To κόμικ του Άρι Φόλμαν, απέσπασε την Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ένα κόμικ για ενήλικες πιο επίκαιρο από ποτέ όπως αποδείχτηκε λόγω της πρόσφατης στρατιωτικής βίας στην Λωρίδα της Γάζας, καθώς αναφέρεται στη βουβή συνενοχή του ισραηλινού στρατού στη σφαγή των Παλαιστινίων στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα.
Το καλοκαίρι του 1982, οι χριστιανοί φαλαγγίτες του Λιβάνου έσφαξαν μερικές χιλιάδες αμάχων στα εν λόγω προσφυγικά στρατόπεδα ως αντίποινα για τη δολοφονία του νεοεκλεγέντος προέδρου της χώρας, του φιλοϊσραηλινού Μπασίρ Τζεμαγιέλ. Κάτω από το αδιάφορο βλέμμα των πάνοπλων Ισραηλινών, που είχαν καταλάβει τον Νότιο Λίβανο υπό την καθοδήγηση του τότε υπουργού Αμύνης του Ισραήλ, Αριέλ Σαρόν. Το σημερινό Βαλς με τον Μπασίρ, του ανήσυχου Ισραηλινού σκηνοθέτη Αρι Φόλμαν, κλιμακώνεται σαν μια παραίσθηση που οδηγεί στην πιο απωθημένη εικόνα μιας ένοχης συνείδησης. Αρχίζει σαν μυθοπλασία, με ύφος και ατμόσφαιρα στυλιζαρισμένου νουάρ-κόμικ, για να προσγειωθεί μετά από 87 λεπτά της ώρας στην πραγματικότητα. Στις ντοκιμαντερίστικες εικόνες της μεγάλης σφαγής.
Το σενάριο βασίζεται σε προσωπικές εμπειρίες του Φόλμαν, που υπηρετούσε ως απλός στρατιώτης στον ισραηλινό στρατό κατά την εποχή της εισβολής στον Λίβανο. Σε ενεστώτα χρόνο, η ιστορία διαδραματίζεται στη σημερινή εποχή. Ένας κινηματογραφιστής καταρρέει ψυχολογικά εξαιτίας ενός βασανιστικού εφιάλτη που χαλάει κάθε βράδυ τον ύπνο του. Μην μπορώντας ο ίδιος να δώσει λογική εξήγηση, ζητάει τη βοήθεια εννέα παλιών φίλων και συμπολεμιστών του, για να ανασυνθέσει μέσα από τις αφηγήσεις τους μια χαμένη εικόνα της μνήμης του, που ευθύνεται για το ακατανόητο όνειρο που έχει στοιχειώσει τη ζωή του
Η ταινία γυρίστηκε σε ένα στούντιο με βιντεοκάμερα και με ηθοποιούς. Στη συνέχεια, το κινηματογραφημένο υλικό αποτέλεσε το μοντέλο για τους σκιτσογράφους, οι οποίοι σχεδίασαν όλες τις σκηνές της ταινίας με παραδοσιακό τρόπο.
