Οι παραστάσεις «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ» πραγματοποιούνται με συνοδοιπόρους δύο εξαιρετικούς νέους ερμηνευτές, τον Πάρι Κιμιωνή και την Εμμανουέλα Νινιράκη αλλά και εκλεκτούς καλεσμένους: την Γιώτα Νέγκα, τον Παντελή Θαλασσινό, τον Φώτη Σιώτα και την Ιουλία Καραπατάκη.

Τίτλος της παράστασης, «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ – Τα τραγούδια του Θοδωρή Γκόνη δια χειρός Χρίστου Θεοδώρου στο Αθηναϊκό Καφεθέατρο» – ένα μουσικό ανθολόγιο της έως σήμερα τραγουδοποιίας του σημαντικού στιχουργού με τον συνθέτη Χρίστο Θεοδώρου στο πιάνο και στη μουσική επιμέλεια του αφιερώματος και με φωνές νέων ερμηνευτών αλλά και γνωστών και αγαπημένων φίλων-συνεργατών του.

Τραγούδια που συνυπέγραψε ο Θοδωρής Γκόνης με σημαντικούς συνθέτες (Ν. Ξυδάκη, Χρ. Νικολόπουλο, Π. Θαλασσινό, Σ. Ξαρχάκο, Ο. Περίδη, Σ. Μάλαμας, Γ. Ανδρέου, Φ. Σιώτα κ.α) θα πρωταγωνιστήσουν στο Αθηναϊκό Καφεθέατρο και φυσικά τραγούδια από την πρόσφατη συνεργασία του στιχουργού με τον συνθέτη.

***

-Παρουσιάζετε στο Αθηναϊκό Καφεθέατρο, με εκλεκτούς καλεσμένους, τη μουσική παράσταση «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ», με αφορμή το ομότιτλο άλμπουμ που κυκλοφορήσατε πρόσφατα, σε συνεργασία με τη Μικρή Άρκτο. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για όσα θα ακούσει το κοινό;

Θ.Γ.: Στην παράστασή μας αυτή, θα ακουστούν όλα σχεδόν τα τραγούδια από τον δίσκο «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ» και ένα ανθολόγιο από στίχους μου που έγραψα από το 1987 που ξεκίνησα ως σήμερα. Δηλαδή, όλα αυτά που συνάντησα στο δρόμο μου και με τον δικό μου τρόπο προσπάθησα να τα κάνω, να τα γυρίσω, σε λόγια για τραγούδια με τη συνεργασία φυσικά τόσων και τόσων σημαντικών συνθετών και τραγουδιστών. Ξεκινώντας από τον Νίκο Ξυδάκη, που ήταν για μένα μεγάλη τύχη και συνεχίζοντας με τον Ορφέα Περίδη, τον Χρήστο Νικολόπουλο, τον Παντελή Θαλασσινό, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Γιώργο Ανδρέου, τον Κώστα Λειβαδά, τον Τάσο Γκρους, τον Φώτη Σιώτα κ.α.

Χ.Θ.: Με αφορμή την πολύ πρόσφατη έκδοση του δίσκου μας «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ» με τον Θοδωρή Γκόνη από την Μικρή Άρκτο, θα πραγματοποιηθούν 3 μουσικές παραστάσεις που θα περιέχουν τα καινούρια και τα παλιότερα τραγούδια του Θοδωρή από την δισκογραφία του. Μια διαδρομή στο πολύ σημαντικό έργο του με ξεχωριστή ταυτότητα που μεγάλο μέρος του είναι πια διαχρονικό.

-Πώς ξεκίνησε η συνεργασία μεταξύ σας;

Θ.Γ.: Ήταν μια πρόταση του Παρασκευά Καρασούλου και της ομάδας της Μικρής Άρκτου και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Τη συνάντησή μας αυτή με τον Χρίστο Θεοδώρου τη χάρηκα πολύ. Ο Χρίστος είναι ένας σπουδαίος συνθέτης και πιστεύω πως αυτή μας η συνεργασία θα συνεχιστεί.

Χ.Θ.: Αυτός που μας έφερε κοντά με τον Θοδωρή Γκόνη ήταν ο Παρασκευάς Καρασούλος, ο οποίος είναι και ο παραγωγός του δίσκου. Με αυτό τον τρόπο προέκυψε ο κοινός μας δίσκος για τον οποίο είμαι πολύ χαρούμενος. Με το Θοδωρή είχα συνεργαστεί άλλη μία φορά πριν από αρκετά χρόνια που είχα μελοποιήσει στίχους του για μία θεατρική παράσταση. Θαύμαζα τη δουλειά του και την πορεία του από πάντα και νιώθω πολύ τυχερός που συνεργαστήκαμε. Πιστεύω ότι θα συνεργαστούμε ξανά και στο μέλλον.

-Από πού πήγασε η έμπνευση για το συγκεκριμένο εγχείρημα;

Θ.Γ.: Δεν είναι θέμα έμπνευσης για μένα η γραφή ενός τραγουδιού. Μάλλον είναι κάτι πιο καθημερινό και δεύτερο. Είναι η επιθυμία μου να περπατώ, να μαζεύω ό,τι συναντώ και κατόπιν μηρυκάζοντας να τα γυρίζω σε στίχους ή σε ένα διήγημα, ένα κείμενο. Έτσι εργάζομαι χρόνια τώρα, σαν τον σκύλο μου στο οικόπεδο που τρέχει δεξιά αριστερά και όλο κάτι μου φέρνει.

Χ.Θ.: Για μένα η έμπνευση πήγασε από τους υπέροχους στίχους του Θοδωρή, οι οποίοι είναι τόσο καλοφτιαγμένοι, άμεσοι και συγχρόνως τόσο πολυεπίπεδοι που η δουλειά του συνθέτη είναι πολύ εύκολη σε σχέση με τη μελοποίησή τους.

-Τι σας ώθησε να επιλέξετε τους Πάρι Κιμιωνή και Χριστίνα Μαξούρη για να ερμηνεύσουν τα τραγούδια;

Θ.Γ.: Τους εξαιρετικούς αυτούς τραγουδιστές τους διάλεξαν ο Χρίστος με τον Παρασκευά και βέβαια συμφώνησα με κλειστά τα μάτια. Είναι υπέροχοι.

Χ.Θ.: Ο Πάρις Κιμιωνής είναι ένας νεότατος ερμηνευτής ο οποίος ξεκίνησε την πορεία του τραγουδώντας τα «Τραγούδια της Αμαρτίας» και την «Εποχή της Μελισσάνθης» του Μ.Χατζιδάκι. Τα έργα αυτά-υψηλών ερμηνευτικών απαιτήσεων παίχτηκαν στην Εθνική Λυρική Σκηνή το 2019. Εκεί τον άκουσα για πρώτη φορά και εντυπωσιάστηκα από την καλλιέργεια, το ήθος και το αίσθημα της φωνής του. Πιστεύω ότι έχει πολλά να μας δώσει στο μέλλον. Μαζί με τον Θοδωρή επιλέξαμε την εξαιρετική Χριστίνα Μαξούρη για να ερμηνεύσει τα τρία από τα δέκα τραγούδια του δίσκου, γιατί θεωρήσαμε ότι τα συγκεκριμένα της ταιριάζουν απόλυτα. Κι επειδή είναι τελείως διαφορετική από τον Πάρη, κατά τη γνώμη μου, πετύχαμε μια πολύ όμορφη αντίθεση.

-Εργαστήκατε για αυτό το άλμπουμ εν μέσω πανδημίας. Οι συνθήκες τότε διευκόλυναν τη δημιουργική διαδικασία ή το αντίθετο;

Θ.Γ.: Το τραγούδι είναι βάλσαμο, παρηγοριά. Κι εγώ που έχω πάθος με το περπάτημα, όλες αυτές τις δύσκολες μέρες τις πέρασα περπατώντας και τραγουδώντας. Έχοντας βέβαια το προνόμιο να έχω πάντα δίπλα μου τον σκύλο μου κι αυτός γαυγίζοντας με προστάτευε και μου έδειχνε τον σίγουρο δρόμο.

Χ.Θ.: Οι πολύ δύσκολες συνθήκες πάντα ευνοούν τη δημιουργική διαδικασία. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας έγραφα συνέχεια. Μέσα στη δύσκολη αυτή ψυχολογικά περίοδο, η δημιουργική διέξοδος ήταν για μένα μονόδρομος, ανάγκη και παρηγοριά.

Θοδωρής Γκόνης

-Κύριε Γκόνη, θα θέλατε να μας μιλήσετε για το τραγούδι «Δεν ήμουνα ποτέ εδώ»; Τι σημαίνει για εσάς;

Είναι το τέλειο επιτύμβιο, το ουσιαστικότερο και βαθύτερο βιογραφικό μας. Όπως γυρνάμε τη ζωή μας όταν τελειώνει και τη βλέπουμε και την κρίνουμε στο σύνολό της.

-Τραγούδια όπως ο «Ξέρξης», θα λέγατε πως έχουν ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις;

Μου αρέσουν τα τραγούδια που είναι ανοιχτά σε πολλές ερμηνείες και σίγουρα σε περισσότερες από μία, όπως οι παλιοί μύθοι.

Χρίστος Θεοδώρου

-Κύριε Θεοδώρου, στο άλμπουμ ακούμε μεταξύ άλλων και λαϊκές μελωδίες. Πώς καταλήξατε στο ποιο είναι το κατάλληλο ύφος για το εκάστοτε τραγούδι;

Πάντα όταν μελοποιώ στίχους, οδηγούμαι από τον ρυθμό, το αίσθημα, τη δόνηση του λόγου , την ιστορία που αυτοί διηγούνται. Πρωταρχικό μου μέλημα είναι η μουσική να γίνει ένα με τον στίχο, να ενωθεί μαζί του και συγχρόνως να του δώσει κι άλλες διαστάσεις. Συνεπώς το ότι οδηγήθηκα σε πιο λαϊκότροπες μελωδίες έχει άμεση σχέση με τους στίχους τους οποίους κλήθηκα να υπηρετήσω μελοποιώντας τους.

-Ποιες ήταν οι βασικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε στη μελοποίηση των κομματιών;

Ο Θοδωρής Γκόνης συχνά στα τραγούδια του χρησιμοποιεί ιστορικά πρόσωπα, μύθους και τοπωνύμια. Αυτή ήταν μία δυσκολία για μένα, ειδικά με τον «Ξέρξη». Προσπάθησα να κινηθώ αντίθετα με το κλίμα των στίχων. Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα τελικά ήταν αυτό που επιθυμούσα.

Διαβάστε επίσης:

Δεν ήμουνα ποτέ εδώ: Τα τραγούδια του Θοδωρή Γκόνη δια χειρός Χρίστου Θεοδώρου στο Αθηναϊκό Καφεθέατρο