«Μικρή, στο κτήμα της γιαγιάς, έστησε το ολοδικόμου που κανείς δεν γνώριζε (…) Γιατί το ολοδικόμου ήταν δικό της και μόνο δικό της. Κανένας ξένος δεν έπρεπε να μπει. Κι ύστερα, στην είσοδο, είχε βάλει για ασφάλεια μια μοσχαροκεφαλή. Όποιος τη μετακινούσε για να μπει, πέθαινε».

Το «Ολοδικόμου» είναι το ψυχογράφημα μιας ιδιαίτερης ηρωίδας, που αποτυπώνει με αριστοτεχνικό τρόπο ο Αντρέα Καμιλλέρι, ο οποίος δικαιώνει για άλλη μια φορά τον χαρακτηρισμό του ως ανατόμου της γυναικείας ψυχής. Η τριαντατριάχρονη Αριάνα είναι ένα άγριο αλλά πανέμορφο και αισθησιακό πλάσμα, με σαγηνευτικό ταμπεραμέντο.

Όταν τη γνωρίζει, ο εξηντάχρονος ευκατάστατος Τζούλιο την ερωτεύεται και δεν αργεί να την παντρευτεί. Αιχμάλωτος στα δίχτυα της γοητείας της, θα κάνει τα πάντα για να της δώσει όλα όσα εκείνη επιθυμεί. Εκτός από αυτό που ποθεί περισσότερο: την ερωτική ολοκλήρωση. Για να διασφαλιστεί η συζυγική γαλήνη, στην καθημερινότητα του ζευγαριού εντάσσονται τα ραντεβού της Πέμπτης: τα οργανώνει προσωπικά ο Τζούλιο, ο οποίος φροντίζει ώστε οι άντρες που συνευρίσκονται ερωτικά με τη σύζυγό του να τηρούν απαρέγκλιτα τους κανόνες που ο ίδιος έχει ορίσει.

Ανάμεσα στο ζευγάρι δεν υπάρχουν μυστικά, αλλά ο Τζούλιο νιώθει πως κάτι του διαφεύγει. Η Αριάνα έχει πολλά μυστικά και κυρίως αυτό που κρύβει ζηλότυπα από όλους, ακόμη και από τον Τζούλιο: «το ολοδικόμου», ένα μυστικό μέρος που κρατά, όπως όταν ήταν μικρή στο σπίτι της γιαγιάς της, μόνο για τον εαυτό της, μια σκοτεινή φωλιά στην άκρη της σοφίτας στην έπαυλη. Και με το πέρασμα του χρόνου η τρομερή της εμμονή με «το ολοδικόμου» γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη.

Ο Τζούλιο διαισθάνεται ότι μέσα στην Άρι, όπως την αποκαλεί χαϊδευτικά, μαίνονται συγκρούσεις που κρατά μυστικές. «Μέσα σου», της λέει, «κρύβεται ένας πραγματικός λαβύρινθος, γεμάτος σκοτεινές γωνιές, τυφλά σημεία, σπηλιές και αβύσσους». Και όπως στον μύθο της Αριάδνης και του Μινώταυρου, η Αριάνα περιπλανιέται μέσα στον περίπλοκο λαβύρινθο του νου, όπου ένα τέρας ζει και τρέφεται από τις πιο σκοτεινές και ανομολόγητες επιθυμίες της. Το διαρκές πηγαινέλα στον αφηγηματικό χρόνο και η απαράμιλλη περιγραφή των τραυματικών εμπειριών της Αριάνας από την παιδική και την εφηβική της ηλικία συνθέτουν το πορτρέτο μιας γυναίκας που κινείται στα όρια της παραφροσύνης.

Το «Ολοδικόμου» είναι ένα ωμό, διαστροφικό και άκρως ερωτικό βιβλίο, που διαβάζεται απνευστί ως την τελευταία γραμμή. Και ενώ η ηρωίδα νιώθει ότι υπάρχει μια ομοιότητα ανάμεσα σε αυτήν και την πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι», ο ίδιος ο Καμιλλέρι αναφέρει ότι μια από τις δύο πηγές έμπνευσής του για αυτό το μυθιστόρημα ήταν το «Άδυτο» του Φώκνερ. Η άλλη πηγή ήταν ένα παλαιότερο τραγικό συμβάν από το αστυνομικό ρεπορτάζ στη Ρώμη, στο οποίο είχαν εμπλακεί ένα ζευγάρι της αριστοκρατίας και ένας νεαρός μαθητής.

Αντρέα Καμιλλέρι

Ο Αντρέα Καμιλλέρι γεννήθηκε το 1925 στο Πόρτο Εμπέντοκλε της Σικελίας και για πολλά χρόνια υπήρξε σκηνοθέτης και σεναριογράφος στην ιταλική τηλεόραση. Θεωρείται εκδοτικό φαινόμενο, καθώς ξεκίνησε να γράφει περίπου σε ηλικία 60 ετών και πολύ γρήγορα έγινε δημοφιλής όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Δημιουργός του Σικελού αστυνομικού επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο, ο Καμιλλέρι θεωρείται εκπρόσωπος του «αστυνομικού μεσογειακού μυθιστορήματος», στο οποίο, πέρα από τα κλασικά στοιχεία του σασπένς, εκφράζονται ανησυχίες και ερωτήματα για την πραγματικότητα της κοινωνίας και της εποχής μας. Σήμερα, στα 94 χρόνια του, παραμένει από τους παραγωγικότερους και πιο πολυδιαβασμένους σύγχρονους Ιταλούς συγγραφείς