Η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου παρουσιάζει την ομαδική έκθεση «Thorn in the Flesh» σε επιμέλεια του Dieter Buchhart. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014 στον εκθεσιακό χώρο της Συλλογής Οικονόμου στην Αθήνα.
Ο Μοντερνισμός εκφράζει την αδιάκοπη πάλη μεταξύ Αφαίρεσης και Αναπαράστασης. Η έκθεση «Thorn in the Flesh» διερευνά τις παραμέτρους αυτής της πάλης και τον αντίκτυπό της στην τέχνη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως σήμερα. Με αυτόν τον τρόπο η πολυμορφία του μεταμοντέρνου διαμορφώνεται μέσα από τη συνάντηση με τα κινήματα του Συγκεκριμένου (Concrete), της Άμορφης Τέχνης (Art Informel), της Αφαίρεσης και της Αναπαράστασης, αντί να εμμένει σε παγιωμένες αντιλήψεις. Η έκθεση επικεντρώνεται σε τρεις διαδοχικές θεματικές ενότητες: Διάρρηξη, Μορφή και Σάρκα.
Η θεματική ενότητα Διάρρηξη αναφέρεται στη διάρρηξη του ιστού του μοντερνισμού. Το έργο Slingshot του Jean-Michel Basquiat απεικονίζει μια άνιση μάχη –σαν του Δαβίδ και του Γολιάθ– ενάντια στον ρατσισμό, την καταστολή και την κοινωνική αδικία, ενώ το έργο Tripod του McCarthy αποδομεί το ανθρώπινο σώμα απεικονίζοντας άνισα τα μέλη του, στα οποία ο καλλιτέχνης επιτίθεται και τα παραμορφώνει χρησιμοποιώντας αφηρημένα σχήματα. Αντίστοιχα, ο πίνακας Reich του Rauch αναπαριστά την αλληλεπίδραση των διαφορετικών εκφάνσεων και επιπέδων της πραγματικότητας. Ένας τηλεοπτικός πύργος, ένας στύλος και γράμματα φαντάζουν σαν αγκάθια που εξέχουν από την επιφάνεια ενός φαινομενικά ρεαλιστικού τοπίου.
Το δεύτερο τμήμα της έκθεσης, η Μορφή, διερευνά τις αναλογίες του ανθρώπινου σώματος. Τα φυσικού μεγέθους πορτρέτα του Max Beckmann και οι δύο αιχμηρές φόρμες στο Knife Couple της Louise Bourgeois αντανακλούν τις ανθρώπινες αναλογίες μέσα από την αλληλεπίδραση της Αφαίρεσης και της Αναπαράστασης. Ο Michelangelo Pistoletto πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, καθώς ο παρατηρητής που βλέπει το είδωλό του μαζί με τους σωσίες του γίνεται μέρος του έργου.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η τρίτη ενότητα με θέμα τη Σάρκα είναι αφιερωμένη στην υλική πλευρά της ζωγραφικής. Για παράδειγμα, η ωμή αναπαράσταση του ανθρώπινου σώματος στο έργο του Jean Dubuffet παραπέμπει στην ανθρώπινη σάρκα λόγω της υφής στην επιφάνειά του. Παρομοίως, ο Kazuo Shiraga χρησιμοποιεί τα χέρια και τα πόδια του για να μεταφέρει τη δική του υλική υπόσταση στους πίνακές του, παραπέμποντας συνειρμικά στον διαμελισμό του σώματος μέσα σε ένα άγριο ζωγραφικό μακελειό με αίμα και ανθρώπινη σάρκα. Στο έργο Brown and Yellow Abstraction ο George Condo πραγματεύεται την –ακόμη και σήμερα επίκαιρη– διαπάλη μεταξύ Αφαίρεσης και Αναπαράστασης, η οποία ταλαντεύεται μεταξύ των διαστάσεων του ανθρώπινου σώματος, της ύπαρξης και μίας εμφανώς μη παραστατικής αφαίρεσης.
Συμμετέχουν:
Jean-Michel Basquiat | Max Beckmann | Louise Bourgeois | Paul McCarthy | George Condo | Jim Dine | Jean Dubuffet | Donald Judd | Kazuo Shiraga | Willem de Kooning | Claes Oldenburg | A.R. Penck | Michelangelo Pistoletto | Neo Rauch
Η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου είναι ιδιωτική και βρίσκεται στην Αθήνα. Με κεντρικό άξονα τη γνώση της ιστορίας, την κοινωνική συνείδηση και την αισθητική, η συλλογή ξεκίνησε να διαμορφώνεται τη δεκαετία του 1990 με επίκεντρο την ευρωπαϊκή τέχνη των αρχών του 20ού αιώνα, στη συνέχεια όμως συμπεριέλαβε έναν σημαντικό αριθμό έργων της μεταπολεμικής και της σύγχρονης τέχνης. Για να μοιραστεί τη δημιουργικότητα των καλλιτεχνών που εκπροσωπούνται σε αυτήν, η Συλλογή Γιώργου Οικονόμου διοργανώνει κάθε χρόνο δύο με τρεις εκθέσεις στον ιδιωτικό της χώρο στην Αθήνα και συνεργάζεται τακτικά με διεθνείς φορείς και επιμελητές. Με αυτόν τον τρόπο εκφράζει το ενδιαφέρον της για το κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι, αλλά και για τον ιστορικό διάλογο, με στόχο να δημιουργεί νέες ευκαιρίες που θα φέρουν το ελληνικό και το διεθνές κοινό πιο κοντά στην τέχνη.
Ο Dieter Buchhart γεννήθηκε στη Βιέννη το 1971. Είναι ιστορικός τέχνης και επιμελητής πολλών εκθέσεων σε σημαντικά διεθνή ιδρύματα και χώρους τέχνης, μεταξύ των οποίων: «Keith Haring: Politics of the Line» – Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Πόλης του Παρισιού (2013), «Warhol – Basquiat – Clemente» – Bundeskunsthalle (2012), «Basquiat» – Ίδρυμα Beyeler / Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού, «Edvard Munch – Beside the Scream» – Πινακοθήκη του Παρισιού / Kunsthal του Ρότερνταμ, και «Edvard Munch and Denmark» – Μουσείο Munch στο Όσλο (2010).
