Μια ταινία ύμνος στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού και την ελεύθερη δημιουργική εκπαίδευση. Μια ταινία για τον οραματιστή της εκπαίδευσης, …

τον ρηξικέλευθο εκπαιδευτικό Celestin Freinet που πρώτος αυτός έβαλε τον κινηματογράφο στο σχολείο το 1926!

Από την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο Cine ΦΙΛΙΠ η γαλλική ταινία «Το Σκασιαρχείο» σε σκηνοθεσία του Jean-Paul Le Chanois.

«Το Σκασιαρχείο» (L’ Ecole Buissonniere) είναι μία ταινία μυθοπλασίας βασισμένη στη ζωή του του γάλλου μεταρρυθμιστή της παιδείας Σελεστέν Φρενέ, του εκπαιδευτικού που έθεσε τις βάσεις για μια νέα εκπαιδευτική αντίληψη.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Περίληψη

Βρισκόμαστε στο 1920, σ’ ένα μικρό χωριό της Προβάνς, στη νότια Γαλλία.
Ο κύριος Πασκάλ, νέος δάσκαλος στο σχολείο, συγκρούεται με την έλλειψη εν-διαφέροντος των μαθητών του. Αποφασίζει να αλλάξει ριζικά τις διδακτικές του
μεθόδους. Ακούει τα παιδιά, εμπνέεται από τις ανακαλύψεις και τα ενδιαφέροντά
τους, πηγαίνει μαζί τους στη φύση.

Αναπτύσσεται έτσι μια διαφορετική σχέση μεταξύ τους που θα έχει σαν αποτέλεσμα οι μαθητές του να ξαναβρούν την χαρά να μαθαίνουν και ο κύριος Πασκάλ την χαρά να διδάσκει. Όμως αυτή η μικρή επανάσταση κακοφαίνεται σε κάποιους γονείς και παράγοντες της περιοχής…

Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Jean-Paul Le Chanois
Σενάριο: Elise Freinet, Jean-Paul Le Chanois             
Φωτογραφία: André Dumaître, Marc Fossard,
Maurice Pecqueux
Μοντάζ: Emma Le Chanois
Ήχος: Constantin Evangelou
Μουσική: Joseph Kosma
Παραγωγή: Pierre Levy-Corti
Ερμηνείες: Bernard Blier, Juliette Faber,
Edouard Delmont, Jean-Louis Alibert,
Edmond Ardisson

Ο Jean-Paul Chanois
Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε 25 Οκτωβρίου το 1909 στο Παρίσι και πέθανε 8 Ιουλίου του 1985 στο Passy. Είναι γνωστή η πολιτική του συμμετοχή στο γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα και η συμμετοχή του στην Αντίσταση κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Ο ίδιος και το έργο του τιμήθηκαν με πολλά διεθνή και γαλλικά βραβεία.

Βραβεία
Προβλήθηκε σε δεκάδες Φεστιβάλ και απέσπασε πάνω από 30 βραβεία. Ανάμεσα στις διακρίσεις ξεχωρίζουν το βραβείο στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, το βραβείο  Καλύτερης Ξένης Ταινίας στην Αμερική  και κυρίως η υιοθέτησή της , πρόσφατα, από την Επιτροπή Κινηματογράφου του ΟΗΕ  «ως ταινία που υμνεί τα Ανθρώπινα Δικαιώματα».

 
«Το Σκασιαρχείο» ήταν σημείο αναφοράς για τους Γάλλους σκηνοθέτες του «νέου κύματος». Ο Φρανσουά Τριφό είχε πει: «Το Σκασιαρχείο με επηρέασε βαθιά. Η ταινία σηματοδοτεί μια νέα αντίληψη για το σχολείο και την παιδαγωγική διαδικασία».

Η ταινία, 61 χρόνια μετά την παραγωγή της, είναι εξαιρετικά επίκαιρη στη χώρα μας και βγαίνει για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες!
Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου από το ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ
Η ταινία

Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται στη ζωή του μεγάλου γάλλου παιδαγωγού και μεταρρυθμιστή της παιδείας Σελεστέν Φρενέ (Celestin Freinet 1896-1966). Καταγράφει βασικά τον πρώτο χρόνο της εκπαιδευτικής του πορείας, γύρω στο 1920, στην πόλη Bar-sur-Loup, τότε που έθετε για πρώτη φορά τις βάσεις μιας νέας εκπαιδευτικής αντίληψης.

Η παιδαγωγική μέθοδος του Φρενέ στοχεύει στη δημιουργία ενός άλλου σχολείου όπου κάθε παιδί αντιμετωπίζεται σαν μια ξεχωριστή προσωπικότητα,  μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα, όπου η παιδεία δεν είναι αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα κι ο ρόλος του εκπαιδευτικού συνίσταται κυρίως στο να βοηθήσει τα παιδιά να βρουν μόνα τους το δρόμο της γνώσης.

Ο Σελεστέν Φρενέ, πρώτος αυτός, επεδίωξε να εισάγει τις νέες τεχνολογίες της εποχής στην εκπαίδευση: τυπογραφία, ραδιόφωνο, κινηματογράφο. Είναι πιο γνωστός ως ο πρώτος που έβαλε το τυπογραφείο στην τάξη και καθιέρωσε την διασχολική αλληλογραφία. Λιγότερο γνωστό είναι ότι πρώτος αυτός έβαλε τον κινηματογράφο στο σχολείο το 1926!

Ήταν φυσικό οι πρωτοποριακές του μέθοδοι να μην είναι αρεστές στο κατεστημένο, κυρίως αυτό της Καθολικής Εκκλησίας.  Γι αυτό κυνηγήθηκε ανελέητα. Πάλεψε μέσα από αντίξοες συνθήκες και στο τέλος υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη δημόσια εκπαίδευση για να συνεχίσει πιο ελεύθερος το παιδαγωγικό του έργο. Αλλά πια δεν ήταν μόνος. Στη βάση των ιδεών του δημιουργήθηκε ένα μεγάλο διεθνές παιδαγωγικό κίνημα που είναι ακόμα ζωντανό.

Το σενάριο της ταινίας στηρίχτηκε σε σημειώσεις της συζύγου του, Ελίζας, κι έχει την αυθεντικότητα του ντοκουμέντου αλλά ταυτόχρονα έχει μια δυνατή δραματουργική δομή που την κάνει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή από την αρχή μέχρι το τέλος.

Η ευφάνταστη σκηνοθεσία του Jean-Paul Le Chanois  καταφέρνει να αναδείξει άριστα την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 20  και αποσπά εξαιρετικές ερμηνείες τόσο από τους ενήλικες ηθοποιούς όσο και από τα παιδιά.

Η ταινία βγήκε στις αίθουσες το 1949, σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία και είναι χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά οι γνώμες των κριτικών στη Γαλλία ήταν ομόφωνα θετικές. 

Το Σκασιαρχείο, οι ταινίες του Ζαν Βιγκό και «Τα τρομερά παιδιά» των Μελβίλ και Κοκτώ, είναι οι βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η γενιά των Γάλλων κινηματογραφιστών οι οποίοι αργότερα δημιούργησαν τη νουβέλ βάγκ του γαλλικού κινηματογράφου.