Ο Νίκος Γιώργος Παπουτσίδης, μετά από μία απουσία οκτώ χρόνων από τις γκαλερί, προτιμώντας να εκθέτει τα έργα του λόγω μεγάλων διαστάσεων σε δημόσιους χώρους όπως το Γκάζι, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, το Μουσείο Μαραθωνίου Δρόμου, το Ζάππειο Μέγαρο κ.ά., επιστρέφει με τη νέα του αυτή έκθεση στον Εικαστικό Κύκλο Sianti, η οποία θα περιλαμβάνει γλυπτές δημιουργίες του από το 2007 μέχρι σήμερα.
Ο ίδιος μιλώντας για αυτή την ενότητα της δουλειά του αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τα τρόπαια είναι μικρά μνημεία. Μνημεία -ενθύμια μνήμης περισσότερο ,να θυμίζουν την αγωνία και την εμμονή για την ολοκλήρωση του έργου που θέλεις να τελειώσεις αλλά δεν μπορείς ,δεν ξέρεις πως ! Ενός έργου όχι μόνον εικαστικού αλλά προσωπικού, κοινωνικού, συναισθηματικού, πνευματικού.
Μνημεία αναθηματικά να θυμίζουν ποσό συγκλονιστική πρέπει να είναι η κάθε φευγαλέα στιγμή. Μνημεία που λειτουργούν σαν πομποί που στέλνουν αλλά και δέκτες που λαμβάνουν μηνύματα με σκέψεις και ιδέες συνταρακτικές ,όμως στιγμιαίες ,αφού χάνονται γιατί απλά δεν καταγράφονται την στιγμή εκείνη!
Κάθε ένα από τα τρόπαια είναι μια αντίσταση στην καθημερινότητα ,την ρουτίνα ,την βαρεμάρα. Ανασταίνουν την δύναμη ,το πάθος, τον έρωτα, το θάρρος, την αγωνία. Αλλά τρόπαιο είναι και το βραβείο του αγώνα για την επιμονή στη τελειότητα ,στο απλό όχι απλοϊκό ,την απόρριψη του φλύαρου και περιττού. Συμβολίζει μια νίκη στη σαφήνεια. Το τρόπαιο είναι το βραβείο μιας μνήμης. Κάθε μνήμη είναι μια γεννά. Ενα ποίημα. Μια ζωγραφιά. Ένα γλυπτό. Γιατι η μνήμηση είναι η μητέρα των τεχνών. Και με το τρόπαιο προσπαθώ να την βραβεύσω!»
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Επιμέλεια έκθεσης: Μάνος Στεφανίδης
Nίκος Γιώργος Παπουτσίδης
Ο Nίκος Γιώργος Παπουτσίδης γεννήθηκε στο Κάιρο το 1954. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην Αγγλία Περιβαλλοντολογική Τέχνη και Σχέδιο, Τέχνη και Ιστορία Τέχνης. Έζησε για πολλά χρόνια στο Παρίσι, όπου συνεργάστηκε µε διάφορες γκαλερί. Επινόησε το Σιδηρογράφηµα, είδος τέχνης όπου η ζωγραφική και η γλυπτική παρουσιάζουν ενιαίο έργο πάνω σε λαµαρίνα. Έχει σχεδιάσει είδη γραµµάτων και συνθέσεις µε λέξεις και έχει γράψει Οπτική Ποίηση. Δηµιούργησε το Ποίηµα Αντικείµενο, συνδυασµό εικόνας και λόγου.
Υπαίθρια γλυπτά του υπάρχουν στην Τεχνόπολη-Γκάζι (1999), στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς (2001) , στην Ιθάκη (2001), σε πλατεία του Δήµου Κηφισιάς (2003), στο Ηρώον του Δήµου Παλαιού Φαλήρου (2005), στο Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Αθηνών (2007), σε κεντρικά σηµεία της πόλης της Ρόδου (2008), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στην αφετηρία του Μαραθωνίου Δρόµου (2013), στην πρόσοψη νεοκλασικού κτιρίου επί της οδού Σόλωνος 6 (2013) και σε βιοµηχανικό κτίριο στο Μαρκόπουλο Αττικής (2014).
Γλυπτά του βρίσκονται στο Πνευµατικό Κέντρο του Δήµου Αθηναίων (1997), στο Αµερικάνικο Κολέγιο Ελλάδος – ACGart (1997, 2007, 2009), στα γραφεία της ABSOLUT COMPANY, Στοκχόλµη (1999), στο Πολιτιστικό Κέντρο “Μελίνα” (2000), στο Δηµαρχιακό Μέγαρο Αθηνών (2003) , στο ΚΑΤ Κηφισιάς (2003), στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήµου Ροδίων (2008), στον πολυχώρο πολιτισµού Αθηναΐς (2010), στο Copelouzos Family Art Museum (2012), στο Μουσείο Μαραθωνίου Δρόµου (2013) και στην πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Αθήνα (2013). Έργα του φιλοξενούνται σε δηµόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Με τον Πολιτιστικό Οργανισµό Δήµου Αθηναίων επιµελήθηκε τον χριστουγεννιάτικο στολισµό της Αθήνας (1996) και την Γιορτή Βιβλίου (1997). Το 2018 το Διεθνές Αεροδρόµιο Αθηνών “Ελ.Βενιζέλος” υπό την αιγίδα του Μουσείου Μαραθωνίου Δρόµου οργάνωσε έκθεση διάρκειας έξι µηνών µε ενότητα έργων του σχετικά µε το Μαραθώνιο Ιδεώδες. Είναι µέλος του Επιµελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος από το 2001.
