Ταινία: Η αόρατη γυναίκα, του Ρέιφ Φαινς

Βασισμένη στο βιβλίο της Κλέρ Τόμαλιν και με φόντο την βικτωριανή εποχή η ταινία αυτή έρχεται να μας διηγηθεί πολύ όμορφα, διακριτικά και συγκρατημένα τον παράνομο έρωτα του διάσημου Βρετανού συγγραφέα Τσάρλς Ντίκενς με μια κατα πολλά χρόνια νεότερη απ’αυτόν γυναίκα.

Από την Ελένη Τσόκα

Είναι η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του Ρέιφ Φάινς (ο βραβευμένος με Όσκαρ πρωταγωνιστής του “Ο Άγγλος ασθενής”), ο οποίος είναι επίσης και στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αυτόν του μεγάλου συγγραφέα της Βρετανίας.

Η “Αόρατη γυναίκα” είναι η όμορφη και γλυκιά Νέλλη. Ηθοποιός στο επάγγελμα κάνει τα πρώτα της βήματα δίπλα στον άντρα που θαυμάζει απεριόριστα, τον Τσάρλς Ντίκενς.  Γοητευμένη απο το πνεύμα και το συγγραφικό του ταλέντο δεν αργεί να τον ερωτευτεί. Το ίδιο όμως και αυτός. Παρ’οτι παντρεμένος και με οικογένεια νιώθει την καρδιά του να παραδίδεται στα ευγενικά χέρια της Νέλλη.  Όμως η σχέση τους δεν αποδεικνύεται εύκολη υπόθεση. Είναι παράνομη και τα στερεότυπα μιας συντηρητικής κοινωνίας είναι έτοιμα να τους κατακεραυνώσουν. Έτσι, η Nέλλη ζεί στην σκιά του, γίνεται αόρατη! Τον αγαπάει και τον στηρίζει, αλλά αυτός, αν και την νοιάζεται βαθιά, μοιάζει ανήμπορος να θυσιάσει το όνομα και τη φήμη του. Το παιδί τους γεννιέται νεκρό και η σχέση τους αργοσβήνει. Λίγα χρόνια αργότερα η Νέλλη θυμάται τον νεκρό πια Ντίκενς. Παντρεμένη και με παιδιά δεν μπορεί στιγμή να ξεχάσει το μυστικό της. Ο άντρας αυτός δεν ζεί μόνο στα βιβλία του που εξακολουθεί να διαβάζει αλλά ζεί κυρίως μέσα της.

Σημαντικό πλεονέκτημα της ταινίας αποτελεί το γεγονός οτι  είναι “αληθινή”. Φροντίζει να επικεντρώνεται στα στοιχεία που προωθούν την ουσία της ιστορίας και αναλύουν βαθύτερα τους χαρακτήρες, χωρίς να κάθεται να κάνει “φασαρία”. Αντι για μια πομπώδη υπερπαραγωγή έχουμε να κάνουμε με μια ταινία χαμηλών τόνων και λεπτών συναισθημάτων που παραμένει όμως άκρως συναρπαστική.

Ο Ντίκενς αν έχει μυθοποιηθεί μέχρι σήμερα, εδώ απομυθοποιείται ή τουλάχιστον παρουσιάζεται πιο ρεαλιστικά. Παρουσιάζεται με πάθη, αδυναμίες ακόμη και σκληρότητα. Αυτό όμως γίνεται προσεκτικά και με σεβασμό. Κια γι’αυτό “ευθύνεται” ο Ρέιφ Φιάνς που καταφέρνει με χαρακτιριστική άνεση να ενσαρκώσει τον χαρακτήρα χωρίς να προσθέτει τίποτα περιττό και υπερβολικό. Σκληρός όταν παρατάει τη γυναίκα και τα παιδιά του σαν να αδιαφορεί πλήρως γι’αυτούς, ερωτευμένος και κυρίως κολακευμένος απο την Νέλλη, ιδαίτερα προσεκτικός για το τι θα πεί ο κόσμος έως και εγωιστής.  Δίπλα του, η “αόρατη γυναίκα” είναι Φελίσιτι Τζόουνς, που ήδη η ερμηνεία της συζητιέται για τα επόμενα Όσκαρς, ενώ τη μητέρα της υποδύεται η Κρίστιν Σκότ Τόμας που είχε παίξει πριν 17 χρόνια με τον Ρέιφ Φιάνς στον Άγγλο ασθενή.

Το κλίμα της εποχής αποτυπώνεται ακέραια στην ταινία του Φιάνς τόσο σκηνογραφικά όσο και κοινωνιολογικά. Οι χώροι των γυρισμάτων κινούνται σε όμορφα και φροντισμένα αγγλικά σπίτια και δωμάτια ζωγραφικής, χωρίς ωστόσο να δίνεται η εντύπωση κάποιας σοβαροφάνειας και χωρίς επίσης να λείπουν καθόλου οι εξωτερικοί χώροι, όπως πχ η παραλία και το δάσος.

Κυρίως όμως μέσα στην ταινία μπορούμε να διακρίνουμε τον συντηρητισμό και τα στερεότυπα μιας κοινωνίας, που επιβάλλει στις γυκαίκες τον γάμο και την αποκατάσταση. Η Nέλλη φοβάται οτι είναι η παλλακίδα του Ντίκενς και παρ’ολη την ελευθερία που χαρακτηρίζει την προσωπικότητα της –το προσφωνητικό της ήταν “ασύδοτη”/ lawless- πιέζεται να βάλει τα πράγματα στην σχέση της με τον συγγραφέα σε μια τάξη.

Κλείνοντας, ένα στοιχείο που φαίνεται πολύ ιδαίτερο στην ταινία είναι ο τρόπος που ο έρωτας των δύο ανθρώπων εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Δεν κραυγάζει. Αντιθέτως γίνεται αθόρυβα. Η ατμόφαιρα μεταξύ τους είναι παθιασμένη αλλά ταυτόχρονα τόσο όμορφα ήρεμη που δεν γίνεται να μην παρασύρει έστω και τον ελάχιστα ρομαντικό θεατή.

Σκηνοθεσία: Ρέιφ Φάινς
Σενάριο: Άμπι Μόργκαν (βασισμένο στο βιβλίο της Κλέρ Τόμαλιν)
Πρωταγωνιστούν: Ρέιφ Φάινς, Φελίσιτι Τζόουνς, Μισέλ Φέιρλι, Κριστίν Σκότ Τόμας, Τόμ Χολάντερ, Περντίτα Γουίκς, Τόμ Μπέρκ
Διάρκεια: 111’
Διανομή: Spentzos Films, Seven Film