Για να είσαι κομμάτι της μουσικής πραγματικότητας απαιτούνται πολλές θυσίες, κάποιες από αυτές δυσβάσταχτες, μας αναφέρει ο Theodore και συνεχίζει τη σκέψη του: «Παρ’ όλα αυτά αν τις αντέξεις χωρίς να αλλοιωθεί η καλλιτεχνική δημιουργικότητα σου τότε θεωρώ πως οτιδήποτε και να ονειρευτείς δύσκολα θα σου αντισταθεί». Με αυτή την αισιόδοξη ματιά στα πράγματα, με πολύ ταλέντο αλλά και όρεξη για δουλειά, ο 23χρονος πολυοργανίστας και συνθέτης Theodore, αφήνει για λίγο το Λονδίνο όπου ζει μόνιμα, και κατεβαίνει με το πολυμελές σχήμα του μέχρι το Γκάζι για να μας παρουσιάσει το νέο του άλμπουμ, ”Ιt is but it’s not”. Ο Theodore λίγες ημέρες πριν το live του στο Gazarte,  όπου θα εμφανιστεί άλλοτε ως μαέστρος και άλλοτε ως frontman ή και performer, απάντησε στις ερωτήσεις μας για τη νέα του δουλειά, το Λονδίνο και τα καλοκαιρινά του καλλιτεχνικά σχέδια.

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: “Βut it’s not” τιτλοφορείται ο νέος σας δίσκος. Πώς θα χαρακτηρίζατε το ύφος του και ποια είναι τα νέα του μουσικά στοιχεία σε σχέση με τον πρώτο σας δίσκο, το «7»;Theodore: Ο νέος δίσκος με βρήκε πιο ώριμο και πιο σίγουρο για τον ήχο που ήθελα να δημιουργήσω. Στον ήχο αυτό συνέβαλε ο Ken Thomas παράγωγος των αγαπημένων μου Sigur Ros, Yann Tiersen, Moby κλπ. που με βοήθησε να μεταφράσω αυτό που είχα στο μυαλό μου και τις νότες που έγραψα στην ατμόσφαιρα που ήθελα να δημιουργήσω στον ακροατή. Τον δίσκο τον αντιμετώπισα σαν ένα ολοκληρωμένο έργο με αρχή μέση και τέλος προσπαθώντας να σπάσω τα προσωπικά όρια που θα είχα προσπαθώντας να πω πολλές ιστορίες μέσα από πεντάλεπτα κομμάτια, και πλέον το θέμα μου είναι ένα και τα κομμάτια είναι σαν κεφάλαια ενός βιβλίου.

 

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Cul.N.:  Το έργο ποιων καλλιτεχνών της κλασικής μουσικής θεωρείτε πιο «ανοιχτό» σε μουσικούς συνδυασμούς και σύγχρονους πειραματισμούς;Theodore: Το έργο των κλασικών συνθετών όπως του Betthoven, του Mozart  αλλά ακόμα και των πιο συγχρόνων όπως ο Steve Reich η ο Philipp Glass είναι από μόνο του τόσο ολοκληρωμένο αλλά ταυτόχρονα πιστεύω πως μπορεί κανείς με σεβασμό να το πειράξει. Όπως για παράδειγμα έκανε ο σπουδαίος Max Richter στις εποχές του Vivaldi. Παρ’ όλα αυτά  τέτοια έργα τέχνης είναι σχεδόν ιερά οπότε και η ευθύνη μεγάλη για να τα ακουμπήσεις. Χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν θα έπρεπε.

Cul.N.:  Ζείτε στο Λονδίνο! Πώς είναι εκεί τα πράγματα για ένα νέο μουσικό; Ποιες ευκαιρίες υπάρχουν τόσο για την μουσική σας εξέλιξη όσο και για αξιόλογες συνεργασίες;Theodore: Το Λονδίνο μουσικά είναι ένα πολύ περίεργο περιβάλλον. Σου δίνει την αίσθηση ότι είσαι κομμάτι της σκηνής αλλά ταυτόχρονα κάνει ό, τι μπορεί για να φιλτράρει το ποιος πραγματικά θα είναι μέσα και το ποιος θα φτάσει ψηλά! Το σίγουρο είναι ότι αν η ύλη σου και η δουλειά σου είναι αξιόλογη, και αν εργαστείς σκληρά δεν υπάρχουν πλέον όρια για την εξέλιξη σου.

Cul.N.: Είστε ένας πολύ νέος καλλιτέχνης που έχει ήδη όμως στο ενεργητικό του δύο δισκογραφικές δουλειές και εμφανίσεις σε αξιόλογους χώρους. Ποια εφόδια χρειάζεται ένας νέος καλλιτέχνης για να είναι σημαντικά τα πρώτα του βήματα;Theodore: Η πρώτη ύλη είναι το σημαντικότερο. Χρειάζεται όμως να καταφέρεις με σκληρή δουλειά να κινητοποιήσεις παραπάνω δυνάμεις ώστε να είσαι κομμάτι της μουσικής πραγματικότητας. Αυτό απαιτεί πολλές θυσίες μερικές από τις οποίες μπορεί να είναι δυσβάσταχτες. Παρ’ όλα αυτά αν αντέξεις όλα τα παραπάνω χωρίς να αλλοιωθεί η καλλιτεχνική δημιουργικότητα σου τότε θεωρώ πως οτιδήποτε και να ονειρευτείς δύσκολα θα σου αντισταθεί.

Cul.N.: Μετά το Gazarte, επιστροφή στο Λονδίνο ή θα ακολουθήσουν και κάποιες ακόμη εμφανίσεις στην Ελλάδα;Theodore:  Ήδη ήταν μια πολύ έντονη χρόνια δημιουργώντας για πρώτη φορά μουσικές για δύο παραστάσεις και μια ταινία μεγάλου μήκους προσπαθώντας ταυτόχρονα να ολοκληρώσω τις ορχηστρικές μου δουλείες που μου έχουν γίνει εμμονή! Μετά τη συναυλία στο Gazarte, την οποία περιμένω με φοβερή ανυπομονησία, θα πρέπει να μπω σε διάθεση καλοκαιριού! Δυστυχώς όχι διακοπών αλλά οργάνωσης των καλοκαιρινών εμφανίσεων.

Ο Theodore θα εμφανιστεί στο Gazarte την Παρασκευή 3 Απριλίου 2015