Ο Χρήστος Χαντζής (1995) είναι ένας πολυμεσικός καλλιτέχνης, ο οποίος συνθέτει εγκαταστάσεις, που συχνά θυμίζουν σκηνογραφίες, και μας τοποθετούν στη διπλή θέση του/της θεατή και του/της επιτελεστή.

Η έκθεση δομείται σε τρεις διαδοχικές σκηνές-χώρους, οι οποίες μας εμβυθίζουν στο αινιγματικό σύμπαν του καλλιτέχνη. Η μία μετά την άλλη, αποσταθεροποιούν τις προσδοκίες μας, ενώ ο καλλιτέχνης μας εμπιστεύεται προσωπικά μυστικά και άγχη. Μας επιτρέπει να εισέλθουμε, κλιμακωτά, σε ένα σύστημα έργων, όπου σαν κύριο υλικό χρησιμοποιείται το γυαλί, και τα συμβάντα ή οι εικόνες που δημιουργεί γειτνιάζουν με τρόπο τέτοιο που μας προτρέπουν να αφεθούμε σε ένα μπαράζ συνειρμών και αφηγήσεων.

Ο 27χρονος καλλιτέχνης βασιζόμενος τόσο στην ευρεία γνώση της ιστορίας της τέχνης όσο και σε ένα σύνολο ενστίκτων, καταφέρνει, σχεδόν χωρίς να το συνειδητοποιούμε, να μετατρέπει εύθυμες παιδικές εικόνες σε συναισθηματικές προβολές της ενήλικης ζωής μας. Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς/καμία/κανένα πώς ακριβώς οι χαρούμενα φωτισμένοι χώροι, τα ζωγραφικά έργα με λαμπρά/ζωντανά χρώματα ή τα χιουμοριστικά επιτοίχια ποιήματα καταφέρνουν να προκαλέσουν ανησυχία.

Η δουλειά του Χρήστου στοχεύει να περιπλέξει, να θολώσει και να υπογραμμίσει πολιτισμικές και κοινωνικές ιεραρχίες, χρησιμοποιώντας πάντα το off beat χιούμορ του ως διαλυτική διαδικασία. Μέσα στο έργο του ρολά τουαλέτας ταιριάζουν απόλυτα με ένα αναγεννησιακό σπαθί, δυσδιάστατες φόρμες από το “αλφαβητάριο του ’65” με ήρωες/ίδες της Disney, η VOLA του Arne Jacobsen με την αυτοπροσωπογραφία του ίδιου ως στοχαστικό αρλεκίνο. Αυτή είναι η μαγεία των λεπτών μεταμορφώσεων του Χρήστου Χαντζή, προς τη λαχτάρα για μια τέχνη που θέλει να εξερευνήσει παίζοντας.

Επιμέλεια: OKAY initiative space
Οπτική ταυτότητα: Στέφανος Κουτρούλης