Δύο κολλητοί, φίλοι και συγγενείς, τσακώνονται, γελάνε, φιλοσοφούν και κάπου-κάπου συμφωνούν. Επιδίδονται σε ένα γνήσιο ελληνικό σπορ: Το τάβλι. Ο Φώντας είναι ο εγκέφαλος πίσω από το τρομερό σχέδιο που θα τους φέρει χρήματα και θα τους «μπάσει» αυτόν και τον Κόλια στην ελίτ της κοινωνίας.

“Εγώ δεν είμαι για μικρομάγαζα και λιμανάκια ήσυχα. Κατάλαβες; Εγώ είμαι καμικάζι!”

Ο Δημήτρης Λάλος, προσεγγίζει το έργο του Δημήτρη Κεχαΐδη, επιλέγοντας δύο παράδοξους πρωταγωνιστές και έτσι το «απελευθερώνει».

«Μεταφέρουμε το κέντρο του έργου φωτίζοντας όχι μόνο το ρατσιστικό και ταξικό θέμα που θέτει ο Κεχαΐδης, με αυτό το εμβληματικό κείμενο, αλλά το προχωράμε και λίγο παρακάτω. Δηλαδή όχι μόνο πως μπορεί να εκμεταλλευτεί η μία φυλή την άλλη ή η μια τάξη την άλλη, αλλά τελικά πως ο άνθρωπος είναι έτοιμος να πουλήσει τον άνθρωπο με κάθε κόστος!» τονίζει ο ίδιος.

Ειναι η πρώτη φορά που ενα νεοελληνικό έργο ανεβαίνει απο δύο Έλληνες, Αφρικανικής καταγωγής και με αυτό τον τρόπο αποδεικνύεται ότι η σκέψη ενός λαού δεν είναι θέμα χρώματος, δεν είναι θέμα DNA, είναι απλώς μεταδοτική: Αυτοσαρκάζονται ακροβατόντας ανάμεσα στην αιώνια ελληνική τσαντίλα, τη φιλία και την αλληλοεξάρτηση.

«Γιατί, θέλεις να εκμεταλλευτείς έναν άνθρωπο; Βοήθησέ τον.»

Συντελεστές:

Κείμενο: Δημήτρης Κεχαΐδης
Σκηνοθεσία: Δημητρης Λάλος

Παίζουν: Σαμουήλ Ακίνολα και Στέφανος Μουαγκιέ