδές ήταν στην γραφιστική και διακόσμηση, στην Σχολή Πρώην Καθηγητών Δοξιάδη (Α.Τ.Ε.Σ) με καθηγήτρια στο σχέδιο, τη Χαρά Παρθένη. Το 1997 και για δύο χρόνια, έλαβε μαθήματα ζωγραφικής στα Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών της ΧΑΝ όπου πήρε την υποτροφία Ελένης Μποζώνη.

Ταυτόχρονα συνέχισε τα μαθήματα της πλάϊ στον δάσκαλο Κωνσταντίνο Ρούτη. Tον Απρίλιο του 2007 πήρε έπαινο στην Πανελλήνια Έκθεση Εικαστικών Τεχνών του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, με το έργο της, "Γυμνή ψυχή μέσα στην πόλη". Δίδαξε μαθήματα ελευθέρου σχεδίου σε τμήματα ενηλίκων της Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ανατ. Αττικής, Τμήμα ΝΕΛΕ (2007-2010). Το 2010-11 παρακολούθησε μαθήματα ως ακροάτρια στο μάθημα του Γιώργου Καζάζη, «Γυμνό νυκτός» στην ΑΣΚΤ Αθηνών. Έργα της ανήκουν στην Alpha Bank και σε ιδιωτικές συλλογές.