Τι μπορούμε να δούμε και να διαβάσουμε online για το σαββατοκύριακο, 5-6/12

Αυτό το Σαββατοκύριακο, δεν είναι σαν τα άλλα.

Οι προτάσεις του Σαββατοκύριακου μας, θα έχουν έντονο το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Αυτή η Κυριακή δεν είναι σαν τις άλλες. Και όταν τα λόγια είναι φτωχά, οι εικόνες, η δύναμη της σκέψης και των πράξεων, η ελπίδα για αλλαγή και η υπόσχεση να μην ξεχάσουμε ποτέ, είναι που μετρούν. «Συνεχώς ο μικρός Αλέξης μου θυμίζει πως η ελευθερία του λόγου ακριβά κοστίζει». Έγραψε ο δολοφονημένος από ναζί μουσικός, Παύλος Φύσσας. Η αλλαγή για να έρθει, ξέρουμε πως θέλει έρωτα, πάθος για την ζωή, ενσυναίσθηση, γνώση, ερεθίσματα. Όλες μας οι προτάσεις, είναι πιστές σε αυτά τα πλαίσια.

Τι προτείνουμε για το Σάββατο

Το μάλλον βροχερό Σάββατο, ξυπνάμε με μελοποιημένο Νίκο Καββαδία και Μάνο Ελευθερίου. Στα ηχεία μας ηχεί η φωνή του Χρήστου Θηβαίου που διηγείται τον Άμλετ μέσα από την πένα του Μάνου Ελευθερίου και με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου.

Τι ζήλεψες τι τα ήθελες τα ένδοξα Παρίσια, αναρωτιέται ο Μάνος Ελευθερίου και εμείς συμπάσχουμε με κάθε στίχο. Το επόμενο τραγούδι, είναι ο Γούλι ο Μαύρος Θερμαστής από το Τζιμπουντί με την φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους φυσικά του χιλιομεπολοιημένου ποιητή Νίκου Καββαδία. Οι μουσικές μας επιλογές συνεχίζουν, κάπως έτσι. Όμως μεσημέριασε.

Αποφασίζουμε να πάμε για εικονική περιήγηση στην Evripides Art Gallery, πριν διαβάσουμε ένα καλό βιβλίο. Εκεί, μας περιμένουν οι τέσσερις εκθέσεις της γκαλερί που παρουσιάστηκαν όταν βρίσκονταν σε λειτουργία και έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε την ιστορία κάθε πολύτιμου «διαμαντιού» τέχνης που κοσμεί την γκαλερί και αγαπήθηκε από πλήθος κόσμου. Καθώς αποχωρούμε από την γκαλερί, είναι καλό βιβλίο φαντάζει η τέλεια επιλογή. Οι προτάσεις μας ξεκινούν από το «Δηλώνω απερίφραστα αμετανόητος» του Claudio Lavazza. «Ακόμα και να γινόταν να γυρίσω τον χρόνο πίσω, δεν θα άλλαζα ούτε ένα χιλιοστό της πορείας, που είχα επιλέξει. Αυτοί οι φίλοι, ακόμα και χίλια χρόνια να ζούσαν, δεν θα πραγματοποιούσαν όλα αυτά τα όνειρα που πραγματοποίησα εγώ, προοδεμένοι καθώς βρίσκονταν στις υποχρεώσεις τους διαμοιράζοντας τη ζωή τους ανάμεσα στο διαμέρισμα, το αμάξι και μια καινούργια τηλεόραση.»

Συνεχίζουν με «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο και καταλήγουν σε Paulo Coelho «Το πέμπτο βουνό». Όμως τώρα είναι η ώρα για θέατρο και κινηματογράφο. Πάμε λοιπόν στις 21.00 στο διαδικτυακό θέατρο Πορεία και σε Real Time Live Streaming της δημοφιλής παράστασης του Αργύρη Πανταζάρα, This is Not Romeo & Juliet. Το έργο φυσικά είναι βασισμένο στο έργο του Σαίξπηρ. «Δύο αιώνια έφηβοι ερωτεύονται σε ένα πάρτυ μεταμφιεσμένων. Ονειρεύονται, δραπετεύουν από την ζωή και συνομιλούν με τον θάνατο! Σε έκσταση υπό την επήρεια του έρωτα.»

Για τους φίλους και τις φίλες του κινηματογράφου, έχουμε την ταινία «Το τελευταίο σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη. «Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ...»

Κυριακή

Κοιμηθήκαμε με μια ταινία του Παντελή Βούλγαρη και ξυπνούμε με ένα μουσικό κομμάτι του The Boy ή αλλιώς Αλέξανδρου Βούλγαρη. Ξυπνάμε λοιπόν με «Το Κουστουμάκι». Να σταματήσει η γη, να μην γυρίζει μέχρι να ‘ρθει κάτι Κάτι που θα ‘χει εξήγηση και κάτι που θα δικαιώσει Τον πόνο του ανθρώπου που ακόμα αρνείται να προδώσει.

Αγαπημένοι καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, εκπαιδευτικοί, ραδιοφωνικοί παραγωγοί, δικηγόροι ,μεταξύ των οποίων η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Ηλίας Μωραΐτης, ο Δημήτρης Πουλικάκος και πολλοί ακόμα, υπογράφουν κάλεσμα ώστε -με όλα τα μέτρα προστασίας και αποστάσεις-, να αφήσει όποιος και όποια θέλει ένα λουλούδι ή ένα γράμμα, στο μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στην οδό Τζαβέλλα. Για όσους δεν καταφέρουν να πάνε, η σκέψη τους και η καρδιά τους μέσω της ποίησης θα μπορέσει με ένα μαγικό τρόπο να βρεθεί εκεί.

Έτσι θέλοντας να βοηθήσουμε το «ταξίδι αυτό» προτείνουμε , Ναζίμ Χικμέτ με «Χικμέτ: ποιήματα», Νίκος Εγγονόπουλο «Στην κοιλάδα με τους ροδώνες» , «Θα έρθει καιρός» Κατερίνα Γώγου. Η αγαπημένη μας ώρα του θεάτρου είναι εδώ.

Στις 19.00, η παράσταση «Το τρίτο στεφάνι» ξεκινάει. Βασισμένη στο βιβλίο του Κώστα Ταχτσή, το οποίο αγαπήθηκε ιδιαιτέρως από τους πολιτικούς κρατούμενους της χούντας, μας «διηγείται» μέσω των ιστοριών δύο γυναικών, της Νίνας και της Εκάβης, την πλήρη κατάσταση κατά κύριο λόγο της περιόδου του Μεσοπολέμου και της Κατοχής στην Ελλάδα.

Για τους πιστούς και τις πιστές του κινηματογράφου, θα προτείναμε την ταινία «Εξόριστος στην κεντρική λεωφόρο» σε σκηνοθεσία Νίκου Ζέρβα. «Το ήξερα ότι θα ερχόσουν, μου το είπαν τα λουλούδια. Εσύ ζεις για τους άλλους. Κινείσαι για τους άλλους, σκέφτεσαι για τους άλλους, κάνεις έρωτα για τους άλλους» (απόσπασμα από την ταινία). 

Και κλείνουμε με Τάσο Λειβαδίτη…

Tο παιδί μας, Mαρία, θα πρέπει να μοιάζει με όλους τους
ανθρώπους
που δικαιώνουν τη ζωή.
(..)

Θα ‘θελα να φωνάξω τ’ όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.

Nα το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.

Aφού κάθε στιγμή οι άνθρωποι θα μας βρίσκουν
στο ήρεμο ψωμί,
στα δίκαια χέρια,
στην αιώνια ελπίδα,
πώς θα μπορούσαμε, αγαπημένη μου,
να ‘χουμε πεθάνει…