Το ντοκιμαντέρ «ΛΟ» του Θανάση Βασιλείου στο Cinedoc: Προβολή στο «Ολύμπιον»

Το ντοκιμαντέρ ΛΟ του Θανάση Βασιλείου σε παραγωγή της StudioBauhaus, μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (Διεθνές Διαγωνιστικό «Newcomers»), όπου απέσπασε το βραβείο ΕΚΚΟΜΕΔ για ντοκιμαντέρ πρωτοεμφανιζόμενου Έλληνα σκηνοθέτη (διάρκειας άνω των 50′), ξεκινά μέσα στο επόμενο διάστημα τις κινηματογραφικές του προβολές μέσα από το δίκτυο του Cinedoc.

Η πρώτη ειδική προβολή θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα 28 Απριλίου 2025, στις 18.00 στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ με ελεύθερη είσοδο, παρουσία του σκηνοθέτη. Διοργανώνεται από τον Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 και την Εταιρεία Φίλων Χώρου Μνήμης της Αντιδικτατορικής Αντίστασης 1967-1974 στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της εκδήλωσης Μνήμη 21ης Απριλίου 1967 – 58 χρόνια μετά, με την την υποστήριξη του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και την ευγενική παραχώρηση της StudioBauhaus και του Cinedoc.

«Έναν χρόνο μετά τον θάνατο της μητέρας μου επιστρέφω στο άδειο διαμέρισμα της παιδικής μου ηλικίας στην Αθήνα για να διαχειριστώ μια προβληματική κληρονομιά. Από τις γυμνές πλέον επιφάνειες του σπιτιού αναδύονται θραύσματα αναμνήσεων της οικογένειας μου και η προσωπική ιστορία μου μπλέκεται με το συλλογικό τραύμα της Χούντας». – Θανάσης Βασιλείου

Σημείωμα του σκηνοθέτη Θανάση Βασιλείου

Όταν επέστρεψα στο άδειο διαμέρισμα της παιδικής μου ηλικίας, μετά τον θάνατο της μητέρας μου, ένιωσα σαν διαρρήκτης. Ό,τι είχε μείνει στη σκιά για δεκαετίες ήταν πια απόκτημά μου. Ανακάλυψα χρέη που δεν γνώριζα. Βρήκα λέξεις που προορίζονταν για μένα και αγνοούσα. Διαπίστωσα ψεύδη που με θύμωσαν. Πώς κληρονομούμε τα λάθη των γονιών μας; Πώς αδειάζουμε το σπίτι τους; Έχουμε το δικαίωμα να αποποιηθούμε την κληρονομιά απαλλαγμένοι από το αίσθημα της προδοσίας;

Μέσα στον φόβο της απώλειας του χώρου που έκλεινε μέσα του τις τελευταίες αναμνήσεις με τη μητέρα μου αλλά και όλης μου της παιδικής ηλικίας, ξεκίνησα να κινηματογραφώ τις άδειες πια επιφάνειες με το κινητό μου τηλέφωνο. Θραύσματα αναμνήσεων του οικογενειακού παρελθόντος, αποσιωπημένες για χρόνια, άρχισαν να αναδύονται δειλά. Κάποιες από αυτές με οδήγησαν στα σκοτεινά χρόνια της δικτατορίας. Πώς κληρονομούμε τη σιωπή; Πώς μπορεί το σινεμά να δώσει μορφή σε ένα παρελθόν που αντιστέκεται;

Όταν αποφάσισα να κινηματογραφήσω το σπίτι που ίσως έχανα λόγω των χρεών,  έβρισκα μετά από χρόνια γνώριμες κινήσεις του παρελθόντος. Πριν φύγω στο εξωτερικό, δούλευα ως κάμεραμαν για χρόνια. Βάζοντας ξανά τον εαυτό μου πίσω από ένα φακό μετά από δεκαετίες, έπαιρνα ουσιαστικά την απόφαση να συνδεθώ με το παρελθόν της κληρονομιάς. Λες και το να κινηματογραφώ να ήταν συνώνυμο του να θυμάμαι. Η κληρονομιά ως παραβίαση, στην περίπτωσή μου, δεν θα μπορούσε παρά να είναι κινηματογραφημένη.

Το ντοκιμαντέρ «ΛΟ» θα παρουσιαστεί ως μέρος του κυρίως προγράμματος του Cinedoc Festival τον Νοέμβριο του ’25 σε Αθήνα, Βόλο, Ρέθυμνο, Θεσσαλονίκη, ενώ θα ακολουθήσουν προβολές σε όλη την Ελλάδα.